Over mij

Mijn foto
Verre van slank maar lekker in mijn vel. Verre van het schoonheidideaal maar opmerkelijk vaak erg gelukkig. Verre van "normaal" and loving it. Wel een echte vrouw met alle bijbehorende "gebruiksaanwijzingen", een meisjes meisje in de zin van graag shoppen (liefst alleen), lekker tutten (maar wel effectief), en schoenen heb ik nooit te veel (vind ik). Mijn grootste uitdaging in dit leven tot nu toe is mezelf accepteren op allerlei vlakken en tegelijkertijd een zo gezond mogelijk gewicht te "vinden". En over die zoektocht gaat dit blog tegenwoordig.

vrijdag 4 januari 2013

Opruimwoede

Ja lieve mensen. Het nieuwe jaar maakte bij mij de schoonmaak kriebels los.
Het kriebelde al een tijdje maar ja, om echt goed aan te pakken heb je wel meer dan een uurtje tijd nodig. Dus stiekem, toen ik spontaan van mijn schoonmoeder vrij kreeg dit weekend, besloot ik om zonder dat Ardie het wist, eens even flink op te ruimen.

Voor m'n gevoel was het ook wel hoognodig, dit voorbeeld is niet eens zo overdreven.... Onze garage was een beetje "ontploft".

 
Dus, toen ik Ardie vanmorgen eenmaal netjes op z'n werk had afgezet, mijn ontbijt achter de kiezen had en mijn moeders huisje weer fris en fruitig was, ging ik op weg naar mijn schoonzus om de sleutel van het hangslot van hun aanhanger te halen, zodat ik deze kon meenemen.
 
Zo gezegd zo gedaan, sleutel opgehaald, naar opslagplaats, aanhanger uit de schuur over het grasveld, aangekoppeld en wat bleek toen? Paste die @#$%^^*&grrr stekker niet! Zucht..
Aanhanger weer afgekoppeld, weer over het gras teruggezeuld, aan de ketting gehangen en terug naar schoonzus om sleutel af te leveren (stom achteraf maar goed).
Naar huis en daar achter de pc gedoken en wat leerde mijn speurtocht over internet? Er bestaat zoiets als verloopstekkers voor dit soort gevalletjes.
 
 
Dus Jet in de auto naar Heuts om zo'n ding te scoren.
 
Nadat de jongeman achter de balie EINDELIJK klaar was met het intikken van what te ... hij aan het intikken was, liep hij nadat hij mijn uitgeprinte plaatje had gezien naar het rek, plukte er een uit en liep zonder al te veel woorden naar god weet waar hij zo verdomde druk mee was. Sorry, hij zal het vast niet zo bedoeld hebben (duh) maar klantvriendelijk is in mijn ogen wat anders.
Toen ik de erg (zo bleek achteraf) blonde vraag stelde aan de man aan de kassa of het wel klopte dat dat ding maar 7 pinnetjes had en onze stekker 13 gaatjes, probeerde hij mij duidelijk te maken dat het heel logisch was. Ja sorry, mijn boerenverstand kon er niet aan maar deze man was wel heel erg klantvriendelijk en zette het ding er ook nog voor me op ook! (Misschien was hij bang dat ik terug zou komen om te zeggen dat hij niet paste want jaaaaaaah, je moest er mee draaien om hem te monteren)....... grinn.
 
Dus weer terug naar Merselo, sleutel halen, aanhanger halen, aangekoppeld en jaaaa, stekker passte, nummerbord er op... nummerbord er op.... nummerbord er !@$$$$ op! Gaatje in nummerbord te klein. Aaaaaaarch! (zelfs niet na een welgemikte trap)
 
Naar huis zonder nummerbord, gaatje groter gemaakt (vraag maar niet hoe). En toen kon in EINDELIJK echt aan de bak. Want tja, ons lekke bad lag nog in de tuin en dat ding was ik nu toch echt wel beu.
 
 
Nieuwe uitdaging: Hoe krijg je in je eentje een bad van 4,57 m doorsnee en 1,07 m hoog via tuin, garage (een volle dus) op een aanhanger.


Oplossing:

Na een uurtje zwoegen was het resultaat er ook naar.




Waarna ik ietwat bezweet richting gemeentewerf trok. Ik hoefde zelfs maar 1x te stoppen i.v.m. klapperend plastic .... ;)

Nadat de hele kar gelost was, soms met wat hulp van de mannen daar. Toog Jet weer richting Merselo om de aanhanger weer aan de ketting te hangen.
Wat bleek toen ik het slot dicht klikte...... Ja.... echt waar...... had ik de andere kant van de ketting er niet tussen zitten! 0 effect dus op die manier!

Naar de eigenaar van de schuur en gelukkig, hij had ook een sleutel. Pffffff

EINDELIJK kon ik naar huis om mijn 3e mok koffie die dag naar binnen te gooien. Dat ging nog net lukken voordat ik Ardie weer van z'n werk moest halen.

Zo trots als een .....


reed ik daarna naar huis en later naar Ardie.

Maar echt. Er waren aardig wat momenten vandaag dat ik spijt had dat ik mijn 1e impuls toen ik vanmorgen van het wegbrengen van Ardie niet gevolgd had.

Wat dat was?

Nog HEEL even terug naar dat lekkere warme nestje van ons.... ;)

Fijn weekend!

4 opmerkingen:

  1. Stronteigenwijs kun je t ook noemen. Men.....wist niet dat ik zo over de ..... Kon gaan als de dingen niet willen zoals ik :)))
    But.thanks anyways... ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Maar wel lief eigenwijs :-) Het werd met recht: opruim WOEDE :-)
    Blijft de vraag hoe je nu dat gaatje groter hebt gemaakt hahahahahahahahahahahahahahaha. ook zo'n welgemikte trap?

    Rianne zegt het goed: Dapper hoor!

    Maar moest dat zwembad echt kapot? Wat zonde!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Nee, gaatje is groter gemaakt door er een schaar door te steken en flink hard rond te draaien. Arme schaar. Gaatje werd in elk geval groter.
    En ja, zwembad mocht kapot. Het was harstikke lek dus waarom mezelf dan een breuk tillen met het bad in 1 geheel terwijl je het ook in stukjes kunt doen ;)

    BeantwoordenVerwijderen