D-day na de vakantie

Vrijdag was het weer D-day, een spannend moment deze keer omdat ik nogal een uitspraak had gedaan. Zoals jullie weten, had ik mijn woord gegeven dat ik niet aan zou komen in mijn vakantie.

Tja, jullie hebben allemaal gelezen wat voor waanzinnige vakantie we hadden, volop feestjes, etentjes en gezelligheid.
Mooi om te merken was dat ondanks dat ik goed oplette wat ik deed, ik niet het gevoel had dat ik iets "niet mocht". Ik had niet het idee dat ik er iets voor moest laten zeg maar.
Gelukkig hadden Ardie en ik wel afgesproken om 2x per week te blijven sporten, ondanks vakantie. Dat is denk ik ook wel de gouden greep geweest in het geheel....
Ik merkte bovendien dat ik telkens als ik van het sporten afkwam een super lekker gevoel over me had. Was ik 's morgens misschien nog wat "foos"  zoals we dat hier zo mooi noemen, nadat we gesport hadden voelde ik me weer helemaal opgeladen!
Ik denk toch echt dat het langzaamaan een feit is....... Jet is lichtelijk sport verslaafd geworden.... hahahhah.

Maar goed, de vakantie heb ik al besproken, onnodig om in herhaling te vallen. :)

Vrijdag was het dus zo ver. Na mijn 1e week werken mocht ik weer naar Dave.
Mocht? Vraag je je misschien af. Ja..... het voelt wel zo ja. Niet iets waar ik tegenop kijk, nee ik kijk juist uit naar deze sessies. Even een goed gesprek 1 op 1. Even weer de puntjes op de i. En tja, hij is echt wel goed in wat hij doet, hij prikt zo gemakkelijk door dingen heen! Weet heel goed het gesprek naar "the point" te leiden..... petje af dus.
Ik was echt heel nieuwsgierig deze keer, een tikkie spannend vond ik het ook wel...Want tja, stel ik zou aangekomen zijn, zou ik dan weer zo'n rotgevoel hebben? En wat zouden de andere waardes (vochtgehalte, spiermassa etc.) gedaan hebben?

Om 08.45 uur precies stond ik dan ook op de stoep.

Hij wist weer precies de goede vragen te stellen om dingen boven water te krijgen, waarvan ik mezelf niet eens echt bewust was. Bv. dat ik mezelf af en toe gewoon in de weg zit, bang ben om door te slaan in het afvallen (ik ben perfectionistisch aangelegd), ik wil absoluut afvallen maar ik wil ook genieten van het leven. Af en toe lekker uit eten etc., dus soms de wat minder gezonde keuzes maken maar wel lekker. Waarop Dave op een gegeven moment heel droog opschreef "gezond is ook lekker".
Tja..... ;)

Hoe dan ook, ik zal jullie niet langer in spanning houden. Ik was welgeteld 100 gram aangekomen. Volgens Dave was ik dus gewoon op gewicht gebleven (mijn blaas stond trouwens op knappen... dussss) hahahah.
En ik was met toch een portie blij! Echt heel erg blij dat wat ik mezelf voorgenomen had ook waar had kunnen maken.
En ja, eerlijk is eerlijk, het allerliefste was ik afgevallen maar als je heel reëel kijkt naar onze vakantie dan was dat niet te doen, dus ja, ik ben HEEL blij met dit resultaat.

Verder was ik heel blij om te merken dat mijn spiermassa gelijk was gebleven, het onderhoud van 2x per week sporten had dus zijn vruchten afgeworpen. En ook alle andere waardes waren prima!
We kwamen er zelfs achter dat mijn spiermassa behoorlijk aan de hoge kant is.
Volgens Dave z'n tabel (en wat ik zo op internet vind) zou de gemiddelde spiermassa voor een vrouw ergens tussen de 35 en 45 % liggen. Mijn spiermassa is echter volgens de weegschaal 63,5 %! Nogal wat meer dus. En tja, als ik zo mijn benen bekijk (en betast) dan zitten daar links en rechts ook wel hele harde massa's...... hihi.
Voor mij is het dus geen zaak om nog meer spiermassa op te bouwen, op peil houden is voor mij het doel volgens coach Dave :)
Al met al was het weer een heel fijn gesprek, ik kwam er echt weer opgeladen vanaf, vol vertrouwen dat ik bij het volgende weegmoment weer e.e.a. afgevallen zal zijn.

De rest van de vrijdag heb ik me vooral gegeven aan het schoonmaakwerk. Eerst bij mam en later thuis. Mijn vriendin Hellen zou dit weekend op bezoek komen dus ik wilde alles zover klaar hebben zodat we de rest van het weekend ook gewoon lekker konden doen wat we wilden.

Zaterdag was ik dus weer lekker op tijd uit de veren om de laatste dingen te doen. Ik stond net aan de kassa toen ik een sms kreeg of ik nog in de winkel was. Ze was er al!
En ja hoor, even later verscheen haar lachende gezicht. Heerlijk, wat lekker vroeg!
En weer was ze slanker dan de vorige keer! Ik ben misschien veel afgevallen maar zij, in verhouding... niet normaal! Iets van 25 kg waardoor ze nu een heel mooi figuurtje heeft. Het is dat ik niet zo jaloers van aard ben maar anders....... hihi.

Die zaterdag hebben we vooral gebruikt om bij te kletsen. Eerst moest ik vertellen over al het leuks wat wij beleefd hadden in onze vakantie en daarna praatte ze mij bij over hoe het bij haar was gegaan de laatste tijd.

Nadat we Ardie weggebracht hadden gingen we lekker op bezoek bij Neef Tom die 18 was geworden die dag. Wat vliegt de tijd!
En die avond genoten we vooral van de rust, van elkaars gezelschap en mocht ik haar een Reiki behandeling geven waar ze volgens eigen zeggen wel aan toe was.
Heerlijk, wat een zalige, relaxte, gezellige dag en avond.....

Zondag waren we alweer op tijd op. Hellen is een echt ochtendmens, dus rond 9 uur was het tijd om op te staan. Nadat we lekker ontbeten hadden doken we in de auto en togen we richting Groesbeek.
Ik ben er al vaker met Hellen geweest en beiden wandelen we er erg graag.

En ja, het was een heerlijke wandeling! We zagen een bonte specht, meerdere mooie vlinders, HEEL veel mestkevers een buizerd en als klapper een ree!
Dik 2 1/2 uur hebben we gelopen, gekletst en vooral genoten. Heerlijk!
En natuurlijk, na die lange wandeling (waar ik mijn teen helemaal kapot liep, dat krijg je als je geen sokken in je wandelschoenen draagt) even lekker een terrasje pikken. Op en top genieten.

Eenmaal weer thuis was Ardie al volop met het avondeten bezig. Want voor Hellen pakt Ardie heel graag uit. Haar collega's kennen ons uit de verhalen waarin ze altijd volop verwend wordt.....hahahha.
En ja, het was weer heerlijk en gelukkig ook relatief gezond allemaal :)

 

Sushi (en later ook garnalen in tempura, maar daar heb ik geen foto van...)

 

Boboti met rijst en komkommer salade

 

En een kaasplankje

 

Om half acht was het helaas tijd om afscheid te nemen. En rond half tien ging bij mij het licht uit. Ik was hartstikke moe en besloot om i.p.v. er tegen te vechten maar gewoon lekker vroeg naar bed te gaan.
Een heel goed besluit zo bleek vandaag want tjonge wat voelde ik me lekker fit vanmorgen!

Kortom, het was een mooi weegresultaat en wederom een top weekend!

Tot gauw :)

Super vakantie deel 2

Donderdag 6 september

Deze dag zijn we ’s middags weer eerst gaan sporten. We hebben de hele vakantie toch gewoon "braaf" 2 x per week gesport (tegenover anders 3x per week) om de “schade” beperkt te houden. En ik moet zeggen, het beviel me prima! En Ardie gelukkig ook :o)
Ik merkte dat ik nadat ik gesport had toch wat lekkerder in mijn vel zat, het luie slome gevoel van me af had geschud, of misschien mezelf weer even wakker geschud?

Ook deze donderdag was Dave zo aardig een circuit met me te doen. Deze keer in het trappenhuis. Trap af, trap op, oefening doen en weer trap af, trap op… etc..

Tussendoor even lekker gekletst met Dave over het programma Obese maar daar ga ik een afzonderlijk blog aan wijden… J

Die avond waren we uitgenodigd bij Therezi om ayurvedisch te komen eten. En wat hebben we lekker gesmuld zeg! En wat een gekke kat en geweldig uitzicht heeft ze....

 

 

Vooraf had ze een lekker visje bereid, als tussengerecht een heerlijke bouillon en als hoofdgerecht een super lekkere ayurvedische roerbakschotel.

 

En als afsluiter nog een overheerlijk toetje. J
 

Voordat we het wisten was de avond voorbij en waren we weer een geweldige ervaring rijker....

 

Vrijdag 7 september

Dit was het “dagje” Floriade. Rond de middag waren we in het park. We hadden een paar kaartjes voor "Go back to the zoo"  gescoord en daarom besloten dan er maar meteen een hele dag Floriade van te maken. Tot nu toe was het ons nog steeds niet gelukt alles te zien te krijgen en tja, de Floriade loopt nog maar tot begin oktober, het werd dus langzaam tijd.
Deze keer hebben we gelukkig echt alles kunnen zien ook. Weer de kabelbaan in en regelmatig even wat zitten en drinken (meteen het enige grote nadeel vind ik zelf; vreselijke prijzen).

Het was heerlijk vertoeven op het park, lekker weer ook. Veel mensen op de been ondanks dat het maar een "gewone"  vrijdag was. Het sfeertje was super en Ardie en ik genoten met volle teugen.

Hierbij een klein stukje van de rabo earthwalk waarbij onder je voeten een film wordt afgespeeld.Gaaf!

 

Deze mocht van ons wel in onze tuin staan....

 

En deze eigenlijk ook.... ;)

Tja, dansers op Afrikaanse deuntjes... dan is Jet een al oog&oor!

 

Prachtige orchideeën...

En erg creatieve creaties vind je er ook

Rond een uur of zeven vertrokken we richting het openlucht theater daar. De Rabobank had twee avonden voor hun leden georganiseerd met deze avond dus “Go back to the zoo” als hoofdact. Er traden ook nog dames van een dansschool in Venray op en een of andere "malloot" praatte het zaakje aan elkaar.

Ik heb het eerste deel van de avond relaxed liggend op mijn rug, schoenen uit en benen opgetrokken gelegen. Even bijkomen…. Een dagje slenteren gaat me nooit in de koude kleren zitten (meer in mijn rug en voeten...hihi)

Een kleine impressie van de band, wat een leuke knullen!

Toen het concert van de band begon ben ik overeind gekomen, en wat waren ze goed!

En het laatste deel hebben we zelfs AAN het podium gestaan… zo gaaf!

 

Moe maar super voldaan hobbelden we daarna naar de bus om ons naar het parkeerterrein te brengen. Ik heb die nacht als een blok geslapen….

 

Zaterdag 8 september

"Helaas" was ik alweer vroeg wakker omdat ik zou gaan schoonmaken bij mijn moeder.

Dit verliep vlotjes en daarna lekker gezellig koffie leuten bij zuslief.

Ook bij Ardie’s ouders moest ik nog e.e.a. doen waardoor we uiteindelijk toch nog een groot deel van de dag bezig waren.

Op tijd weer naar huis zodat ik nog lekker in bad kon want rond half zes zouden we vertrekken. We waren uitgenodigd door de buren om mee te gaan eten naar “de hof van Herstal” in Echt. Een prachtige zaak gerund door meesterkok Marin Bruggeman en zijn vrouw Giny.

Toen Ardie dat hoorde was hij niet meer te houden……. Hahahah. Het etentje was deels ter ere van onze trouwdag en deels ter ere van Bert’s moeder die altijd zo graag hier ging eten. Het beloofde dan ook een avond te worden met hele mooie, warme herinneringen aan zowel onze trouwdag als aan "de Mam".
De moeder van Bert was altijd "het zonnetje in huis" dus toen we buiten ons drankje kregen, het zonnetje ons vrolijk en warm in het licht zette, proosten we allemaal op haar....
Ik heb het geluk gehad haar wel eens te ontmoeten. Een bijzonder lief mens, een echte levensgenietster ook, dat blijkt ook wel als je nagaat dat dit toprestaurant haar favoriet was!

En jeetje was was het eten lekker! En de sfeer erg warm en gezellig!

De chef kwam regelmatig even langs. Eerst om het menu te bespreken, en daarna nog twee keer. Toen hij doorhad dat Ardie ook kok was kreeg hij een complete rondleiding! Hartstikke leuk.
Het is tenslotte voor een kok altijd gaaf om even in "de keuken" van een ander te snuffelen.
 

Op het moment dat we binnen plaatsnamen keek ik naar buiten en zei ik tegen Ardie “goh, wat een mooi kunstwerk daar buiten”! Ardie kon het niet zien helaas maar goed, ik vond het echt mooi en keek regelmatig even naar buiten, het trok me echt.

Een hele tijd later werd ik naar buiten geroepen door de buren toen ze daar hun sigaretje aan het roken waren. Ik dacht nog dat ze wilden dat ik een foto ging maken van iets dus ik met toestel en al naar buiten. Vraagt Liesbeth “wat vind je van dat kunstwerk?”. Ik “ja kei mooi, dat zei ik straks al”. Dat had ze toen helemaal niet gehoord, maar Bert inderdaad wel. En wat denken jullie? Vraagt ze me of ik het wil hebben voor mijn verjaardag!

 

Ik natuurlijk “Joh, dat kan ik toch niet aannemen” waarop ik een snibbig “dat vraag ik niet!” krijg…… Bert stond erachter met een grote lach op z'n gezicht en ik, ik was voor een van die zeldzame momenten even helemaal perplex!

Kortom……. Ik heb een prachtig kunstwerk cadeau gekregen waarvan de betekenis is “elkaar in z’n waarde laten”. Nu begrijp ik ook waarom het me zo aanspreekt…..
 

 

Sorry jongens... Heb ik er telkens aan gedacht om voordat ik begon met eten een foto te maken... bij deze is dat dus jammerlijk mislukt... Geloof me, het bord zag er fantastisch uit voordat ik aanviel....

 

Het werd uiteindelijk half twaalf volgens mij voordat we vertrokken. En eenmaal in Venray kletsten we nog even gezellig na bij ons thuis. Ik geloof dat we rond half drie langzaamaan naar bed gingen…..hihi.

Zondag 9 september

Onze trouwdag, 18 jaar alweer inmiddels…… wat vliegt de tijd.

Maar….. ook de dag dat ik voor het eerst van mijn leven een modeshow liep!

Om kwart over 10 was ik bij Twister en zocht ik alsnog twee nieuwe setjes kleding uit. Ik had de dag ervoor wel de halve winkel al aangepast maar op een of andere manier nog niet HET gevonden. Natuurlijk vond ik het vooral belangrijk dat er geshowd werd wat Ans (de eigenaresse) wilde laten zien die dag. Ze liet ons er alleen erg vrij in omdat ze (terecht) van mening is dat een "model" zich ook lekker moet voelen in een setje. Anders straal je alleen maar onzekerheid en ongemak uit i.p.v. dat je lekker in je vel zit. En tja, een blij model straalt meer uit en verkoopt waarschijnlijk ook wat beter....

Hoe dan ook, de nacht ervoor plopten er wat ideetjes bij me op en al snel vond ik met behulp van Ans, Ardie en Miranda (een ander model) toch twee hele leuke setjes. Een echt voor de sjiek en een lekker vlot (met een heuse skinny jeans... go figure!).
 

De zwart-wit combinatie, Ardie was er meteen weg van, ideaal voor feestelijke gelegenheden.

Hier stelden we ons de eerste keer op en maakten we kennis met de modellen voor en achter ons

Om half elf moesten we bij de briefing zijn waar we uitgebreid uitleg kregen over hoe alles zou verlopen. Ook kregen we tips over hoe te lopen, wat te doen en wat vooral ook te laten. B.v. niet doen alsof je een professioneel model bent maar vooral gewoon jezelf zijn vond ik een briljante tip, voor mij werkte die in elk geval geweldig, vanaf dat moment was ik helemaal in mijn element.
Een andere tip was niet zoals heuse catwalk modellen heel stuurs/bozig te kijken maar juist met een open en vriendelijk gezicht! Weer zo'n tip waar ik absoluut wat meer kon!

Vanaf dat moment mocht ik die man wel (was een professioneel model die liep voor Berden mode), zijn woorden gaven mij in elk geval de rust om gewoon lekker mezelf te zijn.
Vooral ook zijn reactie dat je je niets aan moest trekken van eventueel negatieve reacties uit het publiek. Dat die mensen dan vooral jaloers zijn op je omdat JIJ in het middelpunt staat en ZIJ dat ook wel willen. Kijk, zo'n tips, daar kan Jet wel wat mee...

En verder vond ik het ook gewoon heel erg genieten om van zo dichtbij profs bezig te zien en er van te leren. Ja, er werd ook veel negatiefs over die mensen gezegd links en rechts.
Als je opvalt trek je de aandacht, positief en negatief. Daar weet ik tenslotte alles van, ik val mijn hele leven al op door op de eerste plaats mijn gewicht maar zeker ook door wie ik ben. Dus ik ben er niet in meegegaan.
Ik weet dat ik "vroeger" ook mensen genadeloos neer kon halen die in mijn ogen mooier, beter, gevatter, sexyer, populairder, spannender, intelligenter of wat dan ook waren. Uiteindelijk kwam er een moment dat ik besefte dat zo'n reactie meer over mij zegt dan over die mensen. Dat was een keerpunt...
Tegenwoordig ben ik vaak zo'n persoon waar anderen misschien wel van denken "wat denkt die eigenlijk wel, kijk haar nou, wat een dikke koe, wat een aanstelster, wat een wanne be (model, schrijfster, zangeres, secretaresse of wat dan ook). Maar weet je? Het maakt me geen donder uit wat een ander daar van denkt! Ik vind het zo supergaaf om al die dingen in mezelf te ontdekken! Om te zien, voelen en te beleven wat ik allemaal leuk, boeiend en interessant vind! Om te merken dat ik veel meer in me heb als ik ooit had durven dromen....
Als iemand zich daar aan stoort...?
"Sorry, het spijt me oprecht dat ik je een vervelend gevoel geef, MAAR: Kijk eens in de spiegel en probeer te ontdekken waarom je je zo aan mij ergert" is dan het enige wat ik aan hem/haar wil meegeven.....
 

Dit was het tweede setje wat ik mocht showen, lekker vlot en moderne kleuren

Om iedereen even een gevoel te geven hoe het is om een show te lopen, moesten we daarna allemaal een keer over de “catwalk”. Ik zag wat mensen nerveus worden.. Ikzelf vond het wel leuk, maar goed, ik sta zo vaak op een podium dat publiek me niet meer echt stress oplevert. Vond het een geweldig idee van ze om een keer "droog" te oefenen, net zoals je dat zo vaak doet met repeteren voor uitvoeringen etc..

Daarna konden we allemaal terug naar de diverse winkels en begon het spel om iedereen op tijd klaar te hebben. De andere modellen waren ook nog niet helemaal eruit wat ze aan wilden trekken dus het werd uiteindelijk nog even flink aanpoten om om 12.45 uur present te zijn voor de eerste show.

Ik vond het hartstikke leuk opgezet deze keer. We liepen in een grote karavaan achter een geluidsauto waarvoor weer een oproeper liep, 55 modellen in totaal!
 

Op 3 verschillende plekken in het dorp werd een rode loper uitgerold en daar liepen we dan vervolgens een modeshow. En daarna togen we weer verder.

Ik vond het zo gaaf om te doen! Heb verschrikkelijk genoten, ondanks dat het hartstikke warm was en wij met winterkleding liepen….

Eigenlijk was er maar 1 minpunt. De coördinator van de show was een jonge knul die blijkbaar niet zo vaak met kinderen gewerkt heeft. Continu zat hij achter die stakkers aan. Dat ze in de rij moesten blijven staan, niet drinken, weet ik wat. Hoe dan ook, toen hij een moeder die met drinken kwam weg wilde sturen was de maat vol wat Miranda, een collega model van twister betrof en kreeg hij een bitse “dat zou ik maar niet doen!!” aan z’n oren. En daarna, telkens als hij opmerkingen op de kinderen had kreeg hij vuile blikken van onze kant uit, en eerlijk is eerlijk, we stookte de kinderen nog op ook om vooral lekker hun eigen ding te doen..... Ik hoorde later dat hij (die coördinator) op een gegeven moment met een grote boog om ons heen ging…….whahahahah.

In totaal liepen we de ronde 2x, beide keren in een andere outfit en tussendoor hadden we heel even de tijd om wat te eten een een super lekker drankje van Kaffee met te nuttigen die Ans die morgen al besteld had, en Natasja (de eigenaresse van Kaffee met) zelf af kwam leveren! Mmmm heerlijk!

Ans was heel tevreden en dikke kans dat ik (en alle dames van deze dag) voortaan 2x per jaar mogen lopen! KEI leuk!

Als bedankje kregen we een cadeaubon en nog wat lekkers van Kaffee met (hartstikke lief).

Veel te snel was alles voorbij en togen we naar Panningen om het hondje van Ardie’s broer uit te gaan laten, ze waren een dagje naar de Efteling.

Dolenthousiast werden we begroet, wat is het toch een scheetje ook…..

Dit hondje heeft meer energie dan Ardie en ik samen!

 

Die avond genoten Ardie en ik na van deze prachtige dag. En Ardie vertelde me hoe trots hij was op “zijn vrouwtje”. Lief he…. J

Twee dames heb ik inmiddels toegevoegd op facebook. We hadden best wel een klik met elkaar dus ik vind het hartstikke leuk om contact te houden.

En toen was de vakantie voorbij….

Maandag was het opstarten met mail (ruim 200) en dinsdag kon ik er meteen vol tegenaan op het werk. Het was een nogal belangrijke dag en erg druk. Maar…… alles is goed gegaan dus….

Tjonge, wat een heerlijke vakantie hebben we gehad ook. Ik heb het gevoel alsof ik een maand of 3 weg ben geweest!

Veel liefs,

Harriëtte

 

Super vakantie deel 1

Lieve mensen. Ik weet gewoon niet waar ik moet beginnen.
Er is nog zoveel gebeurt sinds mijn vorige post over de camping! Zo ongelooflijk veel leuks.... ik kan het gewoon bijna niet bevatten....
Wat een ongelooflijk fantastische vakantie hebben we gehad! En dat terwijl we een low budget, "gewone"  thuisvakantie hadden dit jaar.... Niet te filmen gewoon.

Maar goed, ik zal even "landen"  en proberen jullie zo beknopt mogelijk (of in onderdelen) bij te praten.

Vrijdag 1 september, de dag nadat we naar de camping gingen hadden we een leuk feest voor de boeg. We waren uitgenodigd bij Theo en Marijke, wisten wij veel dat het zo'n knalfeest zou worden!
Toen ik bij aankomst zag dat er een dj was werd ik al heel blij, zeker omdat ik wist dat collega/vriendin Omaira ook zou komen. De rest ging vanzelf.
Nadat we een tijdje gekletst hadden begonnen de dans kriebels zo bij me op te spelen dat ik met haar de dansvloer opgestoven ben en er de rest van de avond bijna niet meer afgekomen ben!
Bijna 4-5 uur non-stop dansen! Ik geloof dat mijn conditie aardig "opgepimpt" is door al het sporten :)

Maar het allerleukste was wel dat het blijkbaar aanstekelijk werkte want meer en meer mensen kwamen meefeesten op de dansvloer en ook Ardie ging op een gegeven moment helemaal los!
Wat hebben we genoten, wat hadden we het warm! Wat hebben we gelachen ook! En... Ardie en ik hebben heerlijk gedanst op Zuid-Amerikaanse muziek! Een foxtrot of zo lukt ons voor geen meter maar met die heupjes van ons is niks mis, het ging bijna vanzelf! Hahhahahha.

Moe, maar intens voldaan, en vol energie gingen we naar huis en echt..... ik denk dat ik nog minstens een uur wakker gelegen heb. Al die vrijgekomen endorfine moest blijkbaar eerst even uit mijn systeem.... :)

Zaterdag 2 september stond het feest van Happy Sound gepland. Weer een feest dus!
Rond een uur of zes waren we allemaal verzameld in de tuin van Marij, een van de organisatoren. Het zonnetje scheen heerlijk dus i.p.v. in de massa te gaan zitten dook ik samen met vriendin Therezi op de schommelbank. Eigenlijk hadden ze me daar best de rest van de avond mogen laten zitten.... wat was het knus, wat hebben we heerlijk bijgekletst.

Maar... er stond een heuse puzzeltocht op het programma dus al snel moesten we op pad. De dames hadden een tochtje uitgestippeld langs een aantal kapelletjes in Merselo, telkens moesten we op het formulier invullen welke heilige in het betreffende kapelletje werd vereerd. En tussentijds moesten we nog een stuk of 10 dialect Limburgse en Brabantse (we hebben uit beide provincie leden) vertalen/uitleggen. Dit tot grote hilariteit van ons drietjes.
Tijdens de wandeling kwamen ook behoorlijk serieuze onderwerpen aan bod. Zo gaat dat in ons koor, er is ruimte voor hilarische pret maar ook voor serieuze onderwerpen en de spreekwoordelijke arm om je heen. Juist uit dat soort gesprekken haal ik ook enorm veel energie, omdat het nu eenmaal vaak gesprekken zijn die gaan over de kern van het leven. Leven en dood, vreugde en verdriet..... Kortom.... het leven in al zijn facetten.
Eigenlijk waren we gewoon te snel klaar met de toch......hihi.
Nadat alle groepen terug waren werd de bbq aangestoken en smikkelden we van al het (veel ook zelfgemaakte) lekkers. Het was heerlijk.
En aansluitend werd er vooral veel gekletst met elkaar. We hadden elkaar (buiten het optreden bij de Floriade) tenslotte al een hele tijd niet gesproken dus gespreksonderwerpen genoeg!
Voordat we het wisten was het weer tijd om te gaan, Therezi had de dag er na een optreden dus we wilden er geen zwaar nachtwerk van maken. Voor een stem is te weinig rust funest.
Ik heb begrepen dat de harde kern het erg vroeg heeft gemaakt ;)

Zondag 2 september kwamen de Lokies op bezoek. Ze zijn inmiddels weer een tijdje in het land en inmiddels waren ze ook weer redelijk gewend.
We hadden ze bewust even de tijd gegeven, we konden ons levendig indenken dat als je een jaartje of 2 weg was je familie en vrienden je allemaal heel graag willen zien, spreken, knuffelen en noem maar op. Onze tijd kwam nog wel ;)
En die tijd werd dus zondag 2 september. Ardie had zich helemaal gegeven in het verzinnen van een leuk menu. Hij kon het niet goed hebben dat er tijdens ons bezoek vorig jaar eigenlijk altijd wel een van de kinderen het eten niet lekker vond. Niet vanwege zijn ego.... nee, omdat hij het zo sneu vind als een kind met lange tanden moet eten. Dus we hadden even flink zitten brainstormen en verzonnen uiteindelijk een soort van reis rond de wereld in gerechtjes.
Precies op tijd stonden ze voor de deur en na de nodige knuffels, het uitpakken van het cadeautje (mmm, heerlijke wijn) en nadat ik de kinderen een smile op het gezicht had kunnen toveren door te vertellen dat er een stapel stripboeken klaar lag voor het geval ze zich zouden vervelen, schoven we gezellig aan tafel in ons gezellige overdekte hoekje buiten.

Natuurlijk hadden we veel te kletsen, en het vervelen van de kids viel reuze mee, we hebben ontzettend gelachen met elkaar. We vonden het super weer even helemaal bij te kunnen praten en ondertussen toverde Ardie het ene na de andere heerlijke eten op tafel. Hieronder een (foto) verslag.

We begonnen met overheerlijke, zelfgemaakte sushi (Japan)

Daarna heerlijke carpaccio met truffelolie, Parmezaanse kaas en pijnboompitjes (Italië)

Een mooie tomaten bouillon (Italië)

Grote garnalen in tempura beslag (Japan)

Zelfgemaakte hamburgers met frites (USA)

Crème brûlée met een bolletje ijs

Het waren allemaal kleine bordjes, een zogeheten "sideplate" menu. En super om te zien hoe ook de kinderen smulden en enthousiast waren. We hebben ontzettend genoten met elkaar en besloten aan het eind van de avond meteen maar weer een nieuwe afspraak te plannen :)

Maandag 3 september moest ik eerste een aantal uur aan het werk. Ik had het roosteren niet overgedragen tijdens mijn vakantie omdat het inwerken van iemand anders me waarschijnlijk veel meer tijd zou gaan kosten dan tijdens mijn vakantie het zelf te doen. Bovendien wilde ik het niemand in de maag splitsen, mijn collega's hadden het druk genoeg.
Gelukkig ging alles voorspoedig.
Die avond ging ik naar de repetitie van gospelkoor "Spirit of Love"  in Tegelen. Ik was bij ze uitgekomen op een van mijn struintochten op internet en wilde kijken of het misschien wat voor me was. En ja, het was geweldig, een superleuke groep mensen, heerlijke muziek, goed geluid, we (zus was mee) voelden ons echt welkom en thuis....  maar... ze hadden al eigenlijk te veel sopranen en nadat ik er nog eens goed over nagedacht heb, besloot ik dat het niet reëel is lid te worden van nog een koor. Uiteindelijk ga ik dan op een gegeven moment in de clinch komen qua tijd of optredens. Als ik lid wordt van een vereniging wil ik er ook helemaal voor kunnen gaan dus ik heb wederom met hart en ziel gekozen voor Happy Sound ;)

Dinsdag 4 september stond in het teken van een dagje Amsterdam met mijn vriendin Hellen. Ze had nodig wat nieuwe kleding nodig en beiden vinden we het een heerlijke stad. Gelukkig vonden we ook de tijd lekker lang op het terrasje te zitten, het weer was fantastisch, en de stad.....tja, ik heb er wel wat mee :)

Woensdag 5 september even een rustig dagje, wat was wegwerken, gewoon lekker relaxed.
Wel gingen we lekker sporten, even het luie zweet er uit werken. Dave was druk elders dus deze keer heb ik mezelf moeten pushen. Gelukkig was Ardie er ook en hij wist me wel "a la Dave" te motiveren :)

En hier laat ik het voor vandaag even bij. Hopelijk vind ik snel nog een moment de rest neer te tikken maar voor nu is het even genoeg, het is hoog tijd om naar bedje te gaan!


Veel liefs en tot gauw,
Harriette