Over mij

Mijn foto
Verre van slank maar lekker in mijn vel. Verre van het schoonheidideaal maar opmerkelijk vaak erg gelukkig. Verre van "normaal" and loving it. Wel een echte vrouw met alle bijbehorende "gebruiksaanwijzingen", een meisjes meisje in de zin van graag shoppen (liefst alleen), lekker tutten (maar wel effectief), en schoenen heb ik nooit te veel (vind ik). Mijn grootste uitdaging in dit leven tot nu toe is mezelf accepteren op allerlei vlakken en tegelijkertijd een zo gezond mogelijk gewicht te "vinden". En over die zoektocht gaat dit blog tegenwoordig.

zaterdag 26 januari 2013

Stilte

Hi lieve mensen,

Tja, voor het eerst zolang ik me kan heugen heb ik geen inspiratie voor mijn blog. That is.... er is niets wat zich al in mijn hoofd gemanifesteerd heeft waar ik perse wat over wil schrijven.
Iedereen die me kent weet dat ik zelden volledig zonder praatstof ben.....grijns.

Maar ja, op dit moment is het gewoon even stil.... Stil in huis (Ardie is het grootste deel van het weekend weg) maar ook stil in mij....
En jongens wat geniet ik daar van!

Het waren een paar pittige weken.
De schietpartij in onze straat had er harder bij me ingehakt als dat ik in eerste instantie wilde toegeven. Ik was even helemaal uit balans, zowel in mijn doen en laten als m.b.t. eten en bewegen.
Daarna (of misschien wel dankzij) kreeg ik behoorlijke maag/darm klachten waardoor ik ruim 8 dagen veel van mijn tijd doorbracht op het toilet (ik bespaar jullie de details).
Je zou misschien denken dat dat in elk geval een gunstig effect zou hebben op m'n gewicht maar helaas, het werkte eerder averechts. Mijn energielevel zakte behoorlijk, en donderdag had ik daar blijkbaar een dieptepunt in bereikt, ik was niet vooruit te branden met sporten!
Ondanks dat voelde ik me echter niet ziek en heb ik ook gewoon de hele tijd gewerkt. Gisteren merkte ik echter wel dat ik niet meer zo alert was, ik dingen door elkaar haalde etc.. Het werd dus tijd dat ik weer mijn gewone zelf werd!
Uit frustratie heb ik 2 stroken pure chocolade naar binnen gewerkt en een banaan. En of dat nu het wonder medicijn voor me is geweest of dat mijn buik net op dat moment besloot weer normaal te doen, geen idee maar eindelijk voelt het weer in balans. Hehe.

Gevoelsmatig was ik een week geleden al zover. Ik voelde me hartstikke lekker in mijn velletje. Nu mijn buik ook meewerkt voelt het weer helemaal als Jet.

En echt, ook de afgelopen weken heb ik ondanks die buik en de disbalans, ontzettend genoten van zoveel! Soms vraag ik me wel eens af wat het maakt dat ik zoveel mooie dingen mag beleven. Ondanks e.e.a. aan pittige dingen voelt m'n leven als een aaneenschakeling van bijzondere, prachtige en feestelijke gebeurtenissen.

Op mijn werk zijn we bv. gestart met "Meditatie voor en door VieCuri". Wat simpel gezegd wil zeggen dat medewerkers (die er ervaring mee hebben) meditaties verzorgen voor hun collega's. Wel te verstaan in eigen tijd voor zowel de collega's als de mensen die de meditaties verzorgen.
Het is bedoeld als een kort moment op de dag voor jezelf, of weer even helemaal tot jezelf te komen waardoor je de rest van de dag met nieuwe energie tegemoet kunt treden. De eerste reacties zijn in elk geval erg positief en vorige week vrijdag mocht ik de 1e sessie leiden. Zie hiervoor het blog van Rianne.

Zaterdag de 19e waren we bij de Kermenaaj visite in Merselo, samen met mijn zus en zwager. En mijn god wat hebben we gelachen! Wat een ongelooflijk gave avond!
Echt heel erg veel mooie en bijzondere acts, wat een talent toch daar in mijn mooie geboortedorpje.
Bij de groep waar ook mijn broer onderdeel van is heb ik echt met tranen in mijn ogen van 't lachen gezeten. Wat hadden ze een prachtige act in elkaar gedraaid!




Zondag de 20e zijn we bij Eddy en Omaira, twee schatten van vrienden, op bezoek geweest en aansluitend bij "Michelangelo" in Nettetal gaan eten. Wat een bijzondere man deze Italiaanse kok in hart en nieren, wat hebben we genoten!



Kortom, ondanks alles hebben we ook deze weken weer prachtige dingen meegemaakt.

En de stilte? Ik vind 'm heerlijk, geniet er enorm van. Misschien juist wel omdat mijn dagen vaak gevuld zijn met werk en veel mensen om me heen. Geen idee.
Daarom hou ik het nu dus ook kort. Ik ga nu lekker mijn gitaar erbij pakken en even heerlijk in m'n eentje wat tokkelen en zingen.
Man o man wat heb ik het toch goed!

Fijn weekend allemaal
xxx
Harriette

Geen opmerkingen:

Een reactie posten