Over mij

Mijn foto
Verre van slank maar lekker in mijn vel. Verre van het schoonheidideaal maar opmerkelijk vaak erg gelukkig. Verre van "normaal" and loving it. Wel een echte vrouw met alle bijbehorende "gebruiksaanwijzingen", een meisjes meisje in de zin van graag shoppen (liefst alleen), lekker tutten (maar wel effectief), en schoenen heb ik nooit te veel (vind ik). Mijn grootste uitdaging in dit leven tot nu toe is mezelf accepteren op allerlei vlakken en tegelijkertijd een zo gezond mogelijk gewicht te "vinden". En over die zoektocht gaat dit blog tegenwoordig.

maandag 16 januari 2012

Zo gaat het helemaal vanzelf

Het is weer maandag maar in tegenstelling tot andere maandagen vandaag niet aan het werk.
Afgelopen weekend ben ik geveld door een naar virusje wat me flink op mijn keel is geslagen. Eten en drinken was een behoorlijke hobbel dit weekend. Ik die ALTIJD trek heeft hoe beroerd ze ook is, had totaal geen trek in wat dan ook. Ik ben het weekend hoofdzakelijk doorgekomen op waterijsjes en thee met veel honing. Het voelt alsof er een dikke brok in mijn keel zit die maar niet wil zakken en bij iedere poging tot slikken het gevoel alsof er messen in je keel zitten........brrr.
Gisteravond heb ik op bevel van Ardie toch wat wortelstamp (heel fijn) met wat coquilles en scampi's (zacht) naar binnen gewurgd, he didn't tak no for an answer.....
Vandaag dus maar eerst even naar tante dokter en wat ik al dacht; een virusinfectie van de bovenste luchtwegen. Helpt niets anders tegen dan pijnstillers slikken en uit te zieken. Antibiotica werkt alleen bij bacteriële infecties wist ik nog van een vorige keer een aangezien ik nog geen witte plekjes in mijn keel ontdekt had, had ik wel zo'n donkerbruin vermoeden ;-)
Vanmiddag dus maar een flinke lading pijnstillers  en zooi ingeslagen en maar hopen dat het snel voorbij trekt. Ik heb ook wel het gevoel dat het al ietsjes minder heftig is dan gisteren...
Morgen de repetitie dus ook maar een keertje voorbij laten gaan, lijkt me nu niet handig....
Vanmorgen ging ik op de weegschaal staan, tja, als je een weekend niet of nauwelijks eet scheelt dat natuurlijk meteen, dan gaat het wel heel erg vanzelf. Maar goed, maar even afwachten of dat resultaat blijft als ik weer beter ben......hahahha.

Gisteren kwam mijn buurvrouw, die haar sponsorformulier in kwam leveren met de vraag of ik hier niet ook wilde vermelden hoeveel sponsoren ik inmiddels heb. Ze dacht dat jullie dat ook wel leuk zouden vinden om te lezen.
Op dit moment heb ik 11 sponsoren die in totaal 29 euro per verloren kg opbrengen.
Er zijn er een paar die ook een maximum hebben ingezet (je weet tenslotte maar nooit bij mij....hahhaha) en ik heb nog een eenmalige bijdrage van 10 euro erbij zitten.
Ook heb ik nog 3 toezeggingen liggen waarvan ik nog niet weet wat het sponsorbedrag gaat worden.
Al met al kan ik dus zeggen dat het heel lekker loopt :-)

Ik heb het al een paar keer gezegd de laatste weken. Het is net alsof het afvallen een beetje vanzelf gaat. Het voelt duidelijk anders dan andere keren. Niet als een strijd/gevecht. Het voelt nu meer alsof ik mezelf meer en meer durf te laten zien. Durf laten zien wie ik werkelijk in wezen ben. Misschien klinkt dat wat vaag in jullie oren maar ja, ik kan het niet anders omschrijven.
Het voelt een beetje alsof ik die grote beschermlaag om me heen niet langer nodig heb en oude gewoontjes mag loslaten om steeds meer helemaal mezelf te worden.
Ik ben dus HEEL benieuwd waar deze reis me brengen gaat........

Heel veel liefs,
Harriëtte

Geen opmerkingen:

Een reactie posten