Nou ja, jullie begrijpen het vast.
Mark en ik hebben qua humor altijd op een lijn gezeten maar ook in moeilijke tijden wisten we elkaar te vinden. Sinds een aantal jaren heeft hij een relatie met een schat van een man (ik wilde zeggen jongen maar dat klinkt zo oud...hihi), Lubert, en samen hebben ze erg leuk.
 |
| Hypnose wil wel eens werken? |
Nu wil het 'toeval' dat sinds enige tijd Lubert werkzaam is bij omroep Venlo en hij wat vaker in Venlo is. En heel toevallig huist omroep Venlo tegenwoordig in de voormalige Nedinsco fabriek, sinds deze gerestaureerd en gemoderniseerd is. En wat toevallig... Lubert kon een sleutel regelen en een rondleiding verzorgen in dit gebouw.
Nu wisten Ardie en ik al dat hij geweldig kan vertellen (zie dit blog), ook niet heel raar natuurlijk voor een journalist. Dus wilden we dit niet aan onze neus voorbij laten gaan.
Nu vind ik het toch al leuk de jongens te zien (nu zeg ik het nog, oude taart!), maar dit maakte het wel helemaal verleidelijk.
Dus zondagmiddag, toen ik eenmaal bijgekomen was van het dagje 'modellenwerk', togen Ardie en ik richting Venlo. Nadat we al lang en breed binnen waren, cadeau afgegeven en een lekkere kop koffie achter de kiezen hadden, kwamen we tot de ontdekking dat het ook op zondag betaald parkeren was daar. Dus om te voorkomen dat het een erg dure verjaardag met bijsmaak ging worden, stiefelde Jet weer naar de auto en ging ik op zoek naar een parkeerplek.
Na bijna verdwaald te zijn in een van de vele zijstraatjes besloot ik maar gewoon een parkeergarage op loopafstand op te zoeken. Beter een tientje betalen voor parkeren dan aan het eind van de dag je auto niet meer terug kunnen vinden. Ik kon daarna nog net even naar het toilet voordat de voettocht richting Nedinsco terrein begon.
De wandeling was heerlijk, wat genoot ik! Stom is dat, kom ik zo vaak rond die plekjes, en voor het eerst zag ik nu een mooi kunstwerk (ik schat zo Aqaurius of iets in die aard) staan. Het zonnetje scheen zalig, de sfeer was gezellig en voor we het door hadden konden we alweer aansluiten bij Lubert (die was voorop gegaan met mensen die iets minder goed ter been waren).
Het gebouw kende ik eigenlijk alleen uit de enkele verhalen van Ardie, dat er ooit periscopen gemaakt waren voor onderzeeërs, en verder kende ik het eigenlijk alleen als een troosteloos vervallen gebouw, wat jarenlang braak stond. Waar steeds meer ruiten sneuvelden, en waarvan ik amper had meegekregen dat er ge- en verbouwd werd. Zoveel verbaasder was ik dus over wat ik zag.
Men heeft zoveel mogelijk van de historie in tact proberen te houden. Het hele gebouw is in dezelfde kleuren geschilderd (originele kleuren als ik me niet vergis), het trappenhuis is nog zo goed als origineel en overal vind je nog dingen terug uit de historie van de fabriek.
 |
| Een originele rails waarlangs dingen getransporteerd werden |
 |
| En een originele haak, voor datzelfde transportsysteem |
 |
| Het trappenhuis |
Ardie en ik zijn geen fervente museum bezoekers, maar historie op deze manier gaat er in als zoete koek!
Lubert liet vol trots de het gebouw zien, zover hij ons het kon en mocht laten zien natuurlijk. We mochten ongegeneerd rondkijken in het kantoor gedeelte van Omroep Venlo en later ook in de (op dat moment lege) studio's. Ook daar werden veel bijzonderheden verteld en geshowd door onze gastheer. En wat ik erg bijzonder vond om te horen was dat veel van het installatiewerk m.b.t. de omroep door de medewerkers zelf gedaan wordt. Natuurlijk om kosten te sparen, maar dan nog, het zegt veel over de betrokkenheid van de mensen daar.
 |
| Een ruim, licht en zo goed als papierloos kantoor. Gaaf! |
 |
| En het uitzicht van de medewerkers is niet verkeerd, toch? |
 |
| Ook hier zijn de oude elementen duidelijk zichtbaar |
 |
| De tv studio, natuurlijk wilde Ardie weer niet in beeld. Pech gehad ;p |
Voor we het doorhadden was het dan ook weer tijd om op te stappen. Wederom te voet vertrokken we richting Mark die inmiddels soep en broodjes (broodjes dekt niet echt de lading, heerlijk luxe broodjes met allerlei lekkers er op) klaar had staan.
Het werd nog erg gezellig daar in centrum Venlo. Wederom een heerlijke dag, met goed gezelschap, en heerlijk eten. Wat wil een mens nog meer?
Ik vond op YouTube ook nog een filmpje over het gebouw, dat wil ik jullie natuurlijk niet onthouden.
Liefs,
Hariëtte
