Over mij

Mijn foto
Verre van slank maar lekker in mijn vel. Verre van het schoonheidideaal maar opmerkelijk vaak erg gelukkig. Verre van "normaal" and loving it. Wel een echte vrouw met alle bijbehorende "gebruiksaanwijzingen", een meisjes meisje in de zin van graag shoppen (liefst alleen), lekker tutten (maar wel effectief), en schoenen heb ik nooit te veel (vind ik). Mijn grootste uitdaging in dit leven tot nu toe is mezelf accepteren op allerlei vlakken en tegelijkertijd een zo gezond mogelijk gewicht te "vinden". En over die zoektocht gaat dit blog tegenwoordig.

vrijdag 22 juni 2012

Durf te vragen

Wauw! Wat een ontzettend gave, inspirerende, bijzondere, warme, leuke bijeenkomst heb ik vanmorgen gehad! Ongelooflijk gewoon hoeveel een paar uurtjes met een groep mooie mensen je kan brengen... Ik ben nog maar nét terug maar ik wil het zó graag met jullie delen dat even alles moet wijken en dit blog eerst geplaatst moet worden :)

Waar heeft ze het over denken jullie vast? Wat is er gebeurt?

Een tijdje geleden kreeg ik een uitnodiging van een collega van me om deel te nemen aan een bijeenkomst "durf te vragen".
Suzanne is een heerlijk warm, spontaan mens en dat wat ze vertelde in haar mail over de bijeenkomst, en wat ik las op de site www.durftevragen.com, prikkelde me meteen, dus binnen 5 minuten kreeg ze mijn aanmelding retour. Blijkbaar een onverwacht vlotte reactie waar Suzanne op haar beurt weer heel blij van werd. :)

Wie er allemaal uitgenodigd was wist ik niet, alleen van een naaste collega van me wist ik het. Het maakte me ook niet zo veel uit. Ik voelde dat het wat voor me was en had er meteen ongelooflijk veel zin in.

Vanmorgen was het dan zover. Bijna was ik nog te laat. Ik zat zo in een stukje verdiept (schrijven) dat ik de tijd totaal uit het oog was verloren. Gelukkig zag ik nét op tijd dat het HOOG tijd werd om me op te frissen en te vertrekken.
Daar aangekomen zag ik diverse bekende maar ook diverse totaal onbekende gezichten. De sfeer voelde voor mij meteen goed.

De ochtend werd door Suzanne (Poeth) en Yvonne (Beckers) begeleid. Dus deze twee dames begonnen de ochtend met in het kort uit te leggen wat "durf te vragen" nu eigenlijk voor een bewging is, wie ze waren en hoe ze bij dit werk zijn uitgekomen.

Heel simpel gezegd is het een bijeenkomst waar iedereen de gelegenheid krijgt een vraag te stellen die voor hem/haar speelt. Dat mag werkgerelateerd zijn maar ook persoonlijk. Gewoon iets wat er nu speelt en waar je wat mee wilt. Als je je vraag duidelijk geformuleerd hebt schrijf je hem op een groot vel op en mag iedereen ideeën en tips aandragen (op een memo wat op het papier wordt geplakt). En uiteindelijk heeft de vragensteller dus een blad voor met hele conrete adviezen waar hij/zij echt mee vooruit kan.
Wat er allemaal voor vragen kwamen ga ik hier niet vertellen. Dat zou niet respectvol zijn tegenover de andere deelnemers. Iedereen mag er op vertrouwen vind ik, dat als je aan zo'n bijeenkomst meedoet dat wat besproken wordt ook daar blijft. Maar ik kan natuurlijk wél met jullie delen wat mijn vraag was en wat daar op aan respons kwam. :)

In eerste instantie speelde er een vraag door mijn hoofd die puur met mijn werk te maken heeft maar al snel liet ik dat los. Ik voelde duidelijk dat het niet echt iets was wat heel erg speelt.
Na de eerste vraag plopte hij zomaar op. MIJN vraag, eentje die ik dolgraag wilde stellen, waar ik wat mee kan en waarvan ik ook echt heel nieuwsgierig was wat er aan respons op zou komen.

Nou hier komt hij, dit was mijn vraag:

"Hoe kom ik over?" Ik wilde dit HEEL graag horen omdat ik er juist voor mijn gevoel voor kies om heel open te laten zien wie ik ben maar soms geen idee heb of dat ook echt aankomt bij de ander.
Deze groep bestond uit mensen die ik goed tot heel goed ken maar ook uit mensen die ik nog nooit gezien had. Een uitgelezen kans dus om eerlijke feedback op deze vraag te krijgen.
Ik kreeg meteen als reactie dat het zo'n moedige vraag was. Wat voor mij niet echt zo voelde, maar goed, nu achteraf gezien begrijp ik die opmerking wel ;)

Hoe dan ook. Dit zijn de briefjes die ik mocht ontvangen:

Beken kleur. Ben je kleur? (ik was in het zwart terwijl iedereen die me kent weet dat ik ook graag kleurijke kleding draag)
Vind ik lastig, we delen al veel met elkaar en niet alleen het kantoor.
Heerlijk mens.
Je doet erg je best voor anderen.
Open.
Stelt grenzen.
Durf keuzes te maken in je werk.
Geeft feedback.
Laat veel van jezelf zien.
Introvert (oké, duidelijk, deze persoon kent me nog niet ...hihi)
Rustig (oké.... ze kent me écht nog niet)
Rustig, oprecht.
Fijne collega/mens.
Lekker gek.
Super gevoelig.
Dankbaarheid.
Warm.
Hebt geleerd keuzes te maken en daarbij te blijven.
Pretoogjes (hoor ik meer)
Ik zie iets ondeugends (joh)
Reageert direct op vragen.
Bescheiden en semi-open (kan ik absoluut iets mee)
Durf te delen met mensen (zingen-acteren) laat meer zien wie je bent.
Maak het soms wat persoonlijker.
Dapper, vriendelijk, bescheiden = de eerste indruk.
Vriendelijk.
Behulpzaam.
Altijd vrolijk als ik je zie.
Betrokken.
Zorgzaam voor andere, dit heb je nodig (klopt)
Je bent intern kleurrijk=> laat je kleur naar buiten (weer die kleding.....grijns)
Je bent al jij! (wauw, dank je!)
Vol energie.
Je draagt veel last bij je. Je mag loslaten. Kies een moment, bepaal je ritueel, voer uit en ervaar...
Creatief! Ben benieuwd naar jou=>Je maakt me nieuwsgierig als je praat over je hobby.
Mooie vraag. Open, kwetsbaar opstellen.
Warm, slim (bij het volgende woordje stond eerst potentie tot voor) Groots-heid=> Bloei!
Bescheiden.
Zachtaardig.
Spiritueel (Reiki).
Harde werker.
Open.
Behulpzaam.
Vrolijk zingend door de gangen.
Laat jezelf zien! Kom er helemaal uit!
Vraag wat je nodig hebt.
Heel lief.

Nou... zou je daar niet even stil van worden? Ik had een paar traantjes in mijn ogen staan hoor, de reacties waren zo oprecht! Daarom even een afbeelding die voor mij uitdrukt hoe ik me op dat moment voelde:

Natuurlijk herken ik sommige dingen meteen en sommige dingen ook niet. Zo dacht ikzelf altijd dat ik gerust wat bescheidener mag zijn...... en nu komt juist naar voren dat ik bescheiden overkom....

Hoe dan ook. Het doel wat ik voor ogen had heb ik bereikt. Ik heb hele eerlijke, oprechte feedback gekregen op mijn vraag. Er zitten een paar hele mooie tips bij waar ik zeker wat mee kan.
En het mooiste van alles, dat wat ik hoopte te bereiken door naar deze bijeenkomst te gaan heb ik bereikt. Ik héb me toch een energie! Heerlijk! Weer net zoals als toen ik net aan dit blog begon begin dit jaar.
Dus lieve Yvonne en Suzanne, maar zeker ook alle deelnemers ... vanuit mijn hart een welgemeend dank jullie wel. Jullie hebben me ontzettend geholpen.

Zo ben ik b.v. inmiddels op het idee gekomen om een vraag die ik heb over time-management gewoon te gaan stellen op de interne (soort van ) linkedIn site van mijn werk.
Ik heb een tijd geleden een aanvraag gedaan voor zo'n training maar vanmorgen ging ineens een lampje branden. Wie weet zijn er diverse mensen bij mijn werkgever die al een dergelijke training gedaan hebben, en mij binnen korte tijd een paar hele goed, bruikbare tips kunnen geven.
Waarom telkens opnieuw hetzelfde wiel uitvinden? Het is toch veel leuker (en verbindend) als we juist dat ene wiel delen (en misschien wel verbeteren) met elkaar?!

Omdat ik zo ontzettend enthousiast ben over deze beweging besloot ik meteen vanmorgen dat hierover mijn blog moest gaan deze keer. Natuurlijk heb ik ook nieuwtjes op het afvalfront.
Sinds vorige week zit ik weer in een hele fijne flow. Alsof ik nieuwe energie heb om mijn ingeslagen weg te vervolgen. Ik ben nog fanatieker gaan sporten, krijg er ook steeds meer lol in (al heb ik heus niet altijd zin), en ik voel in mijn lijf dat het me heel erg goed doet (en in mijn hoofd ook).
Kortom, ik zit weer vol in mijn race tegen de kilo's en voel me er superlekker bij! En dan vandaag dit kado....
Echt.... ik voel me zo ontzettend rijk!

Fijn weekend allemaal en veel liefs,
Harriëtte

ps.
Om nog even op dat ondeugend aan te haken... Hierbij een afbeelding van een ansichtkaart die ik kocht in de week dat ik ingewijd werd als Reikimaster. Ik herkende mezelf in haar, vind haar (nog steeds) prachtig en krijg altijd een grote smile op mijn gezicht als ik naar haar kijk.

4 opmerkingen:

  1. Ik heb wat gemist ;-( (maar ik kon door het werk sowieso al niet...)

    Geniet van je flowwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwwww

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Je hebt zeker wat gemist maar ... niet getreurd. Er zijn nog legio kansen om een sessie mee te maken :0

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Heey Harriette, dank voor je mooie oprechte woorden, als ik je zie (ma of di?) krijg je een knuffel! En die Boedhha zo stilletjes en puur in de sneeuw, die zit in mijn "buik" daar voelt ie, komt ie binnen en blijft ie hoop ik lang!!

      Lieve groet, Suzanne

      Verwijderen
    2. Hoi Suzanne,

      Ik zag je berichtje pas later. Ja die Boedhha.... nou ja Boedhha is eigenlijk wel een shaolin monnik maar goed, hij is wel heel puur ja, het was niet verniets liefde op het eerste gezicht/gevoel van Ardie en mij toen we hem zagen...
      En nog bedankt voor de knuffel, ALTIJD leuk :)

      Verwijderen