Eerste officiële weegresultaat!

Lieve mensen,

Het spijt me dat ik diegene die er van wisten, zo lang heb laten wachten. Zoals de afgelopen dagen was ook vandaag weer een "dolle" dag waarbij ik gevoelsmatig van hot naar her sjeesde (en soms ook wel als een kippetje zonder kop).

Vanmorgen om 08.45 uur had ik mijn tweede afspraak bij Dave van VieStyle, en dus ook het eerste "officiële" resultaat! En.... ratatata.... beetje spanning opbouwen.... zal ik het dan maar zeggen? Nou oke, vooruit dan. In vergelijking met mijn 1e bezoek aan hem, op 9 jan j.l. was ik vandaag 3,2 kg lichter!!!
Zo, die zit vinden jullie ook niet? Lieve, lieve, lieve sponsoren........ ik raad jullie aan een spaarpotje aan te leggen.....want geloof me, ik ga mijn stinkende best doen jullie zo kaal mogelijk te plukken!hahahhaha.
Laatst heb ik eens globaal zitten rekenen wat iedere kg oplevert voor het goede doel. Nou.... op dit moment zit ik als ik me niet vergis op 32 euro per afgevallen kg. Dus... dat zou betekenen dat dit eerste resultaat .....€ 102,40 oplevert! Geen verkeerd "officiëel" begin van de actie vond ik zelf ;-)

Natuurlijk was ik superblij dat de afgevallen kilo's, van de dagen dat ik ziek was, er niet weer spontaan "aangesprongen" waren maar... enige tempering van het euforische gevoel mag wel want...
Dave kijkt niet hoofdzakelijk naar de afgevallen kilo's maar juist naar het geheel.
En het meetapparaat wat hij daarbij gebruikt gaf een paar dingen aan waar ik aandacht aan moet geven.

Een ervan is de vochtbalans. Die was de vorige keer al (te) laag maar nu nog lager. En gelukkig was ikzelf er (mn door Dave's opmerkingen hierover de vorige keer) me nu ook bewust van aan het worden.
Ik merkde de laatste dagen dat ik vaker dorst had, vaak te lang wachtte met drinken, me vaak de tijd niet gunde en maar doorging in de "ratrace" van werk, huishouden, sociale "verplichtingen", afspraken en mantelzorgen. Het begon me ook een beetje aan te vliegen maar ja, net zoals ieder ander, heb ook ik mijn "uitdagingen" in het leven, en dit is er dus een van.
Hoe hou ik balans, op momenten dat het leven me extra uit wil dagen? Hou ik dan nog het overzicht? Of durf ik me aan het moment "over te geven" oftewel "gow with the flow"?
Waarschijnlijk ben ik de afgelopen week regelmatig bezig geweest tegen de stroom in te zwemmen, wat onnodig veel kracht kost en uiteindelijk geen bal oplevert, alleen maar frustratie. Goede eye-opener dus weer.

Een ander punt van aandacht is dat tijdens het meetmoment bleek, dat mijn spiermassa afgenomen was en wel met een paar procent. Dit heeft waarschijnlijk te maken met die 4 dagen dat ik niet of amper kon eten. Je hebt eiwit nodig voor spieropbouw en tja, in waterijs en thee met honing zal niet zo denderend veel aan eiwitten zitten ;-)
Dit zijn dus de challanges de komende weken. Een wat eiwit rijker voedingspatroon, goed drinken en proberen ondanks alle hectiek, ergens een balans te vinden en te houden, zodat het ook lekker positief, bruisend en opgeruimd kan zijn in mijn bovenkamer.

Een hulpmiddel mbt het eten en drinken is dat ik de komende weken, met enige regelmaat, een of twee dagen bij ga houden in een eet/drink dagboek. Dit lever ik de volgende keer in bij Dave zodat hij een goed zicht krijgt op mijn voedingspatroon.
Bovendien helpt zo'n dagboek je enorm om zelf zicht te krijgen op je doen en laten qua eten. Ik heb het al vaker gedaan, en iedere keer weer leverde het me wel iets op.

Dus ondanks het duidelijke signaal dat ik uit moet kijken bij wat ik eet en drink, ben ik heel optimistisch over mijn strijd tegen de wat hardnekkige vetcellen (zoals Rianne het deze week zo mooi in haar blog noemde).
Ik ben wel heel blij met mijn keuze om me proffesioneel te laten begeleiden door Dave. Had ik het zelf willen doen met "alleen" maar weegmomenten, was ik waarschijnlijk niet zo snel bewust geworden van de afbraak aan spiermassa en tekort aan vocht. Dus Dave, even ook zo, een welgemeend dank je wel. Ik hoop dat we samen een mooi, succesvol en voor beide leerzame weg zullen gaan de komende maanden.

Vanmiddag, toen ik even een moment tijd had, heb ik het resultaat wel in mijn eigen tabel verwerkt. Al sinds ik begon in augustus heb ik wekelijks bijgehouden wat ik afgevallen/bijgekomen was.
Omdat ik bij Dave weeg met de kleding aan, en thuis gewend ben dit in "Eva's" kostuum te doen, had ik vorige week even een soort overgangspunt. Maar goed, ondanks dat verschilletje (want ja, met kleding aan scheelt toch gemakkelijk 1,5 kg), ben ik sinds de eerste keer op 1 augustus j.l., 16,7 kg afgevallen (volgens mijn eigen weegmethode ongeveer 18 kg).
Dat is een resultaat waar ik oprecht heel blij mee ben, waar ik trots op ben omdat het grootste deel ik op eigen kracht deed en waar ik me ontzettend lekker bij voel.

Mijn collega Rianne vertelde me deze week nog dat het hoog tijd wordt voor een nieuwe profielfoto. Niet dat die andere foto of die van facebook niet leuk is, maar gewoon omdat hij niet meer actueel is.
Volgens haar straalde ik meer en mocht dat ook wel vastgelegd worden.
Nu wil het toeval dat ik een hele lieve buurman heb die heel toevallig, ook nog hele mooie foto's maakt! Ik zal hem dit weekend eens vragen of hij er wat voor voelt een paar foto's te nemen zodat ik mijn "social media" portretten kan actualiseren .. grijns.

Voor nu ga ik afronden. Er is nog heel veel meer te vertellen, over waarom het zo'n gekkenhuis was deze week, over alle leuke dingen die me overkwamen, over mijn heerlijke strooptocht door de boekhandel vandaag (resultaat het boek Linda. De colums, het boek Ademloos van Kim Moelands - en dat boek is volgens mij heeeel indrukwekkend -  en de tijdschriften Sante met verschillende voor mij boeiende stukjes en .... het tijdschrift Ja-maar... dat heb ik weer! En tot nu toe ben ik nog fan van alle Ja-maar uitgaves...hahaha). Wat een heerlijke boekhandel daar in Boxmeer!
En dan heb ik nog heel veel niet eens aangetipt. Gevoelsmatig lijkt het alsof afgelopen week niet een week maar minstens een maand was...... herkenbaar toevallig? ;-)

Hoe dan ook. Voor nu is het even genoeg. Het resultaat is er een waar ik blij om, trots op en dankbaar voor ben. Het is inmiddels tijd om naar bed te gaan. Morgenvroeg om 06.45 uur uiterlijk moet ik weer uit bed om Ardie weg te brengen zodat ik een auto voor de diverse boodschappen heb.
Maar.... ondanks dat het misschien druk en rommelig is. We hebben ook nog een paar hele leuke dingen in het verschiet dit weekend en komende weken. Dus....... ik ga er weer voor, vol goede moed en met mijn (goddank) optimisch karakter, vol in het leven! Cest la Vie!

Heel veel liefs,
Harriëtte