Het grote cadeau van geven...

En weer is er een week voorbij. Volgens mij wordt ik toch echt oud, het lijkt wel alsof ik even mijn m'n vingers knip en hup, we zijn weer een week verder...

Het was dan ook wel weer een volle week (ik val in herhaling, ik weet het), maar.... wel ook een hele leuke! Ik zal jullie de standaard dingen besparen (werken, sporten, schoonmaken etc.) en me beperken tot de hele hele leuke dingen. Want ....afgelopen week stond zoals jullie weten, voor een groot deel in het teken van Sinterklaas!
Mensen die me goed kennen weten hoe leuk ik het vind om cadeautjes uit te zoeken voor anderen (en ook voor mezelf trouwens), om er helemaal voor te gaan om iets te vinden waar een ander ECHT blij mee is. Iets wat past bij die persoon. Daar kan ik behoorlijk wat energie in steken en... daar krijg ik ook enorm veel energie voor terug! Een duidelijk gevalletje win-win dus ;)

Ieder jaar wordt er wel iets aan Sinterklaas gedaan op mijn werk. Niets groots, geen dure cadeaus (dat zou ook wat krom zijn in deze tijd lijkt me) maar wel iets waar aandacht aan is besteed en over is nagedacht. Mijn collega secretaresse en ik hadden de opdracht gekregen dit jaar scheurkalenders te bestellen, welke we bestelden waren we vrij in. Beiden vonden we het een erg leuk idee. Je krijgt dan in feite een cadeau waar je 365 dagen wat aan hebt.. toch? Nou mensen, nooit geweten dat er zoveel verschillende en leuke scheurkalenders waren!
na wat speuren hadden we een selectie van 5:
* 365 dagen positief denken (favoriet bij ons beiden)
* Kook ook (allemaal recepten)
* Braintraining
* Anti-crisis kalender
* Onderwijsneus (onderwijskalender)

 

 

Het idee was om ze willekeurig te verdelen tussen de collega's, en in het gedicht een stukje te verwerken waarin stond dat er onderling volop geruild kon worden.
We zouden het dan compleet maken met een lekker chocolade pietje of sintje van Rousseau(bescheiden aangezien er genoeg mensen zijn die aan de lijn denken en het cadeau tenslotte de kalender was) en een leuk naamkaartje.

Mij was gevraagd het bijpassende gedicht te schrijven omdat inmiddels bekend was dat ik dat vaker (en blijkbaar ook leuk en goed genoeg) doe. En leuk vind om te doen. De managers hadden me input gegeven over de diverse onderdelen van PO&O zodat ik deze in het gedicht kon betrekken. Al met al toch een hele uitdaging, mede omdat PO&O ongeveer 57 medewerkers heeft, maar absoluut een hele leuke!
Na een aantal versies kwam ik uiteindelijk (dankzij de aanvullende input van de managers en collega secretaresse) tot een gedicht van 2 A4tjes... ja echt! Niet te geloven he....
Maar ja, als je alle onderdelen wilt benoemen en nog een algemene boodschap voor iedereen mee wilt geven, niemand te kort wilt doen en het moet ook nog een beetje rijmen... dan krijg je het niet in een gedichtje van een regel of 15 rond. IK niet in elk geval....hihi.
Kortom, we waren er stiekem aardig wat tijd mee zoet. Tja, zoals ik al zei, als ik (en mijn collega is daar volgens mij niet anders in) een cadeau uitzoek, doe ik dat met zorg. Dat vraagt tijd en aandacht.
Het bestellen op zich was nog al eens gedaan en het inpakken viel op zich ook nog wel mee. Maar ja, de boodschappen eromheen, en al dat inpakken ga je (ik in elk geval) niet de hele tijd op of tijdens je werk zitten doen. Daar lagen andere dingen die riepen om onze aandacht. Al met al vroeg het dus wel wat vrije tijd. Maar nogmaals.... je krijgt er zoveel voor terug dat het me dat wel waard is.
Uiteindelijk was het dan woensdagavond zo ver dat mijn collega en ik ook daadwerkelijk klaas en piet konden spelen. Yes!
Inmiddels hebben we ook al weer aardig wat reacties terug gekregen. En... de reacties die we krijgen zijn erg leuk! Missie geslaagd mogen we dus denk ik wel zeggen ;)

Sinterklaasavond zouden we bij Ardie's ouders eten. Lekker de bakplaat op tafel en allemaal kleine hapjes. Heerlijk! Geen gedoe, geen uren in de keuken maar vooral gezellig met elkaar zijn.
Normaal gesproken zijn we op 5 december altijd bij Ardie's broer omdat hij dan jarig is, maar omdat hij net geopereerd was en ze natuurlijk ook graag zelf met hun dochtertje Sinterklaas wilden vieren, hadden we besloten dan gewoon gezellig naar pap en mam te gaan. En tja, bijkomend voordeel was natuurlijk voor Ardie een avondje niet hoeven koken :) Het werd in elk geval weer erg gezellig.
En als kers op de pap kreeg ik 's avonds van Sinterklaas een leuk tuniekjurkje en een prachtig bedeltje voor aan mijn armband (dolfijntje) en Ardie kreeg een lekker geurtje en een lekker drankje. Wat een verwennerij!

Gisteren mocht ik nog kerstvrouwtje spelen ook! Ik had van de schoonmaker op het werk gehoord dat hij waarschijnlijk geen kerstboom zou zetten dit jaar omdat hij nog geen spullen had. Hij was pas gescheiden en was nog volop bezig met het inrichten van zijn nieuwe woning. Tja, dan ga je je geld niet meteen uitgeven aan kerst spullen. En meteen ging er een lampje bij me branden. In onze garage stond nog onze oude kunstboom en een flinke lading blauwe kerstballen van mijn schoonouders. En nog wat andere kerstspullen die niet bij mijn verzameling pasten, maar die ik ook niet weg wilde gooien....
Spontaan vroeg ik hem dus of hij die spullen misschien wilde hebben. En jawel hoor, het viel in goede aarde, jullie hadden zijn gezicht moeten zien! Zeker toen ik zei dat ik er niets voor wilde hebben. Heel snel was het daarna geregeld, zaterdag zou hij alles komen halen.
En precies op de afgesproken tijd was hij er ook. Snel alles in de auto, nog even wat drinken en even een praatje en en passant kreeg ik nog een lekkere fles wijn in mijn handen gedrukt.
Maar echt.. die smile op zijn gezicht, dat was mijn cadeau. Natuurlijk had ik alles op marktplaats kunnen zetten en misschien had ik dan nog iets van 25 euro kunnen vangen. Maar echt, de tijd die je daarmee kwijt bent is het me niet waard. En bovendien, het cadeau wat ik er nu voor terugkreeg is niet in euro's uit te drukken. Iemand oprecht blij maken is toch veel leuker?!

En dan was er gisteravond nog het feest ter ere van Rianne's 50e verjaardag. Ook daarvoor moest natuurlijk een cadeau verzonnen worden. Deze was echter zo verzonnen. Een tijdje terug had ze nl. een post op facebook gezet met de titel "ik ben verliefd" met een plaatje (letterlijk en figuurlijk) van een jas. Tja, dan is het zo duidelijk toch? Een bijdrage voor die jas op een leuke manier verpakt zou het worden. Een aantal collega's zouden meedoen dus het zou nog een leuk bedrag worden ook!
Bij Action liep ik vervolgens maandag spontaan tegen een snoepje van een doosje, in de vorm van een hart en bij Xenos vond ik vervolgens prachtige houten hartjes en bloemetjes en een zakje waar het geld in kon. Nog een klein uurtje fröbelen en klaar was het cadeau. En zoals ik het in kon schatten "helemaal Rianne" ook nog. Wat ze vandaag ook bevestigde op haar facebook :)

Het grootste cadeau voor mij afgelopen week was echter weer een inzicht. Het gebeurde ergens tijdens een van de ritten naar huis toe, altijd zo'n lekker moment om even niets te zeggen en bezig zijn met je eigen gedachten en gevoelens. Ardie vind het fijn als ik niet de oren van z'n hoofd praat na een dag hard werken dus dat treft... ;)
Tijdens dat ritje zat ik me af te vragen hoe ik het wat rustiger kon krijgen. De afgelopen weken waren zo vol vaak, ja zelfs te vol soms. Maar wat kon ik dan laten vallen? Het waren toch ook veel hele leuke dingen die mijn weken zo vol maakten. En daar ergens ging het (spaar)lampje van Jet branden, mede door de feedback die ik deze week kreeg in een mail van een vriend van me....

Ik heb het al vaker gezegd, ik vind mezelf een ongelooflijke mazzelaar met al die talenten die ik in mijn leven meegekregen heb. Gaandeweg de jaren heb ik ontdekt dat ik veel meer in huis heb als dat ik ooit dacht. Was tot 2002 mijn grote passie en een van mijn weinige hobby's het zingen. Na verloop van tijd ging ik ontdekken dat ik eigenlijk alles wat ik uitprobeer, wat ik ECHT graag wil en waar ik tijd en energie in stop, me ook eigenlijk altijd lukt. In principe kan ik dus best veel en... vind ik ook HEEL veel erg leuk om te doen. En daar, precies daar zit mijn uitdaging....
Ik kan het nl. allemaal wel leuk vinden, uiteindelijk kun je maar 1 ding tegelijk GOED doen. Dus zal ik wat vaker een bewuste keuze moeten maken wil ik er ook optimaal van kunnen genieten.
Als ik voor het een helemaal wil gaan, dan kan ik het ander niet net zoveel tijd en aandacht geven. Perfectionisme zit in mijn aard, ik heb een broertje dood aan dingen half doen dus daar zit een echte uitdaging voor me. :)

Ach ja, spaarlampjes hebben wel zo hun voordelen he. Ze zijn energiezuinig en gaan lang mee... :))