En weer een D-day!

Hoi lieve mensen,

Jaja, vandaag was het weer zo ver. Vandaag had ik weer een afspraak bij Dave.
Voor al die mensen met weinig tijd en tegelijk wel belangstelling hier eerst het resultaat:
Sinds 3 weken geleden - 1,4 kg!  Yes!!! Ik ben weer op de goede weg!
Hèhè... Eindelijk! :)

In totaal, sinds ik begon in augustus vorig jaar ben ik nu (op mijn eigen weegschaal) 25,8 kg afgevallen. Bij Dave, sinds 9 januari dit jaar tot nu  11,5 kg.
Dus 25,8 kg in 10 maanden en "officieel" 11,5 kg in 5 maanden. een gemiddelde van iets meer dan 2 kg per maand. En dat schijnt een heel mooi gemiddelde te zijn.
Als ik veel sneller zou gaan, is het risico groot dat ik ga crashen en dus spier-afbraak heb. Ik wil juist op een gezonde, verantwoorde manier hiermee bezig zijn. Langzaam maar zeker een nieuwe manier van leven me eigen maken, en dan is dit simpelweg: perfect! :)

Dus lieve, lieve sponsoren.... Maak jullie borst maar nat want ik ga er nog even flink tegenaan! Hahahhaha.

Nu alle gekheid op een stokje. Ik voel me gewoon erg lekker weer. Een tijdje was het iets minder. De situatie rondom mijn moeders ziekte zal daar zeker aan bijgedragen hebben maar er speelde meer.
Ik heb maanden aan een stuk geroepen dat het als vanzelf ging allemaal, en dat was ook echt zo, of beter gezegd, dat voelde echt zo. De laatste tijd had ik gevoel stil te staan.
Maar.... als ik dan eerlijk kijk naar mezelf, langzaam maar zeker slopen er ook weer minder goede gewoontes in. Wat vaker en koekje in huis, wat vaker een ijsje, wat vaker ja zeggen tegen gebak... etc.. etc..
Ik zat in een soort van "comfort" zone zo vertelde ik vanmorgen aan Dave. Eigenlijk was ik gewoon heel tevreden met het resultaat, ik zat lekker in mijn vel, voelde me fit, het sporten kostte me weinig moeite... kortom... het ging gewoon lekker. Op 1 puntje na dan... er ging ook niets meer qua gewicht af.

Een paar weken geleden begon dit op te vallen, niet eens zo bewust maar ik werd me wel langzaamaan bewust van deze stilstand. En Dave pikte het feiloos op en prikkelde me bij de fitness nog wat extra. Het trainingsprogramma werd aangepakt, ik ging op alle fronten wat pittiger aan de slag en ik moest zowaar weer eens echt zweten bij de fitness!

Deze week pas werd het me echt duidelijk dat ik in een soort gezapig ritme terecht was gekomen, waardoor ik geestelijk én lichamelijk eigenlijk te weinig geprikkeld werd.
Sinds een week of twee is dat anders. Ik kom weer gemakkelijk op hoge hartslagen op de crosstrainer (het kostte me voorheen moeite om boven de 130 hartslagen te komen), ik zweet als een otter, heb regelmatig een boei alsof ik de maan aangeblazen heb, drink me suf, kreun en puf alsof er een hp film gedraaid wordt en het mooiste van alles, ik heb me toch een partij lol!
Ik voelde deze week duidelijk dat ik weer op de goede weg was, zag op mijn nieuwe weegschaal (de oude had de geest gegeven) langzaam maar zeker ook resultaat en na afgelopen "eetweekend" ook daarvan het resultaat :))
Met een flinke eindspurt deze week nu dus het resultaat - 1,4 kg waar ik super, super blij mee ben!

Wat echter nog veel belangrijker is, en wat ik ook duidelijk met Dave besproken heb dat ik dit hier ook zou benoemen is het volgende:

Jarenlang heb ik geroepen dat ik bij wijze van spreken maar naar eten hoef te kijken en ik er weer een kilo aan heb hangen en dat anderen kunnen eten wat ze willen en geen gram aankomen.
Bij de obesita kliniek jaren geleden werd deze theorie al ontzenuwd maar toen was het nog van horen zeggen. Inmiddels is het besef ook echt gezakt bij me.
Er zijn maar HEEL weinig mensen die er echt niets voor hoeven doen. Sterker nog, er zijn ook veel mensen die ontzettend veel moeite moeten doen om aan te komen en in feite hebben die hetzelfde probleem als ik alleen dan omgekeerd. Het LIJKT misschien vaak alsof iemand er niets voor hoeft te doen, maar.... dat zijn dan heel waarschijnlijk mensen die gewoon al een gezond patroon (aangeleerd of van nature) hebben. Deze mensen hebben heel waarschijnlijk veel minder drang om ongezonde dingen te doen, te over-eten, te snaaien, emoties weg te eten etc.. etc.. Misschien gaan deze mensen wel juist extra sporten om stress weg te werken i.p.v. met een zak chips op de bank te ploffen voor de tv..... het zou zo maar kunnen. ;)

Toen ik dit zo uitsprak tegenover Dave zag ik een gigantische grijns op zijn gezicht komen, zijn ogen begonnen echt te twinkelen mensen... Want ja, dat is ook wel een hele rake gewaarwording....
Met dat besef, dat wat ik hier nu juist neertik stap ik definitief uit een soort "slachtoffer-rol" en neem ik de volle verantwoording voor mijn eigen gedrag.

Ik ben niet alleen baas over eigen buik, ik ben baas over mijn eigen leven. Alles wat ik in mijn mond stop of verzaak aan gezonde keuzes zijn mijn eigen verantwoordelijkheid. Hieraan is niemand anders "schuld". Ja natuurlijk kan mijn omgeving me helpen door bij 1x een nee tegenover gebak of whatever dat ook te accepteren en niet aan te dringen. Maar deze mensen bedoelen het goed als ze dat wel doen. IK ben degene die dan vast moet houden aan haar keuze en gewoon nog een keer nee te zeggen. IK kies voor deze manier van leven en IK wil tenslotte afvallen. Als ik daar duidelijk in ben zal de verleiding ook steeds minder gepresenteerd worden. Daar ben ik zo langzaamaan van overtuigd. En ja, natuurlijk mag ik alles eten wat ik maar wil. Ik ben niet aan het lijnen, ik ben bewuster gaan leven. Ik mag van mezelf gerust gebak, chips, prik, alcohol, koolhydraten of whatever. Zolang het op dat moment maar een bewuste keuze is om iets te nemen om van te genieten en niet om "mee te doen", of iets "weg te eten".

Ik hoop dat ik niemand voor zijn/haar schenen trap met bovenstaand inzicht. Het is MIJN inzicht en MIJN waarheid. Niemand anders hoeft zich aangesproken te voelen, iedereen is echter welkom om er wat mee te doen.... ;)
Ik heb echter 41,5 jaar erover gedaan om tot dit inzicht te komen, iedereen mag zijn/haar eigen tempo bepalen.......hihi.

Verder deelde ik vanmorgen met Dave mijn lichte zorgen over de naderende vakantietijd. Vakantie is zo'n ontregeling van je dagelijkse patroon..... Heerlijk natuurlijk maar voor mij nu ook even heel lastig.
Zolang ik nog aan het werk ben is het wel te doen maar die weken vakantie.....Daar zat ik wat mee in mijn maag. Ik ben nu lekker bezig, ik zou het zo jammer vinden als dat straks ontregeld zou worden en ben dus druk zoekende naar een oplossing.
Dave reageerde meteen. In eerste instantie gaf hij aan nog niet te weten of hij tijdens zijn vakantie niet gewoon toch praktijk zou draaien waar ik heel droog op reageerde dat ook HIJ momenten nodig heeft voor zichzelf en dat ik het dus heel normaal vind dat hij wel vakantie neemt. Een opmerking waar hij trouwens erg blij mee was. Tja, ook hij is maar gewoon mens nietwaar?

Hoe dan ook. We waren wat aan het brainstormen. Dave gaf al aan dat hij eventueel ook een trainingssessie (in mijn vakantie, als hij dus weer aan de bak is) met me in het park kan doen. Hij had nog wel "een heuveltje op het vlakwater" wat mijn droge opmerking opleverde "oh? Heb je die er zelf heengesleept dan?" :)
Maar we zaten wel in een goede flow. Uiteindelijk ben ik tot de conclusie gekomen dat ik ook in mijn vakantie wel dingen kan doen om een ritme te houden. Ik kan 's morgens beginnen met een lekkere wandeling. Ik kan evenzogoed (in elk geval 1x per week) naar de fitness rijden op het werk, ik kan oefeningen doen en ja, ik kan natuurlijk ook gewoon een "personal trainer" sessie met Dave doen. Kortom....... legio mogelijkheden om ook tijdens mijn vakantie in een sportritme te blijven. Dat gaf mij in elk geval rust. En Dave heeft er een notitie van gemaakt zodat hij straks, bij mijn laatste sessie voor zijn vakantie er nog even op terug kan komen en we samen kunnen kijken hoe ik e.e.a. ga oppakken.

Lieve mensen. Ik voel weer een sterk vertrouwen in de toekomst en vooral in mezelf. En eigenlijk ben ik nu wel heeeeeel nieuwsgierig waar deze race me gaat brengen. En met de race bedoel ik dan niet het stukje sponsoring van de race tegen de kilo's voor Duchenne, maar mijn eigen, persoonlijke race tegen de kilo's. De race tegen de kilo's van Harriëtte :)

Fijn weekend allemaal. Geniet er van en .... doe dat genieten niet met mate maar wel.... bewust! ;)

Liefs,
Harriëtte