Eerste officiële weegresultaat!

Lieve mensen,

Het spijt me dat ik diegene die er van wisten, zo lang heb laten wachten. Zoals de afgelopen dagen was ook vandaag weer een "dolle" dag waarbij ik gevoelsmatig van hot naar her sjeesde (en soms ook wel als een kippetje zonder kop).

Vanmorgen om 08.45 uur had ik mijn tweede afspraak bij Dave van VieStyle, en dus ook het eerste "officiële" resultaat! En.... ratatata.... beetje spanning opbouwen.... zal ik het dan maar zeggen? Nou oke, vooruit dan. In vergelijking met mijn 1e bezoek aan hem, op 9 jan j.l. was ik vandaag 3,2 kg lichter!!!
Zo, die zit vinden jullie ook niet? Lieve, lieve, lieve sponsoren........ ik raad jullie aan een spaarpotje aan te leggen.....want geloof me, ik ga mijn stinkende best doen jullie zo kaal mogelijk te plukken!hahahhaha.
Laatst heb ik eens globaal zitten rekenen wat iedere kg oplevert voor het goede doel. Nou.... op dit moment zit ik als ik me niet vergis op 32 euro per afgevallen kg. Dus... dat zou betekenen dat dit eerste resultaat .....€ 102,40 oplevert! Geen verkeerd "officiëel" begin van de actie vond ik zelf ;-)

Natuurlijk was ik superblij dat de afgevallen kilo's, van de dagen dat ik ziek was, er niet weer spontaan "aangesprongen" waren maar... enige tempering van het euforische gevoel mag wel want...
Dave kijkt niet hoofdzakelijk naar de afgevallen kilo's maar juist naar het geheel.
En het meetapparaat wat hij daarbij gebruikt gaf een paar dingen aan waar ik aandacht aan moet geven.

Een ervan is de vochtbalans. Die was de vorige keer al (te) laag maar nu nog lager. En gelukkig was ikzelf er (mn door Dave's opmerkingen hierover de vorige keer) me nu ook bewust van aan het worden.
Ik merkde de laatste dagen dat ik vaker dorst had, vaak te lang wachtte met drinken, me vaak de tijd niet gunde en maar doorging in de "ratrace" van werk, huishouden, sociale "verplichtingen", afspraken en mantelzorgen. Het begon me ook een beetje aan te vliegen maar ja, net zoals ieder ander, heb ook ik mijn "uitdagingen" in het leven, en dit is er dus een van.
Hoe hou ik balans, op momenten dat het leven me extra uit wil dagen? Hou ik dan nog het overzicht? Of durf ik me aan het moment "over te geven" oftewel "gow with the flow"?
Waarschijnlijk ben ik de afgelopen week regelmatig bezig geweest tegen de stroom in te zwemmen, wat onnodig veel kracht kost en uiteindelijk geen bal oplevert, alleen maar frustratie. Goede eye-opener dus weer.

Een ander punt van aandacht is dat tijdens het meetmoment bleek, dat mijn spiermassa afgenomen was en wel met een paar procent. Dit heeft waarschijnlijk te maken met die 4 dagen dat ik niet of amper kon eten. Je hebt eiwit nodig voor spieropbouw en tja, in waterijs en thee met honing zal niet zo denderend veel aan eiwitten zitten ;-)
Dit zijn dus de challanges de komende weken. Een wat eiwit rijker voedingspatroon, goed drinken en proberen ondanks alle hectiek, ergens een balans te vinden en te houden, zodat het ook lekker positief, bruisend en opgeruimd kan zijn in mijn bovenkamer.

Een hulpmiddel mbt het eten en drinken is dat ik de komende weken, met enige regelmaat, een of twee dagen bij ga houden in een eet/drink dagboek. Dit lever ik de volgende keer in bij Dave zodat hij een goed zicht krijgt op mijn voedingspatroon.
Bovendien helpt zo'n dagboek je enorm om zelf zicht te krijgen op je doen en laten qua eten. Ik heb het al vaker gedaan, en iedere keer weer leverde het me wel iets op.

Dus ondanks het duidelijke signaal dat ik uit moet kijken bij wat ik eet en drink, ben ik heel optimistisch over mijn strijd tegen de wat hardnekkige vetcellen (zoals Rianne het deze week zo mooi in haar blog noemde).
Ik ben wel heel blij met mijn keuze om me proffesioneel te laten begeleiden door Dave. Had ik het zelf willen doen met "alleen" maar weegmomenten, was ik waarschijnlijk niet zo snel bewust geworden van de afbraak aan spiermassa en tekort aan vocht. Dus Dave, even ook zo, een welgemeend dank je wel. Ik hoop dat we samen een mooi, succesvol en voor beide leerzame weg zullen gaan de komende maanden.

Vanmiddag, toen ik even een moment tijd had, heb ik het resultaat wel in mijn eigen tabel verwerkt. Al sinds ik begon in augustus heb ik wekelijks bijgehouden wat ik afgevallen/bijgekomen was.
Omdat ik bij Dave weeg met de kleding aan, en thuis gewend ben dit in "Eva's" kostuum te doen, had ik vorige week even een soort overgangspunt. Maar goed, ondanks dat verschilletje (want ja, met kleding aan scheelt toch gemakkelijk 1,5 kg), ben ik sinds de eerste keer op 1 augustus j.l., 16,7 kg afgevallen (volgens mijn eigen weegmethode ongeveer 18 kg).
Dat is een resultaat waar ik oprecht heel blij mee ben, waar ik trots op ben omdat het grootste deel ik op eigen kracht deed en waar ik me ontzettend lekker bij voel.

Mijn collega Rianne vertelde me deze week nog dat het hoog tijd wordt voor een nieuwe profielfoto. Niet dat die andere foto of die van facebook niet leuk is, maar gewoon omdat hij niet meer actueel is.
Volgens haar straalde ik meer en mocht dat ook wel vastgelegd worden.
Nu wil het toeval dat ik een hele lieve buurman heb die heel toevallig, ook nog hele mooie foto's maakt! Ik zal hem dit weekend eens vragen of hij er wat voor voelt een paar foto's te nemen zodat ik mijn "social media" portretten kan actualiseren .. grijns.

Voor nu ga ik afronden. Er is nog heel veel meer te vertellen, over waarom het zo'n gekkenhuis was deze week, over alle leuke dingen die me overkwamen, over mijn heerlijke strooptocht door de boekhandel vandaag (resultaat het boek Linda. De colums, het boek Ademloos van Kim Moelands - en dat boek is volgens mij heeeel indrukwekkend -  en de tijdschriften Sante met verschillende voor mij boeiende stukjes en .... het tijdschrift Ja-maar... dat heb ik weer! En tot nu toe ben ik nog fan van alle Ja-maar uitgaves...hahaha). Wat een heerlijke boekhandel daar in Boxmeer!
En dan heb ik nog heel veel niet eens aangetipt. Gevoelsmatig lijkt het alsof afgelopen week niet een week maar minstens een maand was...... herkenbaar toevallig? ;-)

Hoe dan ook. Voor nu is het even genoeg. Het resultaat is er een waar ik blij om, trots op en dankbaar voor ben. Het is inmiddels tijd om naar bed te gaan. Morgenvroeg om 06.45 uur uiterlijk moet ik weer uit bed om Ardie weg te brengen zodat ik een auto voor de diverse boodschappen heb.
Maar.... ondanks dat het misschien druk en rommelig is. We hebben ook nog een paar hele leuke dingen in het verschiet dit weekend en komende weken. Dus....... ik ga er weer voor, vol goede moed en met mijn (goddank) optimisch karakter, vol in het leven! Cest la Vie!

Heel veel liefs,
Harriëtte

Benefietavond

Lieve mensen,

Onderstaand berichtje blog ik op verzoek van Francy, mijn collega, de moeder van Tijs.

Het lijkt mij een prachtige avond te worden, dus ik ga hem alvast reserveren in mijn agenda :-)

Zaterdagavond 30 juni organiseert vrienden van Tijs in samenwerking met Brasserie de Vertraging te Reuver een benefietavond voor het goede doel Duchenne Spierdystrofie.

Het belooft een muzikale, literaire, culinaire avond te worden.

Noteer alvast in je agenda. Meer informatie volgt begin maart.

Zie ook www.vriendenvantijs.nl

Feestbeest

Hoi lieve mensen,

Het duurde even dit bericht. Sorry daarvoor.
Inmiddels ben ik gelukkig weer zo goed als helemaal opgeknapt, nog een laatste restje verkoudheid zit er maar dat mag geen naam hebben.
4 dagen heb ik amper kunnen eten maar wat voor mij een nieuwe gewaarwording was.... ik had ook geen trek! In al die jaren heb ik dat volgens mij nog nooit meegemaakt. Ik kon nog zo ziek zijn, eten kon ik altijd. Ook niet altijd handig als je maag van streek is maar goed.
Die vier dagen op hoofdzakelijk vloeibaar heeft volgens mij mijn maag aardig laten krimpen, ik heb echt het gevoel dat ik met minder toe kan. Eerder verzadigd ben.
Ik ben dan ook HEEL benieuwd naar het weegmoment vrijdag, ik zal meteen een berichtje posten als ik weet wat de stand is ;-)

Halverwege vorige week ben ik weer gaan werken. Ik was dinsdagavond heel even naar de repetitie geweest want tja, we moesten een liedje repeteren voor een feest zaterdag waarbij ik de "leadpartij" had... De stem was nog niet best maar ik voelde me in elk geval goed genoeg om weer te gaan werken.
Op het werk kreeg ik nog vaak te horen dat ik te vroeg was begonnen, maar echt, mijn stem klonk gewoon veel erger dan dat het was. Ik voelde me eigenlijk best lekker. Gewoon alleen nog wat verkouden maar verder kip lekker. Sterker nog, ik zat (en zit) heerlijk in mijn vel.
Ik heb het al vaker verteld, het lijkt wel alsof het van binnen bij me al maanden lente is, een bruisend gevoel van binnen, lol in het leven en volop energie. Zo lekker!

Vrijdagavond begon ons feestweekend met de zittingsavond in Merselo. God wat heb ik gelachen. Zoveel leuke sketches! Voor mij was de highlight denk ik toch wel de vrouwelijk buutredner.
Een vrouw met een pak aan waardoor ze dikker leek met een neglige....... prachtig hoe ze het verhaal aan elkaar draaide. Tranen over mijn wangen.
Maar ook Um en um, 2 mannnen uit Horst waren geweldig en natuurlijk niet te vergeten alle eigen Merselose artiesten. Er loopt veel talent rond in mijn geboortedorpje.
Rond 00.00 uur was het afgelopen en zijn we snel naar huis gegaan want tja, Ardie's wekker ging weer gewoon om 06.45 uur.
Zaterdagavond hadden we feest van een vrouw van het koor. Marga was 50 geworden en had het hele koor uitgenodigd. Rond 20.00 uur waren we daar, en meteen zat de stemming er in. Ze had een leuke dj geregeld en volgens mij hadden alle dames van het koor wel zin in een feestje. Tja, we heten niet voor niets Happy sound..........hahahha.
Rond negen uur hebben we ons stukje gedaan en ik geloof niet dat ik veel stil gestaan heb die avond.
Ik had wat hoge hakken aan die ik geregeld uitgeschopt heb. Ik heb gedanst, gelachen, nog meer gedanst, gezongen en gedanst. Heb me rot gezweet maar wat voelde het heerlijk!
Polonaise, rocknummers, nummers die we met het koor zingen, gouwe ouwe en house muziek. Van alles onder elkaar en op alles gewoon lekker meedoen (en meebleren door de microfoon) HEERLIJK!
Eigenlijk heb ik gewoon van 20.00 - 02.00 uur continu gedanst, dat is nog eens een workout he??? hahahha. Nog steeds geniet ik ontzettend na van dit feest. En gelukkig vond de Sarah het zelf ook heel erg leuk  :-)
En wat heb ik gelachen toen de mannen aan de bar stomverbaasd keken toen ik cola light kwam halen, maw, dat ik van nature met een frisdrankje een behoorlijk feestbeest kan zijn. Hahhahah.
Voordeel daarvan is bovendien dat je de dag er na niet brak bent.
Zondag was ik weer redelijk op tijd uit de veren. Buiten wat stijvere benen viel het wel mee in mijn lijf, toch te merken dat ik veel sport.
Zondagmiddag hadden we alweer een feest. De verjaardag van een buurman die de hele buurt had uitgenodigd. Toch leuk om eens met z'n allen bij elkaar te zijn. Het was heel erg gezellig en als afsluiting hebben we met onze buren en de jarige job met zijn vrouw nog lekker chinees gegeten.
Even snel naar huis en...op naar de volgende verjaardag. Ardie's nichtje en tevens mijn vriendin Christel werd 37 en tja, ook daar wilden we natuurlijk heen. Het was ook daar bere gezellig, veel gelachen met hun biker vrienden en haar moeder/oom en tante. Voor we het wisten was het weer tijd om naar huis te gaan. Maandag zou mijn wekker alweer om 6 uur gaan.

Het mooiste aan alles van dit weekend is toch wel het besef bij mij dat ik geweldige feestjes kan hebben zonder dat er veel eten aan te pas hoeft te komen. Natuurlijk heb ik wel dingen genomen. Maar alles met mate en bewust. Gewoon eens een paar pinda's tussendoor maar niet doorlopend. Op de verjaardag van Christel een klein stukje appelgebak (omdat ze zelf had gebakken) langzaam opeten en bewust van genieten. En wat ik nog veel fijner vind. Er niet doorlopend mee bezig hoeven zijn.
Andere keren als ik aan het afvallen was, was ik vooral bezig met "sterk" zijn, het jammere daaraan is alleen dat je er dan continu mee bezig bent. Het voelt als een kadootje dat het nu veel meer vanzelf gaat. Ik hoop echt van harte dat dat zo blijft.

Zojuist heb ik de blog van een collega/vriendin gelezen. Ze heeft een prachtige stijl van schrijven en heeft nu een stukje gepubliceerd waar ze Francy, Tijs en mij in bedankt omdat wij haar getriggerd hebben te gaan schrijven. Het stukje kwam diep bij me binnen.
Pas tijdens het lezen van haar stukje drong het tot me door hoe zeer Francy's verhaal me raakt, hoezeer ik me betrokken voel bij hun strijd..... Ik heb zo vreselijk zitten janken de eerste keer dat ik haar verhaal las.....
Nu denk je misschien.. ja hallo, je bent toch je actie begonnen! Natuurlijk ben je betrokken en natuurlijk is dat ook wel zo. Maar hoe diep het eigenlijk zat bij me ben ik pas tijdens het lezen van haar blog gaan beseffen.....
Nieuwsgierig? http://wiebeline.blogspot.com/ het gaat om de blog: 2500 BKL: Bedankt Harriette, Francy en Tijs ....

En daarbij sluit ik deze blog af. Vrijdag meer, meer over het resultaat en meer over hoe de week verliep.

Heel veel liefs,
Harriëtte

Zo gaat het helemaal vanzelf

Het is weer maandag maar in tegenstelling tot andere maandagen vandaag niet aan het werk.
Afgelopen weekend ben ik geveld door een naar virusje wat me flink op mijn keel is geslagen. Eten en drinken was een behoorlijke hobbel dit weekend. Ik die ALTIJD trek heeft hoe beroerd ze ook is, had totaal geen trek in wat dan ook. Ik ben het weekend hoofdzakelijk doorgekomen op waterijsjes en thee met veel honing. Het voelt alsof er een dikke brok in mijn keel zit die maar niet wil zakken en bij iedere poging tot slikken het gevoel alsof er messen in je keel zitten........brrr.
Gisteravond heb ik op bevel van Ardie toch wat wortelstamp (heel fijn) met wat coquilles en scampi's (zacht) naar binnen gewurgd, he didn't tak no for an answer.....
Vandaag dus maar eerst even naar tante dokter en wat ik al dacht; een virusinfectie van de bovenste luchtwegen. Helpt niets anders tegen dan pijnstillers slikken en uit te zieken. Antibiotica werkt alleen bij bacteriële infecties wist ik nog van een vorige keer een aangezien ik nog geen witte plekjes in mijn keel ontdekt had, had ik wel zo'n donkerbruin vermoeden ;-)
Vanmiddag dus maar een flinke lading pijnstillers  en zooi ingeslagen en maar hopen dat het snel voorbij trekt. Ik heb ook wel het gevoel dat het al ietsjes minder heftig is dan gisteren...
Morgen de repetitie dus ook maar een keertje voorbij laten gaan, lijkt me nu niet handig....
Vanmorgen ging ik op de weegschaal staan, tja, als je een weekend niet of nauwelijks eet scheelt dat natuurlijk meteen, dan gaat het wel heel erg vanzelf. Maar goed, maar even afwachten of dat resultaat blijft als ik weer beter ben......hahahha.

Gisteren kwam mijn buurvrouw, die haar sponsorformulier in kwam leveren met de vraag of ik hier niet ook wilde vermelden hoeveel sponsoren ik inmiddels heb. Ze dacht dat jullie dat ook wel leuk zouden vinden om te lezen.
Op dit moment heb ik 11 sponsoren die in totaal 29 euro per verloren kg opbrengen.
Er zijn er een paar die ook een maximum hebben ingezet (je weet tenslotte maar nooit bij mij....hahhaha) en ik heb nog een eenmalige bijdrage van 10 euro erbij zitten.
Ook heb ik nog 3 toezeggingen liggen waarvan ik nog niet weet wat het sponsorbedrag gaat worden.
Al met al kan ik dus zeggen dat het heel lekker loopt :-)

Ik heb het al een paar keer gezegd de laatste weken. Het is net alsof het afvallen een beetje vanzelf gaat. Het voelt duidelijk anders dan andere keren. Niet als een strijd/gevecht. Het voelt nu meer alsof ik mezelf meer en meer durf te laten zien. Durf laten zien wie ik werkelijk in wezen ben. Misschien klinkt dat wat vaag in jullie oren maar ja, ik kan het niet anders omschrijven.
Het voelt een beetje alsof ik die grote beschermlaag om me heen niet langer nodig heb en oude gewoontjes mag loslaten om steeds meer helemaal mezelf te worden.
Ik ben dus HEEL benieuwd waar deze reis me brengen gaat........

Heel veel liefs,
Harriëtte

Eerste officiële weegmoment

Vandaag was het dan eindelijk zo ver. Om 12 uur had ik een afspraak met Dave Ewalts die me een stukje gaat begeleiden in mijn afvaltraject. Hij gaat ook voor jullie bijhouden hoeveel ik afval zodat jullie er op kunnen vertrouwen dat wat ik zeg afgevallen te zijn ook klopt. Eerlijk is eerlijk nietwaar?

Afgelopen weekend had ik nog een heerlijk relaxed weekend, ik was lekker met mijn vriendin Hellen op pad, god was was dat weer eens lekker zeg.
Zaterdagmorgen was ik al vroeg op pad, zodat we optimaal gebruik konden maken van "ons" weekend.
Omdat het weer helemaal opknapte besloten we lekker naar zee te gaan, naar Katwijk om precies te zijn, even lekker uitwaaien (en gratis een behandelingetje zandstralen.....hahahhah).
Ik kon trouwens wel merken dat het sporten zijn vruchten afwerpt. Had ik in het verleden nog wel eens moeite om een duin op te klimmen, dat was dit weekend geen probleem meer. Mooi!

Nadat we een tijdje aan het water geweest waren zijn we verderop in restaurant de zwaan gaan zitten, prachtig uitzicht op zee en lekker warm....mmmm.
En daar hoorde wat ons betreft een heerlijke kop warme chocomel (zonder slagroom dat dan wel) bij.
Later keek ik op het kaartje van de lolly waarmee je de chocomel maakt....mmmm, ruim 200 kcal......tja, pech gehad, had er toch echt zin in.
Uiteindelijk besloten we ook maar daar meteen iets aan lunch te nemen, dus een paar lekkere garnalen kroketjes met heerlijk brood opgesmikkeld.
Daarna zijn we nog naar Leiden geweest, even op bezoek in het UMCL (prachtig ziekenhuis aan de binnenkant vond ik) daar lag een oudtante van Hellen. Wat een heerlijk mens, we hebben gezellig gekletst en vreselijk gelachen ondanks dat ze te horen gekregen heeft dat de artsen na de laatste chemo niets meer voor haar kunnen betekenen. Ik hoop dat tante Ans nog lang zo lekker eigenwijs en vol levenslust blijft.

Daarna wilden we in Leiden een hapje eten (leuk centrum) maar helaas, alle restaurantjes waar we naar binnen liepen had geen plaats meer voor ons. Uiteindelijk besloten we dan maar terug te gaan naar Amersfoort en een klein hapje bij McDonalds te eten en dan zondag maar ergens lekker te gaan lunchen...... tja.

Zondag zijn we Amsterdam in gedoken, vind het altijd weer leuk om daar te zijn. Eerst hebben we een hele tijd door de Himalaya (een alternatieve/spirituele winkel in de Warmoestraat) lopen dolen en natuurlijk bleef er ook wat aan de handen plakken.
Daarna hebben we nog lekker door Amsterdam lopen dwalen en uiteindelijk overheerlijk geluncht bij de Japanner. Jeetje wat was dat weer lekker!

Helaas komt aan alle leuke dingen veel te snel een eind dus daarna moesten we toch ons weekend afronden en weer op huis aan. We hebben besloten dat we dit toch vaker moeten doen.

Het enige minpuntje van dit weekend was dat vanmorgen bleek dat het iets te leuk is geweest, er was wat gewicht bijgekomen. Maar goed, die heb ik er zo weer van af. Thats life nietwaar?
De kunst is om het daarna weer op te pakken en met frisse zin weer verder te gaan.

En vanmiddag was het dan zover, de eerste keer op de weegschaal bij Dave. Ardie is ook meegegaan aangezien het wel handig is als hij het advies wat ik krijg ook meekrijgt aangezien hij meestal kookt ... :-)

Ardie heeft een foto gemaakt van het eerste weegmoment. Het lijkt ons hoe dan ook wel leuk om af en toe een foto te plaatsen zodat jullie het verschil ook kunnen zien.

Over een goede 2,5 week is de volgende afspraak, dan horen jullie natuurlijk ook het eerste "offïciële" resultaat! ;-) Dat ik al mijn sponsoren over een maandje of 9 maar flink in de buidel mag laten tasten.....hahahha.

Liefs,
Harriëtte

De race gaat nu echt van start

Zo lieve mensen. Inmiddels is het 2012! Iedereen die ik nog niet gezien/gesproken heb; een heel fijn, gelukkig en vooral gezond 2012. Dat het maar een bijzonder jaar moge worden.

De feestdagen ben ik heel goed doorgekomen. Het waren gezellige, knusse en relaxte dagen. Ik had een week vakantie en Ardie moest gewoon werken dus vaak het rijk helemaal alleen.
Vroeger kon dat nog wel eens betekenen dat met enige regelmaat de kast geplunderd werd, zeker omdat Ardie altijd prachtige kerstpakketten krijgt.
Dit jaar was anders. Ik heb absoluut genoten, lekker gegeten ook maar ik merk dat er een knop om is. Ik doe de dingen nu veel meer bewust. Als ik eens wat wil snoepen dan zoek ik heel bewust iets uit, ga er lekker voor zitten en geniet er dan ook van. Dus niet meer gedachtenloos naar binnen stouwen maar bewust genieten.
Omdat ik nu een week niet naar de bedrijfsfitness kon had ik het tijdschrift Yoga gekocht. Hierbij zat deze keer een video met 2 complete yoga sessies van een half uur. De zonnegroet voor de ochtend en nog een voor de avond.
Op een gegeven moment, toen ik 's morgens al opstond met een zeurende pijn in mijn rug, stouwde ik de salontafel aan de kant en ging ik op het tapijt vol aan de slag.
Ik wurmde me in de bochten zoals aangegeven (en zover dat wilde lukken) en al na 5 minuten stond het zweet me dik op mijn hoofd! Maar wat voelde het lekker!
Dat heb ik de afgelopen weken dus alweer ontdekt, yoga zou wel eens iets voor mij kunnen zijn.
Ook heb ik al eens een hele steps sessie op de trapt gedaan, gaat ook prima! hahahah.

Ook oudjaar zijn we traditioneel weer volop in de weer geweest met eten. Ardie en Marij (mijn zus) hadden een heerlijk menu gemaakt. Zelfgemaakte sushi vooraf, een heerlijke kreeftensoep met stukjes kreeft als tussengerecht, als hoofdgerecht diamanthaas met stroganoff saus, diverse groenten en aardappelkroketjes, een kaasplankje tussendoor (wat ik afsloeg aanzien ik al aardig vol begon te raken) en in het nieuwe jaar sloten we af met ons traditioneel dessert; appelcrumble met vanille ijs en als extratje deze keer ook nog creme brulee. Overheerlijk allemaal. Nieuwjaarsdag hebben we vervolgens nog gegourmet en gisteren nog een verjaardag, maar bij die laatste heb ik alleen en klein stukje gebak genomen en daar optimaal van genoten.
Al met al had ik het donkerbruine vermoeden dat er óf iets bijgekomen was óf dat ik met een beetje mazzel gelijk was gebleven met mijn gewicht. Maar vanmorgen stond ik op de weegschaal en wat denken jullie? In totaal ben ik de weken rond kerst en nieuw 2 kg afgevallen! 1,3 kg net na kerst en de week er na nog eens 7 ons. Nou.......als dat geen lekker gevoel is om de dag mee te beginnen!

Vandaag ben ik weer voor het eerst naar het werk geweest. Ik had er langzaamaan ook echt zin in. Heb een heerlijke dag gehad, iedereen kwam weer zo'n beetje binnengedruppelt, veel goede wensen, gezelligheid en bijpraten en ook gewoon weer vol aan het werk.
Na het werk ook weer voor het eerst even lekker gesport en inmiddels heb ik met Dave, de sportinstructeur afgesproken dat als ik geen respons krijg van mijn aanvragen om mij te wegen, hij dit op zich gaat nemen. Ik wil uiterlijk volgende week toch voor het eerst op de weegschaal. Dan is dat officiële stukje tenminste ook geregeld.
De sponsor toezeggingen beginnen aardig binnen te lopen, zo mooi om allemaal te lezen!

Kortom, ik zit ontzettend lekker in mijn vel, heb erg veel energie, en heb er vertrouwen in.
Sinds augustus ben ik 15 kg afgevallen, dat is al super. Ik ben lekker op dreef inmiddels en nu, nu de officiële race gaat beginnen ben ik er helemaal klaar voor om zoveel mogelijk geld voor die 2 prachtige doelen binnen te halen.

Liefs,
Harriëtte