Over mij

Mijn foto
Verre van slank maar lekker in mijn vel. Verre van het schoonheidideaal maar opmerkelijk vaak erg gelukkig. Verre van "normaal" and loving it. Wel een echte vrouw met alle bijbehorende "gebruiksaanwijzingen", een meisjes meisje in de zin van graag shoppen (liefst alleen), lekker tutten (maar wel effectief), en schoenen heb ik nooit te veel (vind ik). Mijn grootste uitdaging in dit leven tot nu toe is mezelf accepteren op allerlei vlakken en tegelijkertijd een zo gezond mogelijk gewicht te "vinden". En over die zoektocht gaat dit blog tegenwoordig.

vrijdag 17 februari 2012

2e officiële weegresultaat

Hoi Lieve mensen,

Vandaag waren de 3 weken om en was het weer tijd om naar Dave te gaan.
Ik was wel heel benieuwd hoe de afgelopen 3 weken terug te zien waren in het resultaat vandaag.
Want buiten dat ik het razend druk had met werk, werd mijn schoonvader weer geholpen aan blaaskanker en of dat nog niet genoeg was kreeg mijn moeder de diagenose baarmoederkanker (100% zeker weten we het pas na de curretage).
In het verleden zou dit een samenloop van dingen zijn, waardoor ik zeker een keer een strooptocht door de kasten gemaakt zou hebben om troost-eten te zoeken.

Dus ondanks dat ik natuurlijk erg geraakt was door het nieuws, we druk waren met ritjes op en neer naar het ziekenhuis, ik soms niet wist waar te beginnen met mijn werk, en ons huis langzaamaan veranderde in een puinhoop, bleef ik dicht bij mezelf, had ik geen behoefte aan troosteten en was niet alleen Ardie maar ook ikzelf verbaasd over de rust die ik over me had.
Doordat we druk hiermee waren was het eten soms wat van de minder gezondere aard, en ook daar zat ik niet mee, heej, thats life.
We hadden nog diverse feestjes in de afgelopen weken en ook daar deed ik soms lekker mee maar.... wel bewust, niet gedachenloos dingen in mijn mond stoppend maar juist oprecht genietend van dat wat ik nam. Ja zelfs gisteren nog, het 25 jarig jubileum van mijn leidinggevende was geen enkel probleem. Ik heb heerlijk gegeten, af en toe een lekker hapje genomen, gewoon mijn colatjes light genuttigd en vooral enorm genoten van het feest en dan met name van het stralende middelpunt. Zo wil ik over een paar jaartjes mijn jubileum ook wel vieren :)

Gelukkig heb ik al die weken het sporten goed doorgezet. Zelfs in de tijd dat pap in het ziekenhuis lag gingen we lekker door met sporten. Heerlijk het hoofd even leeg maken en in mijn geval even heel erg lichamelijk bezig zijn ipv met je hoofd. Na zo'n sessie bij de fitness voel ik me als herboren, erg voldaan en ben ik de shit van de dag helemaal kwijt.
Tja, ik vrees dat ik een nieuwe verslaving te pakken heb...... hahahha, wie had dat ooit gedacht!

Maar goed, ik zal jullie niet langer in spanning houden. Vandaag was het dus weer tijd om bij Dave langs te gaan. Eerst hebben we samen de afgelopen weken besproken, gekeken waar misschien knelpunten zaten maar eigenlijk was ik erg tevreden over hoe ik de afgelopen weken er in stond.
Wat me de afgelopen weken ook opviel (en wat ik met Dave besprak) was dat als ik tijdens een tractatie van bv gebak gewoon lekker aan mijn banaan of andere gezonde snack zat, een ander zich dat aantrok met een opmerking van..."dat zou ik eigenlijk ook moeten doen" .... en dan dacht ik, joh, maak je toch niet druk! Geniet lekker van je stuk gebak (of cake of whatever) als je daar zin in hebt! Gebak is nu eenmaal een van de dingen die ik gemakkelijk kan laten staan, daarom doe ik dat ook vaak bewust. En alleen met verjaardagen van de familie, waar bv iemand zich helemaal uitgesloofd heeft zelf iets te maken, wil ik wel eens een klein stukje proeven, gewoon.... voor de lekker. Want zeg nu zelf.... meestal zijn toch juist die eerste hapjes echt heel erg lekker en ben je daarna gewoon eens stuk naar binnen aan het werken??? Of had ik dat alleen......grijns.
Dave herkende dat wel van verhalen van andere cliënten dus echt raar was die constatering niet ;-)

Hoe dan ook, uiteindelijk ben ik weer op de weegschaal geweest. Wat ik wel erg grappig vond was dat ik nu mn erg nieuwsgierig was wat mijn spiermassa en vochtbalans gedaan hadden, en was het gewicht minder belangrijk.
Mijn spiermassa was een ietsiepietsie toegenomen, wat erg gunstig is aangezien ik dus geen verder spierafbraak heb gehad. Ook de vochtbalans was een heel klein tikkie beter maar daar moet ik nog beter mijn best voor doen en nog meer drinken.
En dan nu toch het resultaat in kilo's. Deze keer was er 1,8 kg af! En ja, ik ben dus super tevreden!
In 6 weken 5 kg afvallen is iets waar ik dik en dubbel tevreden mee ben en wat de opbrengst voor Duchenne nu zo ongeveer brengt op € 175,00!
Over drie weken is het volgende moment. Tegen die tijd moet ik een dagen een eetdagboek bijgehouden hebben en naar Dave verstuurd hebben zodat hij kan kijken waar nog verbeterpuntjes zijn. Ik had het wel gedaan maar was vergeten het mee te nemen....hihi.

Carnaval zal niet zo dramatisch zijn voor mijn gewicht, ik ga alleen morgen lekker de carnavalsmis zingen en ik denk de optocht in Merselo bekijken en voor de rest vind ik het wel best.
Wel gaan we in het weekend van 3 maart naar Wicked in Scheveningen en maken we daar meteen een weekendje weg van met de diverse etentjes, maar ach, daar ga ik lekker van genieten en me zeker niet druk om maken! Hhahahah.

Fijne carnaval voor iedereen die het viert en een hele fijne vakantie voor wie vakantie heeft.

Liefs,
Harriëtte

2 opmerkingen:

  1. Er zit al € 5,- in mijn potje... Je bent goed bezig jonge dame..

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik heb er maar meteen € 10,- van gemaakt. Ik zou het bedrag bij 20 kilo verdubbelen. Je gaat als een speer en dan komt de klap straks niet zo hard aan... ;=0

    BeantwoordenVerwijderen