Over mij

Mijn foto
Verre van slank maar lekker in mijn vel. Verre van het schoonheidideaal maar opmerkelijk vaak erg gelukkig. Verre van "normaal" and loving it. Wel een echte vrouw met alle bijbehorende "gebruiksaanwijzingen", een meisjes meisje in de zin van graag shoppen (liefst alleen), lekker tutten (maar wel effectief), en schoenen heb ik nooit te veel (vind ik). Mijn grootste uitdaging in dit leven tot nu toe is mezelf accepteren op allerlei vlakken en tegelijkertijd een zo gezond mogelijk gewicht te "vinden". En over die zoektocht gaat dit blog tegenwoordig.

zondag 28 oktober 2012

Memo aan mezelf: "Maak je niet zo druk!" ;)

Zo, er is weer een week voorbij. En wat voor week! Tjonge, wat kan de tijd soms toch snel gaan en wat prop ik soms toch onmogelijk veel in een dag....


Ik ga jullie de details besparen, dan zou dit weer een idioot lang blog worden. Dat ga ik nu eens een keertje niet doen!

Het was erg druk (weer) op het werk, rommelig ook soms maar ach..., het zal de tijd van het jaar zijn. Ga er niet te veel woorden aan vuil maken.
Een leuk nieuwtje heb ik wel: Ik heb mijn reanimatiediploma weer voor een jaar "verdiend" met de herhalingsles afgelopen donderdag! :)
Ik moet eerlijk bekennen dat ik toch weer wat dingetjes vergeten was of in elk geval niet goed in mijn systeem had zitten. En net zoals alle deelnemers voelde ik een soort van spanning toen we begonnen. Stom eigenlijk he... dat je dan toch iets van een spanning voelt terwijl het totaal niet bedoeld is om mensen op hun vingers te tikken maar JUIST om puntjes op de i te zetten en iedereen weer even "op scherp" te zetten. Mijn complimenten dan ook aan de trainers, ze deden het (weer) fantastisch.
Iedere keer weer voel ik die spanning en iedere keer weer ben ik aangenaam verrast door de ontspannen sfeer en heldere instructies.

Gaandeweg de week merkte ik dat de drukke dagen op het werk en drukke avonden thuis me een beetje op begonnen te breken. Donderdagavond was ik dan ook blij dat mijn werkweek voorbij was. Maar ook het weekend zat redelijk vol gepland... Ik begon er een beetje genoeg van te krijgen. Totdat me iets op ging vallen...

Want ja, de dagen zaten behoorlijk vol. Maar toen ik eens goed ervoor ging zitten viel me iets op...
De spanning die ik in mijn lijf voelde, voelde ik vooral als ik dacht aan alle afspraken in mijn agenda. Het besef dat ik iedere avond wel een afspraak had, buiten de volle werkdagen. En dat het in het weekend niet minder zou worden. Juist DIE gedachte maakte dat ik een knoop in mijn buik voelde en spanning in mijn lijf....
En wat bleek uiteindelijk? Ook al waren de dagen op het werk bijzonder hectisch, de dingen die ik in de avonden had waren hoofdzakelijk leuk! En al met al viel het best mee en was het veel minder gejaag en gehaast als ik gedacht had.

Ik weet heus wel dat het niet handig is om mijn agenda zo vol te plannen omdat het me een onrustig gevoel geeft, dus waarom doe ik het dan? Waarom vind ik het soms zo lastig om nee te zeggen? Waarom vind ik het soms zo lastig om gewoon een avond "niets" in te plannen?
Waarom vind ik dat ik alles wat ik doe moet doen? Ben ik er minder om als ik een keer nee zeg tegen iemand die mijn hulp vraagt? Zou die ander dat werkelijk zo vervelend vinden of zit dat toch meer in mij?
En waarom maak ik me zo druk ALS ik dan al eens zo'n volgeplande agenda heb? Waarom kan ik het dan niet op een relatief ontspannen manier allemaal over me heen laten komen?
En wat is het dan dat ik zo streng ben voor mezelf?

Vragen, vragen en nog meer vragen :)


Een pasklaar antwoord heb ik op dit moment nog niet. Ik ben al blij dat ik het inzicht heb dat ik het vooral mezelf soms zo moeilijk maak. En ... ik neem bij deze de beslissing mezelf eens wat minder op te fokken en gewoon wat meer met "the flow" mee te gaan.

En dat is wel een mooie gedachte om deze gedachtekronkels mee af te sluiten lijkt me.

 
Liefs,
Harriette

Gemaakt tijdens een heerlijk weekendje met Hellen :)

4 opmerkingen:

  1. Je bent niet minder als je een keer NEE zegt. Ik denk dat je graag alles goed wilt doen en daardoor perfectionistisch bent, maar dat kan soms wel ten koste van je rust gaan. Is het wijs om die hoge prijs te betalen? Als je het antwoord op deze vraag hebt denk ik dat je een stap verder bent. Veel succes verder. Groetjes, John :)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik weet ook wel dat ik niet minder daarom ben, het is meer dat ik mezelf afvraag waarom ik doe wat ik doe, hoe ik het doe etc....
      En ja, ik ben perfectionistisch van aard maar over het algemeen gaat dat niet ten koste van mezelf, met als kleine uitzondering dit soort weken ;)

      Verwijderen
  2. Ik las laatst ergens' Going with the flow is for death fish' dus zo af en toe een klein beetje tegen de stroom in zwemmen kan geen kwaad. Als je je maar niet overbelast.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Die is wel erg leuk! Nou... ik ben vanalles maar zeker geen dooie vis! Whahahahah. Dan toch meer een zalm, die gaan soms behoorlijk tegen de stroom in .....grin.
    Alle gekheid op een stokje, met de stroom mee gaan kan lekker zijn, en soms is het gewoon lekker om eigenwijs tegen de stroom in te gaan :)

    BeantwoordenVerwijderen