Hoeveel leuks kun je in 1 week proppen?

Zoooo, daar is ze weer... :)

Voor de mensen die druk zijn. Weeg resultaat bij Dave vorige week - 1,7 kg.
Totaal tijdens sponsoractie tot nu toe: - 15,3 kg
Totaal sinds augustus vorig jaar: - 29,4 kg

Ik denk dat jullie begrijpen dat ik die dag met een HELE dikke vette grijns van Dave vandaan kwam.
Hij vond het ook tijd voor een volgende stap in ons trainingsprogramma. Dus voortaan alleen even wegen bij hem en daarna naar buiten, aan het werk. Mag hij me en public lekker afbeulen..... ach ja, heeft die jongen ook een pleziertje (ja, ik zal hem tippen dat hij mijn blog even moet lezen).

Het was weer een volle week. Goh, hoor ik jullie al denken, is het wel eens anders dan?
Eh.... jawel hoor, komt best wel eens voor dat ik me verveel, zo heel af en toe, kan me alleen nu even de laatste keer niet herinneren :))

Ik zal jullie de normale dingen besparen en even alleen op de highlights toespitsen,

Zondag de 18e was ik uitgenodigd door Rianne, voor de boekpresentatie van verhalenbundel "het Keerpunt" waar zij een van de auteurs van is! Jullie begrijpen vast dat ik me erg vereerd voelde.
De reden dat ik mee mocht was omdat ze zoals ze zelf zegt, door mijn blog weer gemotiveerd raakte om zelf ook te gaan bloggen. Op die manier herontdekte ze haar passie voor het schrijven (en echt, ze heeft talent!) en zag je haar blogverhalen mooier en mooier worden.
Geen verzonnen verhalen, nee verhalen zo uit het leven gegrepen. Heerlijk om te lezen (vraag mijn zus maar, die is inmiddels ook fan).
En zo kwam het dat ze, waarschijnlijk aangemoedigd na vele complimenten van liefhebbers zoals ik, dat ze meedeed aan een verhalenwedstrijd en won! Samen de verhalen van 50 andere auteurs werd haar verhaal als ik me niet vergis uit 163 inzendingen gepikt om het te publiceren in het boek.

En zo werd het zondag en togen we opgetogen richting Driebergen waar de presentatie gehouden werd. De reis verliep voorspoedig en gaandeweg konden we beiden ook even lekker ons hart luchten over ons overlopend emmertje m.b.t. onze moeders. Zo lekker om het er even over te hebben met iemand die met een half woord begrijpt wat je bedoeld!
Voordat we het wisten waren we al daar en pas daar, op het parkeerterrein ontdekte ik dat Toetje ook mee was gekomen! Het arme ding had nog wat last van een katertje en lag dan ook met wat lodderige oogjes naar ons te staren. Het leek ons dan ook het beste hem nog maar even lekker te laten slapen op de achterbank, lekker onder een dekentje.

De locatie was echt prachtig. Het was bij het wapen van Rijsenburg.
Wat ik alleen wel bijzonder vond was dat de presentatie gehouden werd in de serre, die in een open verbinding stond met een restaurant gedeelte en een bar gedeelte. En jawel hoor, het rumoer was soms niet leuk meer.
Het sfeertje daarentegen vond ik geweldig. Ik stond te genieten (op een enkele ergernis na bij een ietwat uit de kluiten gewassen ego links of rechts), keek mijn ogen uit en was echt stomverbaasd wat voor prachtige stukjes er voorgedragen werden.
We hebben vreselijk gelachen met een aantal andere auteurs (waarbij een zeker ego ook al opgevallen was) en ja... ik geef toe, ook even lekker geroddeld dus. Tja, ook ik ben verre van perfect :)
Bijzonder ook om door een wildvreemde herkend te worden van het blog van Rianne, die nog even een schepje erbovenop deed door me voor te stellen als "topmodel"...... !

Even lekker in de buitenlucht bijkomen, is het geen plaatje?

Hoe dan ook. Het werd een heerlijke middag die omvloog en voor we het goed en wel wisten tuften we alweer richting Venray. Toetje, inmiddels iets wakkerder hebben we een boek toegestopt zodat hij zich kon vermaken met wat leesvoer.

Het was al knap mistig op de terugweg waardoor Rianne en ik volop aan het fantaseren gingen en al bijna een eenhoorn of hobbit uit de mist zagen verschijnen, zo'n sprookjesachtig landschap ontpopte zich rechts van ons. Gelukkig werd de autoweg nog gevrijwaard van de dikke mistbanken...

Ardie had een verrassing verzonnen. I.p.v. een diner (wat we als feestelijke afsluiting hadden verzonnen voor Rianne) had hij de Tepanyakki plaat klaargezet en allerlei kleine hapjes voor op de bakplaat voorbereid. Heerlijk. Gewoon lekker gezellig met elkaar aan tafel, even goed napraten over de belevenissen van de dag. Had hij dus heel goed verzonnen!
Rianne genoot zichtbaar en veel te snel was de heerlijke dag voorbij.

De week erna was een klein tikkeltje rustiger op het werk als de weken ervoor. Of beter gezegd.... ik maakte me minder druk. Had nog steeds last van mijn maag als ik meer dan 2 koppen cappuccino durfde te drinken en reageerde erg gevoelig op suikers. Het grote pluspunt in het geheel was echter wel dat ik i.p.v. te gaan snaaien met alle stress, ik juist besloot om minder koffie en minder suikers of zoetstoffen tot me te nemen. Ik dronk bewust meer water. Ging nog bewuster eten, sloeg een flinke portie fruit in en was trots op mezelf dat ik het seintje opgepikt had en niet in de valkuil gevallen was.
Het resultaat was er dan ook naar bij het wegen! Yes!

Woensdag hadden we voor het eerst een avond samen thuis, en dat werd hoog tijd ook! Ik moest Ardie nl. nog een dansje aanleren wat hij donderdag moest kennen en zaterdag met een uitvoering moest doen!
De carnavalsclub van Merselo bestaat 5x11 jaar en daarom hadden ze een feestweekend waar op een van de avonden een revue gehouden zou worden met allemaal  plaatselijke artiesten.
Happy Sound was gevraagd een flashmob te doen en daarom ook introducees mee te vragen (om een grote groep te krijgen). Ardie was zo lief om meteen ja te zeggen net de vriendin van mijn petekind by the way :)
Precies zoals ik dacht hadden we na een paar keer oefenen de dans goed genoeg zitten en konden we vol vertrouwen naar de generale repetitie donderdag.
Daar mochten we de flashmob 2x doen, omdat we nog niet hadden kunnen oefenen met het opkomen vanuit de coulissen en vanuit de zaal. Ik had er een goed gevoel over.
Ook wel handig aangezien ik een van de 3 dames was die zouden beginnen. We hadden besloten dat het wel grappig zou zijn om de 3 "grootste"  dames van het koor te laten beginnen. De echte Weathergirls waren tenslotte ook geen kleintjes!
En voor we het doorhadden was het ook al zaterdagavond en zaten we te wachten tot we op mochten.
Ik mocht tussendoor nog even een dik compliment scoren van een van de mannen daar, die me vertelde dat het overduidelijk te zien was dat ik het leuk vond om te doen. Ik straalde gewoon volgens hem. En aan het eind van de avond kreeg ik datzelfde compliment nog een keer (samen met het compliment dat diegene me nog nooit zo slank had gezien en ik nog meer straalde dan anders)! Bloos....

Ook erg leuk trouwens dat ik daar Eric, een jeugdvriend van lang (heel lang) geleden weer tegenkwam. Hij heeft ooit ook nog eens een tijdje meegezongen met Happy Sound. Echt leuk weer eens bij te kletsen. Hij zat nu bij de drumband waar mijn neef(je) en nicht(je) ook bijzitten. Leuk!

En toen was het moment al daar. We stonden achter het gordijn startklaar terwijl de toneelmeester Bas nog even flink zat te ginnegappen. Volgens hem kon ik best nog even naar hartenlust flashen, zou toch niemand zien. Ik keek hem even droog aan, waarop hij zeg "och ja, ik sta hier ook nog".... whahahah. Wat een gast, perfect zo vlak voor een optreden. Thanks Bas.

En daar gingen we. En het ging lekker! Ik stond te genieten... niet normaal meer! En ... ik was niet de enige... ik hoorde later van andere dames dat ze eigenlijk nog helemaal niet van het podium wilden....hahahahhah.
Ook de reacties vanuit het publiek later was erg gaaf. En ik kreeg weer een dikke veer in m'n ... gestopt...  Volgens een kennis werden haar ogen telkens naar mij getrokken, ik danste zo sierlijk....
Tjonge.... je zou er bijna van naast je schoenen gaan lopen....

 

Excuses voor de kwaliteit. Ardie heeft z'n best gedaan maar de camera is maar een simpel ding en hij moest ook nog in de gaten houden wanneer hij op moest. En helaas... daarom ook geen beeldmateriaal van Ardie in actie...

Maar ... snel genoeg moest ik weer het koppie erbij houden want... zuslief Marij had ook nog een act. En wel als Surinaamse voorleesmoeder die het 16+ verhaaltje van Dikkie Dik voorlas.
Ik heb me rot gelachen! En wat deed José, een van onze koorleden het leuk als kindje, ongelooflijk, zo gaaf!
Ik heb haar (José) beloofd dat ik het filmpje hier niet plaats..... sorry mensen, ik kan jullie dus alleen maar linken naar het origineel, belofte maakt schuld ;)

De drumband had trouwens ook een erg gaaf stuk. Allemaal verkleed als dames, behalve de dame in het geheel, die stond in een overal.......hahaah. Met allerlei bijzondere attributen zetten ze een spektakel neer. Gaaf!

Maar ook alle overige optredens waren ongelooflijk goed. Ik heb zo genoten! Waar een klein dorp toch bijzonder in kan zijn. Waarschijnlijk de enige reden dat de tent niet volgepakt was met publiek was dat er nog een kleine 150 man achter het podium stonden om op te treden... :)
Mijn persoonlijke topper die avond was wel de cancan dans, uitgevoerd door de dames van het korfballen. Die act stond als een huis. Waanzinnig gewoon!

En ook deze avond vloog voorbij en voor we het wisten was het middernacht geweest en hoog tijd om naar huis te gaan want... zondagmorgen moest Happy Sound optreden in de jongerenkerk in Venlo.
Al rond half acht was ik wakker, wel lekker ook, kon ik tenminste rustig wakker worden en ontbijten. En niet te vergeten weer wat kleur op mijn gezicht smeren.....hihi.
Na nog 2 dames opgepikt te hebben tuften we relaxed naar Venlo, waar we zowaar de eersten bleken te zijn! Later kwam de aap uit de mouw, een van de dames had ik ongelooflijk verslapen... ietsjes te gezellig geweest bij de revue....

Het optreden in de kerk ging lekker op wat perikelen met het geluid na. Ondanks dat we misschien maar met de helft van het koor waren, zetten we er een mooi optreden neer voor mijn gevoel. We konden tevreden zijn. En eerlijk is eerlijk, het is altijd zo lekker om daar te zingen. Heerlijk sfeertje altijd, je voelt je er zo welkom!

Als toegift zongen we "Oh happy day", en hij ging lekker! Ik liet me helemaal gaan, stond gewoon te genieten samen met de rest van het koor en het publiek.
En echt, daarna zo gelachen....
Komt er een man naar ons toe die mij altijd vraag "of ik hem weer doe" en daar bedoeld hij deze solo mee. Nu stond hij naast me en zegt "ik weet niet wie die solo zong, maar het was mooi!" en meteen komt een dame van de kerk naar ons toe, kijkt me aan.... en vraagt of we een nieuwe soliste hadden bij het nummer en hoe mooi ze het vond..... Die lieve mensen herkenden me gewoon niet meer met en zoveel kilo's er af en een ander kapsel.....

Jullie begrijpen........ Mijn dag kon niet meer kapot!

Maar nog was het niet genoeg.... Omdat de winkels open waren en Ardie toch F1 wilde kijken, struinde ik vanmiddag even lekker op mijn gemak het dorp in. Eerst een hele tijd gezellig bij Ans van Twister koffie geleut onder het genot van heerlijke traktaties van "Kaffee Met".
En daarna nog even lekker op mijn gemak het dorp rond om alvast wat inspiratie op te doen voor de Klaas.

Helemaal voldaan kwam ik thuis en wat denken jullie? Had Ardie ook nog zin om iets overheerlijks te maken als avondeten. Ganzenlever, met een taartje van groente risotto, gebakken spinazie, een tagliatelle van wortelen en een truffelsaus.

Wie was er aan het afvallen? Wie ik? Oh ja... nee geintje. Ardie heeft goed opgelet en waar mogelijk magere varianten gebruikt.

Want, lieve sponsoren. Geloof maar dat ik nog een eindsprintje probeer te trekken voordat de sponsoractie is afgelopen :)