Super vakantie deel 2

Donderdag 6 september

Deze dag zijn we ’s middags weer eerst gaan sporten. We hebben de hele vakantie toch gewoon "braaf" 2 x per week gesport (tegenover anders 3x per week) om de “schade” beperkt te houden. En ik moet zeggen, het beviel me prima! En Ardie gelukkig ook :o)
Ik merkte dat ik nadat ik gesport had toch wat lekkerder in mijn vel zat, het luie slome gevoel van me af had geschud, of misschien mezelf weer even wakker geschud?

Ook deze donderdag was Dave zo aardig een circuit met me te doen. Deze keer in het trappenhuis. Trap af, trap op, oefening doen en weer trap af, trap op… etc..

Tussendoor even lekker gekletst met Dave over het programma Obese maar daar ga ik een afzonderlijk blog aan wijden… J

Die avond waren we uitgenodigd bij Therezi om ayurvedisch te komen eten. En wat hebben we lekker gesmuld zeg! En wat een gekke kat en geweldig uitzicht heeft ze....

 

 

Vooraf had ze een lekker visje bereid, als tussengerecht een heerlijke bouillon en als hoofdgerecht een super lekkere ayurvedische roerbakschotel.

 

En als afsluiter nog een overheerlijk toetje. J
 

Voordat we het wisten was de avond voorbij en waren we weer een geweldige ervaring rijker....

 

Vrijdag 7 september

Dit was het “dagje” Floriade. Rond de middag waren we in het park. We hadden een paar kaartjes voor "Go back to the zoo"  gescoord en daarom besloten dan er maar meteen een hele dag Floriade van te maken. Tot nu toe was het ons nog steeds niet gelukt alles te zien te krijgen en tja, de Floriade loopt nog maar tot begin oktober, het werd dus langzaam tijd.
Deze keer hebben we gelukkig echt alles kunnen zien ook. Weer de kabelbaan in en regelmatig even wat zitten en drinken (meteen het enige grote nadeel vind ik zelf; vreselijke prijzen).

Het was heerlijk vertoeven op het park, lekker weer ook. Veel mensen op de been ondanks dat het maar een "gewone"  vrijdag was. Het sfeertje was super en Ardie en ik genoten met volle teugen.

Hierbij een klein stukje van de rabo earthwalk waarbij onder je voeten een film wordt afgespeeld.Gaaf!

 

Deze mocht van ons wel in onze tuin staan....

 

En deze eigenlijk ook.... ;)

Tja, dansers op Afrikaanse deuntjes... dan is Jet een al oog&oor!

 

Prachtige orchideeën...

En erg creatieve creaties vind je er ook

Rond een uur of zeven vertrokken we richting het openlucht theater daar. De Rabobank had twee avonden voor hun leden georganiseerd met deze avond dus “Go back to the zoo” als hoofdact. Er traden ook nog dames van een dansschool in Venray op en een of andere "malloot" praatte het zaakje aan elkaar.

Ik heb het eerste deel van de avond relaxed liggend op mijn rug, schoenen uit en benen opgetrokken gelegen. Even bijkomen…. Een dagje slenteren gaat me nooit in de koude kleren zitten (meer in mijn rug en voeten...hihi)

Een kleine impressie van de band, wat een leuke knullen!

Toen het concert van de band begon ben ik overeind gekomen, en wat waren ze goed!

En het laatste deel hebben we zelfs AAN het podium gestaan… zo gaaf!

 

Moe maar super voldaan hobbelden we daarna naar de bus om ons naar het parkeerterrein te brengen. Ik heb die nacht als een blok geslapen….

 

Zaterdag 8 september

"Helaas" was ik alweer vroeg wakker omdat ik zou gaan schoonmaken bij mijn moeder.

Dit verliep vlotjes en daarna lekker gezellig koffie leuten bij zuslief.

Ook bij Ardie’s ouders moest ik nog e.e.a. doen waardoor we uiteindelijk toch nog een groot deel van de dag bezig waren.

Op tijd weer naar huis zodat ik nog lekker in bad kon want rond half zes zouden we vertrekken. We waren uitgenodigd door de buren om mee te gaan eten naar “de hof van Herstal” in Echt. Een prachtige zaak gerund door meesterkok Marin Bruggeman en zijn vrouw Giny.

Toen Ardie dat hoorde was hij niet meer te houden……. Hahahah. Het etentje was deels ter ere van onze trouwdag en deels ter ere van Bert’s moeder die altijd zo graag hier ging eten. Het beloofde dan ook een avond te worden met hele mooie, warme herinneringen aan zowel onze trouwdag als aan "de Mam".
De moeder van Bert was altijd "het zonnetje in huis" dus toen we buiten ons drankje kregen, het zonnetje ons vrolijk en warm in het licht zette, proosten we allemaal op haar....
Ik heb het geluk gehad haar wel eens te ontmoeten. Een bijzonder lief mens, een echte levensgenietster ook, dat blijkt ook wel als je nagaat dat dit toprestaurant haar favoriet was!

En jeetje was was het eten lekker! En de sfeer erg warm en gezellig!

De chef kwam regelmatig even langs. Eerst om het menu te bespreken, en daarna nog twee keer. Toen hij doorhad dat Ardie ook kok was kreeg hij een complete rondleiding! Hartstikke leuk.
Het is tenslotte voor een kok altijd gaaf om even in "de keuken" van een ander te snuffelen.
 

Op het moment dat we binnen plaatsnamen keek ik naar buiten en zei ik tegen Ardie “goh, wat een mooi kunstwerk daar buiten”! Ardie kon het niet zien helaas maar goed, ik vond het echt mooi en keek regelmatig even naar buiten, het trok me echt.

Een hele tijd later werd ik naar buiten geroepen door de buren toen ze daar hun sigaretje aan het roken waren. Ik dacht nog dat ze wilden dat ik een foto ging maken van iets dus ik met toestel en al naar buiten. Vraagt Liesbeth “wat vind je van dat kunstwerk?”. Ik “ja kei mooi, dat zei ik straks al”. Dat had ze toen helemaal niet gehoord, maar Bert inderdaad wel. En wat denken jullie? Vraagt ze me of ik het wil hebben voor mijn verjaardag!

 

Ik natuurlijk “Joh, dat kan ik toch niet aannemen” waarop ik een snibbig “dat vraag ik niet!” krijg…… Bert stond erachter met een grote lach op z'n gezicht en ik, ik was voor een van die zeldzame momenten even helemaal perplex!

Kortom……. Ik heb een prachtig kunstwerk cadeau gekregen waarvan de betekenis is “elkaar in z’n waarde laten”. Nu begrijp ik ook waarom het me zo aanspreekt…..
 

 

Sorry jongens... Heb ik er telkens aan gedacht om voordat ik begon met eten een foto te maken... bij deze is dat dus jammerlijk mislukt... Geloof me, het bord zag er fantastisch uit voordat ik aanviel....

 

Het werd uiteindelijk half twaalf volgens mij voordat we vertrokken. En eenmaal in Venray kletsten we nog even gezellig na bij ons thuis. Ik geloof dat we rond half drie langzaamaan naar bed gingen…..hihi.

Zondag 9 september

Onze trouwdag, 18 jaar alweer inmiddels…… wat vliegt de tijd.

Maar….. ook de dag dat ik voor het eerst van mijn leven een modeshow liep!

Om kwart over 10 was ik bij Twister en zocht ik alsnog twee nieuwe setjes kleding uit. Ik had de dag ervoor wel de halve winkel al aangepast maar op een of andere manier nog niet HET gevonden. Natuurlijk vond ik het vooral belangrijk dat er geshowd werd wat Ans (de eigenaresse) wilde laten zien die dag. Ze liet ons er alleen erg vrij in omdat ze (terecht) van mening is dat een "model" zich ook lekker moet voelen in een setje. Anders straal je alleen maar onzekerheid en ongemak uit i.p.v. dat je lekker in je vel zit. En tja, een blij model straalt meer uit en verkoopt waarschijnlijk ook wat beter....

Hoe dan ook, de nacht ervoor plopten er wat ideetjes bij me op en al snel vond ik met behulp van Ans, Ardie en Miranda (een ander model) toch twee hele leuke setjes. Een echt voor de sjiek en een lekker vlot (met een heuse skinny jeans... go figure!).
 

De zwart-wit combinatie, Ardie was er meteen weg van, ideaal voor feestelijke gelegenheden.

Hier stelden we ons de eerste keer op en maakten we kennis met de modellen voor en achter ons

Om half elf moesten we bij de briefing zijn waar we uitgebreid uitleg kregen over hoe alles zou verlopen. Ook kregen we tips over hoe te lopen, wat te doen en wat vooral ook te laten. B.v. niet doen alsof je een professioneel model bent maar vooral gewoon jezelf zijn vond ik een briljante tip, voor mij werkte die in elk geval geweldig, vanaf dat moment was ik helemaal in mijn element.
Een andere tip was niet zoals heuse catwalk modellen heel stuurs/bozig te kijken maar juist met een open en vriendelijk gezicht! Weer zo'n tip waar ik absoluut wat meer kon!

Vanaf dat moment mocht ik die man wel (was een professioneel model die liep voor Berden mode), zijn woorden gaven mij in elk geval de rust om gewoon lekker mezelf te zijn.
Vooral ook zijn reactie dat je je niets aan moest trekken van eventueel negatieve reacties uit het publiek. Dat die mensen dan vooral jaloers zijn op je omdat JIJ in het middelpunt staat en ZIJ dat ook wel willen. Kijk, zo'n tips, daar kan Jet wel wat mee...

En verder vond ik het ook gewoon heel erg genieten om van zo dichtbij profs bezig te zien en er van te leren. Ja, er werd ook veel negatiefs over die mensen gezegd links en rechts.
Als je opvalt trek je de aandacht, positief en negatief. Daar weet ik tenslotte alles van, ik val mijn hele leven al op door op de eerste plaats mijn gewicht maar zeker ook door wie ik ben. Dus ik ben er niet in meegegaan.
Ik weet dat ik "vroeger" ook mensen genadeloos neer kon halen die in mijn ogen mooier, beter, gevatter, sexyer, populairder, spannender, intelligenter of wat dan ook waren. Uiteindelijk kwam er een moment dat ik besefte dat zo'n reactie meer over mij zegt dan over die mensen. Dat was een keerpunt...
Tegenwoordig ben ik vaak zo'n persoon waar anderen misschien wel van denken "wat denkt die eigenlijk wel, kijk haar nou, wat een dikke koe, wat een aanstelster, wat een wanne be (model, schrijfster, zangeres, secretaresse of wat dan ook). Maar weet je? Het maakt me geen donder uit wat een ander daar van denkt! Ik vind het zo supergaaf om al die dingen in mezelf te ontdekken! Om te zien, voelen en te beleven wat ik allemaal leuk, boeiend en interessant vind! Om te merken dat ik veel meer in me heb als ik ooit had durven dromen....
Als iemand zich daar aan stoort...?
"Sorry, het spijt me oprecht dat ik je een vervelend gevoel geef, MAAR: Kijk eens in de spiegel en probeer te ontdekken waarom je je zo aan mij ergert" is dan het enige wat ik aan hem/haar wil meegeven.....
 

Dit was het tweede setje wat ik mocht showen, lekker vlot en moderne kleuren

Om iedereen even een gevoel te geven hoe het is om een show te lopen, moesten we daarna allemaal een keer over de “catwalk”. Ik zag wat mensen nerveus worden.. Ikzelf vond het wel leuk, maar goed, ik sta zo vaak op een podium dat publiek me niet meer echt stress oplevert. Vond het een geweldig idee van ze om een keer "droog" te oefenen, net zoals je dat zo vaak doet met repeteren voor uitvoeringen etc..

Daarna konden we allemaal terug naar de diverse winkels en begon het spel om iedereen op tijd klaar te hebben. De andere modellen waren ook nog niet helemaal eruit wat ze aan wilden trekken dus het werd uiteindelijk nog even flink aanpoten om om 12.45 uur present te zijn voor de eerste show.

Ik vond het hartstikke leuk opgezet deze keer. We liepen in een grote karavaan achter een geluidsauto waarvoor weer een oproeper liep, 55 modellen in totaal!
 

Op 3 verschillende plekken in het dorp werd een rode loper uitgerold en daar liepen we dan vervolgens een modeshow. En daarna togen we weer verder.

Ik vond het zo gaaf om te doen! Heb verschrikkelijk genoten, ondanks dat het hartstikke warm was en wij met winterkleding liepen….

Eigenlijk was er maar 1 minpunt. De coördinator van de show was een jonge knul die blijkbaar niet zo vaak met kinderen gewerkt heeft. Continu zat hij achter die stakkers aan. Dat ze in de rij moesten blijven staan, niet drinken, weet ik wat. Hoe dan ook, toen hij een moeder die met drinken kwam weg wilde sturen was de maat vol wat Miranda, een collega model van twister betrof en kreeg hij een bitse “dat zou ik maar niet doen!!” aan z’n oren. En daarna, telkens als hij opmerkingen op de kinderen had kreeg hij vuile blikken van onze kant uit, en eerlijk is eerlijk, we stookte de kinderen nog op ook om vooral lekker hun eigen ding te doen..... Ik hoorde later dat hij (die coördinator) op een gegeven moment met een grote boog om ons heen ging…….whahahahah.

In totaal liepen we de ronde 2x, beide keren in een andere outfit en tussendoor hadden we heel even de tijd om wat te eten een een super lekker drankje van Kaffee met te nuttigen die Ans die morgen al besteld had, en Natasja (de eigenaresse van Kaffee met) zelf af kwam leveren! Mmmm heerlijk!

Ans was heel tevreden en dikke kans dat ik (en alle dames van deze dag) voortaan 2x per jaar mogen lopen! KEI leuk!

Als bedankje kregen we een cadeaubon en nog wat lekkers van Kaffee met (hartstikke lief).

Veel te snel was alles voorbij en togen we naar Panningen om het hondje van Ardie’s broer uit te gaan laten, ze waren een dagje naar de Efteling.

Dolenthousiast werden we begroet, wat is het toch een scheetje ook…..

Dit hondje heeft meer energie dan Ardie en ik samen!

 

Die avond genoten Ardie en ik na van deze prachtige dag. En Ardie vertelde me hoe trots hij was op “zijn vrouwtje”. Lief he…. J

Twee dames heb ik inmiddels toegevoegd op facebook. We hadden best wel een klik met elkaar dus ik vind het hartstikke leuk om contact te houden.

En toen was de vakantie voorbij….

Maandag was het opstarten met mail (ruim 200) en dinsdag kon ik er meteen vol tegenaan op het werk. Het was een nogal belangrijke dag en erg druk. Maar…… alles is goed gegaan dus….

Tjonge, wat een heerlijke vakantie hebben we gehad ook. Ik heb het gevoel alsof ik een maand of 3 weg ben geweest!

Veel liefs,

Harriëtte