Mijn grijze massa was inmiddels te actief. Ik herinnerde me ineens dat ik afgelopen week mijn 3 maandelijkse spuit bij de gynaecologen had moeten halen (om kunstmatig in de overgang te blijven, zodat ik geen nieuwe cystes ontwikkel), maar ik herinnerde me ook dat ik nog een belofte na te komen had.
Ik zou nog schrijven over het Hemelvaart weekend. De belofte deed ik aan een hele leuke knul in Amsterdam. En tja, belofte maakt schuld nietwaar? Bovendien.... het was veel te leuk om niet over te schrijven :)
Bijna een jaar geleden, tijdens de zomervakantie "won" ik een overnachting bij het Grand Hotel Amstelveen. Volgens de gegevens was Amsterdam goed te doen van daaruit dus voila, als we ons verveelden hadden we nog een mogelijkheid.
De vakantie was echter zo gaaf, zo lekker en zo vol met bezoek wat gezellig kwam zwemmen en eten, dat twee dagen er tussenuit niet eens meer in ons opkwam.
Maar ach, de bon was geldig tot 20 mei 2013, dus tijd genoeg....
En toen was het al mei, en herinnerden we ons dat we nog die bon hadden liggen. Na wat speuren bleek dat we de optie uit 2 dagen hadden, wat uiteindelijk voor ons maar 1 optie was. De woensdag voor Hemelvaart. Ardie had die week vakantie en ik kan gelukkig op mijn werk relatief flexibel m'n dagen indelen dus meteen boeken!
Mijn dagen waren verder zo vol dat ik verder geen tijd en puf meer had om nog uit te zoeken wat we zouden gaan doen in Amsterdam, ik had zoiets van "we zien het wel".
Voor ons vrij nieuw, normaal gesproken hebben we van alles gepland (en komt er vaak niet veel terecht).
Woensdagmiddag, na weer een ochtend full speed op het werk, trof ik de laatste voorbereidingen en rond een uur of twee vertrokken we naar Amstelveen. De reis verliep boven verwachting vlot, en dankzij de routeplanner op m'n telefoon ook zonder omwegen.
Aangekomen bekroop ons even een gevoel van twijfel, het zag er een beetje onderkomen uit, maar ach, onder het mom "een nacht overleven we wel" togen we naar binnen. Waar het plaatje meteen heel anders werd, het zag er hartstikke mooi uit! In de kamer aangekomen hadden we inmiddels een smile van oor tot oor, wat een ruimte, hartstikke mooie (vrij nieuwe) badkamer en het allerbelangrijkste... een heerlijk groot en comfortabel bed!
Na alles ingeruimd (voor een nacht is dat nogal eens gedaan) te hebben, nestelde ik me met de Ipad op het bed en ging ik op zoek naar een leuk restaurant. Ik had in eerste instantie een Surinamer of iets in die trant in gedachten omdat we dat helaas hier in omgeving Venray niet hebben. Maar ineens schoot me Fifteen Amsterdam binnen.
10 jaar geleden volgden we de serie over het ontstaan enthousiast. We vinden Jamie allebei een leuke gast en zijn eten erg lekker. Puur en simpel, geen poeha. Iets wat Ardie tegenwoordig ook meer en meer nastreeft. Het gaat uiteindelijk om de smaak. En de opzet van Fifteen sprak ons vanaf het begin aan. Jongeren die tussen wal en schip dreigden te raken, een toekomst bieden in de horeca door ze een gedegen opleiding en werkervaring te geven.
Op ons gemak liepen we daarna naar de metro, een minuut of 10 lopen. Heerlijk weer, lekker relaxed en ook wel erg lekker na een autorit van een anderhalf-twee uur.
Een half uurtje laten stonden op centraal in Amsterdam. Heerlijk, ik ben altijd weer blij als ik er ben, ik heb gewoon iets met die Stad.
Welke baan we vervolgens moesten hebben voor onze tram was ons even onduidelijk, maar gelukkig zag ik net op tijd een rails van ons vandaan ons nummer stoppen.
Eenmaal aangekomen sloeg bij Ardie de twijfel toe want nergens zagen we een vlag of iets in die aard van Fifteen. Ik wist echter zeker dat we goed zaten dus liepen we op goed geluk naar de kade, sloegen linksaf en kwamen, jawel, snel genoeg bij de achteringang van Fifteen. Hahahah.
De ontvangst was hartelijk, spontaan en het voelde meteen goed. Er zaten wat tafeltjes dus we waren in elk geval niet alleen. Ardie was verbaasd over hoe groot het was, ik herinnerde me dat nog wel al gaf ook ik mijn ogen goed de kost. Vooral de graffiti trok mijn aandacht, zo mooi gemaakt!
De gastheer (baal er van dat ik z'n naam kwijt ben, er waren er die avond zover ik kon zien 2) kwam al snel weer langs om de kaarten te geven en hij pakte ons meteen in met z'n open, gastvrije, spontane manier van doen. Hij ging door z'n knieën als hij ons iets vertelde, had een open "kijk" en gaf ons echt het gevoel meer dan welkom te zijn. Kortom, een hele goede gastheer.
Al snel hoorden we dat er net een nieuwe groep gestart was, leuk!
Maar toen de keuze, wat gaan we eten? Ik had nl. net met mezelf en Ardie afgesproken dat we van het menu eten af zouden stappen omdat het vaak toch wel wat veel van het goede is. Ik volg daarin in feite de Françaises.Hun manier om in shape te blijven schijnt nl. te zijn: Kies met zorg het lekkerste wat je kunt krijgen, en geniet daar van. Kortom lekker maar met mate.
In ons geval dus i.p.v. 4-5 gangen omdat dat gewoon goedkoper is dan a la cart eten, 2 gerechten en dan het aller, aller lekkerste wat je op de kaart kunt vinden. Financieel ben je dan in feite vaak hetzelfde kwijt, maar ja, ik wil de kwijtgeraakte kilo's nu eenmaal niet terugvinden, en sterker nog, ik wil verder met afvallen.
 |
| Als je deze foto ziet, dan weet je hoeveel we genoten hebben.. toch? |
Deze ene keer was ik echter te verleiden tot een uitzondering. Omdat we ons graag wilden laten verassen. Omdat het zo speciaal was voor ons om daar te zijn. Omdat het op zo'n korte termijn iets regelen me het gevoel gaf van een puber die er stiekem tussenuit geknepen was met haar vriendje. En omdat we de avond niet te snel voorbij wilden laten gaan.
Ardie koos er een lekker fles Chardonnay bij uit en om te beginnen namen we een glaasje bubbels.
Ik kan niet anders zeggen, de avond vloog voorbij, maar wat hebben we genoten. Het eten was puur en overheerlijk, de jeugd was leuk en enthousiast en de gastheer (in vergelijking met ons ook nog maar een knul) een geweldige mentor. We kregen er echt energie van om te zien hoe hij met deze jongeren omging, heel respectvol, met aandacht voor zowel de leerling als de gast. Ik kan niet anders zeggen: helemaal top.
Een meisje wat die avond vaker bij ons kwam heb ik aan het eind het compliment gegeven dat ik niet door had dat het haar aller-allereerste avond was. En dat was ook echt zo. De smile die ik daarvoor terugkreeg was onbetaalbaar.
Toen de gastheer hoorde dat Ardie ook uit het vak komt en Ardie vroeg of hij even de keuken mocht zien was dat ook geen probleem, en toen ik eenmaal terug was van het toilet stond Ardie al heel geanimeerd met de souschef en gastheer te praten in de keuken. Of beter gezegd, Ardie was vol overgave aan het vertellen over aspergegerechten die hij zelf bedacht heeft en de twee anderen konden af en toe ook wat zeggen ;)
Helemaal voldaan gingen we richting hotel. De reis verliep vlekkeloos op een kleine toeristische omweg vanaf de metro halte tot hotel. Lang leve de routemiep.... hihi.
We vielen als een blok in slaap. En wat me anders zelden overkomt, ik sliep als een engeltje, totaal relaxed, in een ruk door tot de volgende ochtend. Dat gebeurt me in een vreemd bed niet snel!
Rond tienen stond de room service voor de deur. We hadden nl. heel decadent ontbijt op de kamer besteld. Heerlijk! Niks in een rij aan een buffet. Nee een heerlijk gedekte tafel met de dingen die je besteld hebt, rustig wakker worden met je haren in de oorlog en de vouwen nog in je gezicht. Het summum van vakantiegevoel.
Vervolgens vertrokken we naar Amersfoort waar we afgesproken hadden met vriendin Hellen. En het weer speelde zo ongelooflijk goed mee dat we eindelijk het boottochtje door Amersfoort konden maken. Iets wat we al een paar jaar op ons verlanglijstje hadden staan.
Ook Amersfoort is een stad waar ik graag kom. Het heeft een prachtige oude stadskern en zo bleek bij de boottocht, een prachtige historie.
De waterlijn wordt volledig verzorgd door vrijwilligers. Een gigantische club mensen die met passie werken. En dat is te merken. Onze gids vertelde vol overgave en wij hingen aan z'n lippen. We genoten, Hellen genoot, en ook de puberdochters genoten. Kortom een prachtige, zonovergoten dag. Wat we bekroonden met een heerlijk ijsje bij de Italiaan.
Tegen de avond togen we weer op huis aan. Helemaal voldaan en opgeladen. Een paar prachtige herinneringen rijker en ... een goede les geleerd.
Ik heb nl. geleerd dat het soms heel goed uit kan werken als je wat minder aan het plannen gaat, en wat meer laat ontstaan wat er komt. Het kan je zomaar gebeuren dat het een fantastische herinnering wordt, veel beter dan je ooit had kunnen plannen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten