Volop in beweging

Hoi lieve mensen,

Wat een heerlijk weekend! Ik geniet op en top, zalig gewoon.

Maar ik zal bij het begin beginnen.

Maandag, 2e paasdag was het weer volop verjaardag vieren. Mijn moeder werd die dag 80 en mijn broer 53. Inderdaad, mijn broer op op mijn moeders 27e verjaardag geboren..... dat is nog eens een kadootje :)
Dinsdag begon de week rommelig. Op dinsdag heb ik altijd mijn "baliedag" binnen het Leerhuis en dat is altijd wel wat hectisch maar afgelopen dinsdag was weer eens een echte "ren je rot" dag.
Mijn collega's hadden het druk, waren veel onderweg, waardoor voor mij aan de balie de druk ook aardig opliep. Tja, it's all in a days work.
Om half vijf was ik er helemaal klaar mee. Ik heb mijn sporttas gepakt en ben naar de fitness gegaan. En daar heb ik me toch een portie stress van me af staan trappen!
Ik begin altijd met 25 min helling op de crosstrainer tegenwoordig. Meestal met een gemiddelde rotatie van ongeveer 104-108 rotaties per minuut met momenten dat het zwaar wordt misschien terugzakkend naar 100. Hartslag komt tegenwoordig wat moeizaam boven de 120.
Maar dinsdag..... Ik heb de hele 25 min een constant tempo gehad van 114-124 rotaties per minuut, mijn hartslag was op z'n piek op 146, gemiddeld ergens rond de 140 denk ik en na afloop was mijn handdoek en shirt nat en had ik dik 350 kcal weggewerkt. God wat voelde dat heerlijk!
Daarna begon ik vol aan het circuit, 9 oefeningen, vol tempo, ik had het warm, wat voelde het lekker!
En daarna nog een keer 15 min los trappen op de crosstrainer.
Ik zag er waarschijnlijk iets minder relaxed uit dan op onderstaande foto's.

Omdat ik op dinsdag ook repetitie heb, en deze keer generale voor een optreden, alleen even een snelle sprint onder de douche door, eten en hup naar Merselo.
Een hele intensieve maar hele vruchtbare generale, het voelde goed!

Woensdag in de loop van de dag ging ik voelen dat ik iets te fanatiek was geweest bij de fitness... au auw. Daarbij kwam dat ik ook die ochtend weer aan de balie zat en meestal zit ik dan wat meer dan tijdens mijn normale werk. Toch weer braaf naar de fitness na afloop van de werkdag maar op advies van Dave wel iets rustiger aan gedaan. Wel bewegen maar een tandje lichter.
Donderdag was de spierpijn nog meer aanwezig, en wederom de hele dag aan de balie. Een collega van me ging die dag promoveren waardoor een grote delegatie van mijn afdeling afwezig (en bij haar aanwezig) was. Mijn eigen werk begon te stapelen, tja, het zij zo......soms heb je van die weken, volgende week beter nietwaar?
Ik merkte wel dat ik moe begon te worden, of beter gezegd, mijn lijf was moe. Ik had een wat mindere nacht gehad, icm de spierpijn en hectiek........tja.
Hoe dan ook. Ook donderdagavond weer gewoon naar de fitness. Voor het eerst had ik daar een "off-day". Ik was niet vooruit te branden, ik had honger, was moe, had geen zin, ik heb me er echt doorheen moeten knokken. Het is me gelukt, zei het met een aangepast tempo en een iets ingekort programma maar ik was trots op mezelf.

Donderdagavond EINDELIJK een lang warm bad, ik geloof dat ik er wel bijna 2 uur in gelegen heb (geslapen), lekker gegeten en op een gegeven moment K.O. in slaap gevallen.
Vrijdag heb ik lekker uitgeslapen, waarschijnlijk was het ruim 9 uur voordat ik uit bed viel.
Heerlijk relaxed wakker geworden, muziekje, koffie, haren model ontploft, gemakkelijke kleding aan......En rustig opstarten om even een paar uurtjes te werken.
Dat schoot lekker op. Rond de middag een lekkere verantwoorde lunch en rond 13.00 uur werd ik opgepikt door zuslief voor het schoonmaken bij mam. Dat doen we iedere vrijdag of zaterdag en aansluitend vooral gezellig koffie leuten.
Bij mijn schoonouders hoefde ik niet te komen, we zijn er maandag al vanaf de middag ivm de verjaardag van pap, dat vonden ze meer dan genoeg. Onverwacht een middag vrij! Wat zou ik gaan doen???
Ik heb mijn mail bijgewerkt, blogs bijgelezen, facebook doorgespit, een goed gesprek met een vriend van me, en de keuken een grote beurt gegeven. En voor ik het wist was Ardie thuis die ik meteen weer weg kon brengen. Nadat ik gegeten had, nog wat was weggevouwen, nog meer leeswerk, nog wat gerepeteerd heb (onze nummers die we zaterdag zouden brengen staan bijna allemaal op youtube, een ideale manier om te oefenen en je tekst uit je hoofd te leren). De dag vloog om.
Toen Ardie rond 22.00 uur thuis was ben ik nog de badkamer opgegaan. Het werd hoog tijd dat die een grote schrobbeurt kreeg.... Ik heb hem van boven tot onder te grazen genomen, Ardie gaf later aan dat het wel leek alsof hij lichter was geworden...... en ja, zo voelde het ook wel...mmm, volgende keer maar iets minder lang wachten met de grote poetsbeurt....... ;)
Moe maar heel voldaan viel ik na nog even gezellig met huspup gezeten te hebben in slaap.

Zaterdag wederom relaxed wakker geworden, muziek, koffie, de virtuele nieuwtjes bijgelezen en gewerkt en daarna op weg voor mijn boodschappen ronde. Eerst naar het dorp, dat ging voorspoedig, en vervolgens nog de supermarkt. Toen ik thuis kwam vond ik het boodschappenbriefje van Ardie.... weer terug naar de supermarkt.......zucht.
Na alles weggestouwd te hebben nog een schoonmaakronde a la "Franse slag" door het huis en weer gerepeteerd, alles klaargelegd voor het optreden, tussendoor Ardie weer weggebracht en toen begon het betere "oppoetswerk". Een heerlijk bad, even wat mentale voorbereiding voor 's avonds (we wilden onszelf wel op de kaart zetten, ik had 1 of 2 solo's en we gingen een nummer voor het eerst doen). Het voelde goed! Haartjes mooi, lekkere crème, lekker optutten, bling bling en rond zeven uur richting Merselo. Zus opgepikt en naar het verzamelpunt. Inmiddels hadden we bericht gekregen dat de dames van het geluid de boxen vergeten waren in de auto te zetten......of we die nog even op wilden pikken. Dus hup in de auto en gaan. Rond 19.40 uur waren we daar. Alles uitpakken, opbouwen en iets over achten begon het Lenteconcert in America.
Als eerste trad het koor van America op "Cantaremos". Ze zongen alles a capella en wat een genot om naar hun dirigent te kijken! Een bevlogen man, prachtig.
Daarna trad "Melodia"' uit Roggel op. Een koor van dik 40 leden, ze hadden een pianiste, een drummer, een bassist die ook sax speelde en electrische gitaar als begeleiding.
Weer een hele andere uitvoering als het eerste koor.

Inmiddels liep het programma al flink uit. De pauze begon op het moment dat wij eigenlijk op zouden gaan. Snel alles klaargezet, kort ingezongen, Anja en ik spraken nog wat dingen mbt de choreografie door, we spraken af dat we strak op zouden komen (eerst laatste rij, dan eerste rij), we vertelden nog een keer hoe belangrijk het contact maken met het publiek was (vorige koren zongen met mappen, dat hindert het contact toch wel duidelijk), Zus Marij en ik besloten ook maar korte introducties te doen van de nummers, de andere koren deden dat immers ook. Zij en ik schudden dat meestal zo uit onze mouw. Ik nam het openingswoordje en slotwoordje voor mijn rekening zij de tussenliggende 2.
Ik opende het verhaal met te vertellen dat wij Happy Sound Merselo waren, niet te verwarren met Happy Sound Hegelsom, dat we inmiddels bijna 30 jaar bestaan, dat we niet alleen leden hebben uit Merselo maar ook uit Venray, Leunen, Veulen, Blerick en Venlo maar....... dat we ons allemaal "Merselo's" voelen. En dat voor ons het optreden geslaagd zou zijn als het publiek zou voelen/zien hoeveel plezier we met z'n allen hebben in het maken van muziek....

Ons eerste nummer was Neh nah na van Vaya Condios. Anja en ik hadden er een choreografie bij verzonnen in het tussensstuk waarin we in feite "battelen" met elkaar, dus alten versus sopranen.
We zouden het nummer strak zingen, veel tekst dus alleen contact met het publiek, vertellen. En jongens wat ging het lekker! Het applaus was meteen enthousiast, we hadden duidelijk ons publiek verrast! Als tweede kwam Halleluja, bekend nu van Lisa Loïs van X-factor. Echt een zangtechnisch nummer dus hadden we afgesproken, niet bewegen (minimaal) vertellen aan het publiek.
Weer gigantisch applaus. Mijn zus nam het woord en ik ging klaar staan voor mijn solo "Thank you for the music". En echt, hij ging geweldig. Zo geweldig om al die lachende gezichten in het publiek te zien, mensen die helemaal opgaan in het nummer wat je zingt. Wat een kick! Ik geloof niet dat ik me ooit zó vrij op het podium heb gevoeld. Ik legde er alles in, tja, het is ook wel voor mij een heel toepasselijk nummer..... En wauw.....kippenvel dat applaus!
Daarna kwam "What a wonderfull world". Daarvoor hebben we bij ons jubileum concert een powerpoint gemaakt met exact op de tekst bijpassende plaatjes. Echt toegevoegde waarde van het nummer. Een scherm in het midden, wij in het donker links en rechts er naast...... echt een wauw factor. Heerlijk.
Snel door, Gabriëllas sang, een solo van Therezi.
Wij stonden in een open rechthoek om haar heen, dat hadden we een koor eens ooit zien doen en toen we dit een paar weken geleden uitprobeerden voelde dat zó lekker. Therezi krijgt de ruimte om te zingen, alle aandacht gaat naar haar en tegelijkertijd wordt ze gesteund door onze stemmen.
Hij ging erg goed vond ik en ook hier was het publiek weer onder de indruk.
En toen "I'm so exited". Een nummer waar we een gewaagde choreografie op hebben, bij de tekst I'm so exited,  schudden we onze schouders richting publiek en kijken me toch een portie ondeugend :)
Het publiek wist volgens mij niet wat ze meemaakten. We hadden ze echt te pakken, er werd geklapt, gelachten, je zag ze genieten, onze missie was geslaagd!
Bij mijn afrondend praatje vertelde ik dan ook, "nou, dit is dus Happy Sound Merselo". En vervolgens gaf ik ze de keuze "we kunnen nu plaats maken voor het andere koor ... of we geven een toegift" en jawel hoor, toegift was zeer gewenst......hahah.
En toen mocht ik dus "oh happy day" brengen. En echt mensen....... ik heb hem al vaak gedaan, altijd van genoten, iedere keer is weer speciaal. Maar zoals ik hem zaterdag zong....... ik geloof niet dat ik hem ooit zó vol overgave, met alles wat ik in me heb, echt met ziel en zaligheid gezongen heb.....
En tja, een klein beetje verlegen werd ik wel van het applaus......
Daarna maakten we snel plaats voor de A.M.C.- Zengers uit horst. Een soort "tapzangers", komische nummers, veel lol maar mensen, wat een prachtige klank hadden die mannen, en wat een lol!
Ook bij hun straalde het plezier van lol hebben in wat je doet overduidelijk er vanaf. Nee het spatte er vanaf! En er was duidelijk chemie tussen Happy Sound en de A.M.C.- Zengers. Toen ze een Afrikaans nummer zongen riepen wij een afrikaanse yel na afloop tot grote hilariteit van de mannen. Het was een geweldig optreden...... heerlijk.

Na afloop zijn zus en ik nog gebleven want de mannen gingen aan de tap gewoon door. Het werd een erg gezellige avond, tot in de late uurtjes. Ik geloof dat ik om 2 uur in bed lag. Vol energie, stuiterend..... Van alle complimenten die we als Happy Sound hebben mogen ontvangen, maar ook Therezi en ik kregen veel complimenten voor onze solo's. Mijn peettante die in America kwam extra even naar me toe om te vertellen hoe mooi ze het gevonden had, van het koor van Roggel kregen we een uitnodiging om 20 oktober bij hun te komen zingen, we kregen een uitnodiging van de A.M.C-Zengers om eens bij hun aan hun "choreografie" te werken :)
Man........... Happy Sound heeft overduidelijk een goede indruk achtergelaten......YES!!!
Enne.....ik was drijfnat van het zweten, ik had gewoon een hele workout op dat podium gehad!hahhaha

Vanmorgen om 11 uur had ik afgesproken met mijn lieve vriendin Hellen. We zouden gaan wandelen in Groesbeek. Eerst natuurlijk even heerlijk knuffelen, gezellig een paar cappucino's gedronken en toen op pad. Dik 2 uur hebben we gelopen, bijgepraat, genoten, gelachen..... zo heerlijk!
Hellen kon duidelijk merken dat mijn looptempo versneld was.....hihi.
En wat een bijzondere wandeling!

We zagen prachtige boomklevers, bomen in de knop, hoorden de spechten, zagen een buizderd, genoten van de stilte, applaudiseerden voor een meisje wat voor het eerst van een hele steile helling af durfde met haar mountainbike, en nog een keer toen ze dat kreng weer omhoog kwam met haar bike. We kwamen twee mensen op galloperende paarden tegen en zagen een reebok! Hij keek naar ons, vond de kust veilig en nam toen z'n twee vrouwtjes mee naar de andere kant!!! Wat een kado zo op zon frisse maar oh zo heerlijke zondag!

Later passeerden we nog een bijzonder plekje, er was een boomstronk, begroeid met mos en daar staken twee bloemen in. Het leek wel een herdenkingsplekje. Het leek net een koesterend figuur, later zeiden we nog, misschien heeft iemand er wel as uitgestrooid.... Hoe dan ook, we vonden het bijzonder (en op die plek cirkelde de buizerd).

Dik twee uur later stapten we in de auto om bij wegrestaurant Malden nog even na te praten, een lichte lunch te nemen en langzaamaan weer huiswaarts te gaan.
Tja, Hellen woont in Amersfoort, we zien elkaar niet hele vaak dus meteen maar de agenda getrokken om een nieuwe afspraak te maken.....hihi.
Nog een dikke knuffel en rond half vier vertrokken we weer huiswaarts.
Wat een heerlijke dag, van dit soort weekenden tank ik zo heerlijk bij. Kan ik er weer vol tegenaan, het geeft me zoveel energie.

En als je bovenstaand verhaal leest is er toch duidelijk uit te halen dat ik meer energie heb, meer beweeg, gemakkelijker ook.... Helemaal super!

Straks nog even bij mams op bezoek geweest, en gezellig een heerlijk bordje avondeten gegeten.
Ardie licht alweer lekker te ronken hier op de bank, dus ik denk dat we dat nu samen maar moeten gaan doen.
Lekker naar bed.

Welterusten en tot de volgende keer. Droom zacht ;)

Liefs,
Harriëtte