Over mij

Mijn foto
Verre van slank maar lekker in mijn vel. Verre van het schoonheidideaal maar opmerkelijk vaak erg gelukkig. Verre van "normaal" and loving it. Wel een echte vrouw met alle bijbehorende "gebruiksaanwijzingen", een meisjes meisje in de zin van graag shoppen (liefst alleen), lekker tutten (maar wel effectief), en schoenen heb ik nooit te veel (vind ik). Mijn grootste uitdaging in dit leven tot nu toe is mezelf accepteren op allerlei vlakken en tegelijkertijd een zo gezond mogelijk gewicht te "vinden". En over die zoektocht gaat dit blog tegenwoordig.

zaterdag 27 juli 2013

Logeerpartij

Een verhaal hadden jullie nog tegoed van me, nl. de logeerpartij van Toet de cliniclown knuffel.
De benefietavond van de Vrienden van Tijs stond voor de deur (volgens Toet de benenfiets avond), en hij zou met Rianne er naar toe gaan. Groot was zijn verdriet toen bleek dat Rianne een dubbele boeking had. Toen hij dus hoorde dat wij er ook naar toe zouden gaan, kwam hij persoonlijk, tijdens een fitness sessie, vragen of hij heel misschien met ons mee mocht.
Omdat Rianne en ik elkaar (helaas) niet meer zo heel veel zien, zou het dan wel een logeerpartij van ongeveer een week worden. Volgens Toet geen enkel probleem en och, waar een cliniclown muis kan wonen en slapen, daar kunnen er ook wel twee terecht.
Ons Toeterke werd helemaal hieperdepieper toen ze hoorde dat Toet zou komen logeren. De logeerkamer moest uitgemest worden, fris bedje, sfeerverlichting, noem het op en het moest gebeuren. Tjonge jonge wat kan dat klein ding commanderen!
Ik had nog niets in de gaten, weet het aan het feit dat ze veel alleen is en zich verheugde op iemand waarmee ze zich de hele dag kon amuseren. How little did I know....

Eindelijk was de dag dan daar. De donderdag voor de benefiet avond, de laatste avond dat ik ging fitnessen voor het weekend, kwam Toet mee met Rianne. Hij had een prachtig knapzakje bij zich met een paar reserve sokken en snoepjes voor Poemel.
Na het sporten volgde een dapper afscheid en togen we richting Venray.

Het onthaal was ontroerend om te zien. Als lang verloren vrienden vlogen de twee muisjes elkaar in de armen, er werd geknuffeld, gelachen en er werd zelfs een traantje weggepinkt.
Ik liet de twee maar even in hun wezen, ze hadden elkaar tenslotte zoveel te vertellen!

Toen ik een uurtje later poolshoogte ging nemen bleek ons Toeterke inmiddels ook een sjaaltje (sok) te dragen, een roze, het is en blijft een meisjes muis.

Het weerzien, de knapzak is net uitgepakt

Op een gegeven moment vond ik het welletjes voor deze avond. Het was ver na bedtijd voor kleine muisjes dus hup naar bed. Na 3x waarschuwen werd het eindelijk stil in de kamer.

De dag er na waren ze weer vroeg uit de veren. Toet wilde perse naar Poemel het konijn, maar hij moest nog even geduld hebben, ik had tenslotte eerst mijn 'rondje ouders' en ik moet tussendoor nog even ons oppashondje Beau uitlaten, waar we (i.v.m. de vakantie van zijn baasje en vrouwtje) vanaf dat weekend met z'n allen zouden logeren.

Na alle klusjes stoomde ik snel door naar huis, kijken hoe het met de logee ging. En daar lagen de twee muisjes, hand in hand, dicht tegen elkaar aan....... te slapen. Het nachtje was toch wat te kort geweest.
Ik liet ze lekker en ging door naar Poemel. Schoonmaaktijd voor kooi en konijn. Zoals altijd maakte ik een nestje voor haar in mijn stoel waar ik haar 'parkeerde'  zodat ik haar huisje kon schoonmaken.
Na een flinke schrobbeurt kwam ik terug in de kamer om Poemel haar kambeurt te geven, en wat ik daar zag..... Op mijn tenen liep ik weer naar buiten, ja oké, nadat ik stiekem een fotootje geknipt had.

Betrapt!

Maar ze hadden alleen maar oog voor elkaar, en zoals jullie zien, Poemel laat het allemaal 'gelaten' over zich komen ;)

Na al het gesmoes werd het tijd om onze spullen bij elkaar te zoeken en Ardie op te gaan halen in Venlo. Waarna we met Ardie, bagage en muisjes richting Horst togen.

De twee muisjes stopte ik meteen in bed, met een ferme waarschuwing dat als ik ook maar 1 kik hoorde, ze de benefietavond de dag erna konden vergeten. Vier oogjes keken me timide vanonder het dekbed aan, bijna in tranen, waarna ik natuurlijk een aai over hun bolletje gaf en een zoentje op hun neusjes, en uitlegde dat het een spannende en lange avond ging worden dus dat ze fit moesten zijn.
Twee snuitjes knikten, kropen dicht tegen elkaar aan en vielen volgens mij voordat ik de deur dichttrok al in een diepe slaap.

Zaterdag was ik al uren terug van mijn eerste wandeling met Beau toen de twee slaapkopjes boven water kwamen, hoezo ze hadden het nodig? En terwijl ik lekker in huis aanrommelde, ging Toet kennismaken met Beau. Ons Toeterke was een beetje bang en keek het van gepaste afstand aan...
Beau vond het allemaal wel best. Als hondje op leeftijd kon hij zich niet zo druk maken over al het volk in zijn huis. Zolang hij maar op tijd zijn natje, droogje, wandelingen en aaitjes kreeg vond hij alles best.

Kennismaking met Beau

Het eten van kok Ardie smaakte Toet prima

Die avond waren we al vroeg op pad. Ik moest nl. met Happy Sound eerst zingen in de Grote Kerk in Venray i.v.m. 'kerkennacht'. We waren uitgenodigd om de dienst te voorzien van muziek n.a.v. ons optreden tijdens een korenfestival, en aangezien ik 2 solo's mocht zingen, wilde ik dat optreden dus niet langs mijn neus laten gaan ;)
Het werd een erg fijn optreden. De mensen waren na afloop enthousiast, en ja, ik kreeg ook flink wat complimenten over mijn solo's 'Oh happy day' en 'Mien Durp'. Het mooiste compliment vond ik echter het geboeide publiek tijdens het zingen. Dat was zo gaaf om te zien! Lange nekken in de kerk om te zien wat er voor allemaal gebeurde. Stilte... aandacht. Echt heel mooi.

Na de viering sjeesde ik snel door naar huis om Ardie, de buren (die gingen ook mee) en de muisjes op te pikken. En zo stoomden we vlot door naar Beesel.

Samen knus in Harriette haar tas op reis

De ontvangst daar was hartelijk en warm. We spraken Francy even, en ook Roy kwam voorbij en Lonneke van de organisatie was er ook snel bij om ons onze polsbandjes te geven.
Het was een prachtige locatie, de sfeer zat er al lekker in. Phils Connection speelde ook dit jaar weer de sterren van de hemel. Er waren heerlijke hapjes die je naar hartenlust op kon scheppen, men liep vlot met de drankjes, kortom... alles was aanwezig voor een feestelijke avond.

Phills Connection vol op dreef

Toet en Toeterke werden al snel op de hangtafel gezet zodat ze alles goed konden zien. Dicht tegen elkaar aan, met ogen zo groot als schoteltjes namen ze alles in zich op. Af en toe namen ze wat lekkers en wij hadden er geen kind... eh.... muisjes aan.

Toet en Toeterke laten het zich smaken. Eh... de wijn... die is show, wij voeren kleine cliniclown muisjes natuurlijk geen alcohol!

Op een onbewaakt ogenblik slopen de twee naar de piano van pianist van het orkest, om een beter blik op de muziek te kunnen werpen. Gelukkig was hij gecharmeerd van deze twee en werd hij niet boos :)
 
Kaarsje erbij voor het romantische koppel
 

En daar ergens die avond werd pas echt duidelijk hoe gek Toet en Toeterke inmiddels op elkaar waren. Ze zijn hartstikke, Heavenly in luv!
Terugkijkend naar de foto met Poemel besefte ik dat dat al langer gaande was, maar dat ik het gewoon niet zo door had. Komt vaker voor (he zus) dat ik wat traag van begrip ben....

En voila, DE kus

Dus terwijl Frans Pollux een geweldig optreden gaf, kropen Toet en Toeterke nog wat dichter bij elkaar, en gingen ze helemaal op in elkaar en hun eigen wereldje.
Hoe mooi de liefde toch is .....

Frans droeg dit liedje deze avond speciaal op aan Tijs, vandaar dat hij natuurlijk niet kan ontbreken op dit blog :)

Een grappig voorval was er trouwens ook nog. Toet en Toeterke werden herkend! Iemand had op facebook gezien dat ze zouden komen, en deze mw. kwam gezellig even langs. Die twee hoefden nog net geen handtekeningen uit te delen....

Moge duidelijk zijn dat de benefietavond wederom een geweldig succes was. Zoals ik al zei, Phils connection speelde geweldig, de presentatoren waren weer geweldig op dreef en brachten het publiek vaak aan het lachen, de veilingen liepen lekker, de loterij (waar ik nog de eer kreeg om de lootjes te trekken) gaf reden tot hilariteit, het eten was heerlijk, de drank vloeide goed, het publiek was geweldig en in de stemming voor een feestje, en wij hebben ons kortom fantastisch geamuseerd.

Dus vrienden van Tijs, 4 kaartjes zijn bij deze gereserveerd voor volgende jaar!

En wat betreft de frisse liefde tussen Toet en Toeterke?

Tja, de tijd zal het leren of de liefde tussen die twee bestand is tegen een lange-afstand relatie. Jullie kunnen vast wel raden hoe hartverscheurend hun afscheid was....

Tot de volgende keer.
 
Liefs,
Harriette