D-day :)

Leuke benaming toch voor een weeg dag? D (Dave)-day :)

En ja, vandaag was het weer zover. Vanmorgen om 08.45 uur werd ik weer verwacht bij Dave.
Maarrrrr.... eerst even de week, hou jullie nog even in spanning :p

Dat het lekker ging had ik wel door. Zit hartstikke lekker in mijn vel, het bewust keuzes maken in het eten en bewegen gaat meer en meer vanzelf, alleen het drinken, dat blijft opletten.

Ik had weer een volle week voor de boeg.
Mijn collega Anne-Marie gaat met pensioen in mei en de voorbereidingen voor haar afscheid zijn inmiddels in volle gang. Deze week wilde ik persé de uitnodigingen de deur uit dus ze moesten op tijd bij de drukker zijn, de adressen moesten compleet zijn en de etiketten moesten af.
Al met al ben ik er (met veel plezier, want heej, ze verdiend het) aardig wat uurtjes mee bezig geweest maar..... planning kunnen aanhouden, gisteravond kon ik de hele stapel, stipt 6 weken voor het feest, wegbrengen. Weer een vinkje op mijn lijst ;)
Tja, natuurlijk waren er ook andere dingen die gewoon doorgingen met werk dus mijn dagen vlogen om. An sich ook wel lekker hoor, geeft een hoop voldoening dat werk van mij, en de waardering is er ook naar, echt een heerlijke club mensen.

Maandagavond kon ik (eindelijk) naar de kapper. Ik kreeg ze niet meer echt in model en eigenlijk wilde ik ook wel weer eens wat anders. Dus nu heb ik ze lekker kort laten knippen maar zo, zodat ik ze ook "plat" kan leggen. Toch vlot maar dan eens niet recht overeind. Moet zeggen...... bevalt me goed!

See for yourselve ....

Dinsdag was weer als vanouds een echt balie dag in het ziekenhuis. Een beter gevalletje "ren je rot" al moet ik eerlijk bekennen.... ik heb ergere gehad :)

Al met al ben ik ook die dag lekker opgeschoten en natuurlijk na het werk lekker sporten, even afreageren! Jeetje wat ging dat lekker!

De 25 min op de crosstrainer waren een fluitje van een cent, daarna 2x het cirquit, ja tuurlijk, flink zweten maar het ging me toch een portie lekker! En daarna nog 15 min lostrappen op de crosstrainer. Heerlijk! Thuis was er te weinig tijd voor nog een bad dus snel een sprintje onder de douche, eten en hup door naar het koor.

Heerlijk gerepeteerd, ik had de grootste lol, bruiste, verzon ter plekke met Anja (mijn choreografie maatje in het koor, we klikken enorm) nieuwe bewegingen voor nieuwe nummers en kreeg op een gegeven moment de opmerking van een ander lid "god wat heb jij een energie!". Het was ook echt zo, kon gewoon niet stil blijven staan......hahhaah.

Thuisgekomen nog even wat was weggewerkt, recepten nagekeken voor Ardie en snel naar bed, was al (te) laat.

Woensdag kon ik gaanderweg de dag wel voelen dat ik flink gesport had. Niet echt spierpijn maar wel een zwaar gevoel in het lijf, voelen dat je wat gedaan hebt zeg ik dan maar.

Op het werk schoot ik lekker op met de voorbereidingen van het afscheid en voor ik het wist was de dag weer om. En natuurlijk, aansluitend weer sporten.

Het ging iets minder gemakkelijk dan de dag ervoor maar het is me toch gelukt om de 25 min crosstrainer, een paar oefeningen voor de armen en vervolgens weer 15 min crosstrainer vol te maken.

En toen kon ik 's avonds EINDELIJK weer een lekker warm bad nemen. Wat is dat toch altijd lekker. Kan ik zó van genieten!

Ardie had Tajine gemaakt maar helaas had hij wat weinig tijd, dus niet heel veel gegeten en door naar Anja om een dans in te studeren (later daarover meer) en de choreografie voor de komende optredens onder de loep te nemen. Het was bere gezellig zoals altijd. En voor ik het wist wat het alweer bijna elf uur........oei!

Snel naar huis en nog een beetje gegeten, nu was het helemaal gaar en lekker ingtrokken. Was is dat toch heerlijk zo'n tajine, echt mensen, probeer het eens, weinig caloriën en zo lekker!

Donderdag ben ik bijna de hele dag bezig geweest met de uitnodigingen maar toen kon ik het ook tevreden afsluiten. En het sporten ging super die avond. Ik voel ook echt aan mijn spieren dat er meer spanning op staat, dat ik meer kan hebben, lijf is strakker aan het worden! Yes!

Gisteravond nog een mand of 3 aan was weggewerkt en daarna moe maar heel voldaan naar bed. Heerlijk.

En dan nu het weegemoment. Vanmorgen was het dan zo ver. Ik was super nieuwsgierig!

Het resultaat gaf ongeveer dit effect van binnen:

In 3 weken nu - 3,7 kg er af! Yes, jippieeeeeeeeeee. hahahahah.

In totaal ben ik nu sinds 9 januari, de dag dat ik officiëel begon bij Dave 8,5 kg afgevallen. Dus lieve sponsoren, vul dat spaarpotje maar goed! Grofweg gerekend zo even uit het hoofd zou de opbrengst voor Duchenne nu ongeveer 300 euro zijn! Gaat lekker dus. :)

In totaal sinds ik begon in augustus (dus even vanuit onze eigen weegschaal gezien) ben ik nu 23,4 kg afgevallen zoals de weegschaal vanmorgen aangaf. En dat is dus ook duidelijk te merken aan mijn kleren.
Ik moet echt hoognodig mijn kledingkast omgooien, er zit veel in wat inmiddels zeker een maatje of 3 te groot is!

Maar, om even terug te komen op vanmorgen. Ook Dave was tevreden. Mijn vochtgehalte was iets gestegen maar daar mag ik nog aan werken. De spiermassa was hetzelfde gebleven dus het afvallen is op de juiste plekken gaande. En .... ook erg mooi, de vetmassa is minder en nog mooier, het vet rondom de organen is ook aan het slinken. Heel fijn om ook daarin resultaat te zien!
We hebben samen even mijn eetdagboek bekeken en al met al deed ik het niet slecht. Een dag had ik eigenlijk te weinig gegeten, een dag zat ik wat aan de bovengrens en een dag was een mooi gemiddelde.
Ik ben niet echt met caloriën tellen bezig, ik doe het meer op gevoel, en zoals ik al zo vaak zei, met bewuste keuzes maken. Natuurlijk, bij twijfel kijk ik naar het tabelletje maar als ik ergens echt zin in heb dan neem ik het. Klaar uit.
Dave heeft me de tabel uitgelegd en laten zien dat ik ergens tussen de 1300 en 1500 calorién in moet nemen. 1200 heeft mijn lijf er gewoon hoe dan nodig om het motortje goed brandend te houden, om te zorgen dat al mijn organen goed functioneren etc. Een 1000 caloriëndiëet is dus ook gewoon crashen. Dames knoop het in je oren. Je verziekt je stofwisseling ermee!
Gemiddeld zit ik dus mooi, zo rond de 1300-1400 caloriën op een dag. Dave heeft me gewezen hoe ik sommige dingen misschien nog net wat anders in kan delen, waar ik op moet letten (light drank zet toch de alvleesklier aan het werk dus veel is niet goed), speltbrood (wat ik veel eet) heeft misschien wel meer calorién maar.... wel weer heel positief in een laag koolhydraten voedingspatroon en voedt goed, dus die hou ik er gewoon mooi in. Omdat ik aan mijn eiwitten moet denken, regelmatig kipfilet op de boterham ipv kaas en dat soort dingen. Hoe dan ook, heel leerzaam en natuurlijk vloog de tijd zoals altijd om.
Ik heb met hem afgesproken nog een keer een dagboek bij te houden en er dan bij te vermelden wat ik die dag gedaan heb. Als ik bv een dag heb gehad waarin ik 1800 caloriën ingenomen heb maar bv ook de hele dag hard geklust heb, veel gewandeld, of op welke andere manier heel actief ben geweest is er niets aan de hand. Dan heb je ook gewoon eea aan caloriën nodig om je motortje goed te laten branden. Dus op die manier gan we de volgende keer kijken hoe ik het deed.
De volgende afspraak is over 4 weken, ik ben benieuwd!

Na Dave meteen door naar mam om haar huisje te "kuisen" zoals de Belgen dat zo mooi zeggen en daarna even gezellig koffie geleut met zussie.
Om 13.00 uur moest ik bij de tandarts zijn, alles prima alleen beter tussen de tanden schoonmaken..... komt goed!
Nu even lunchpauze, even mijn blog bijwerken, nog wat werken en dan door naar Hegelsom om daar de douche te schrobben. Nog wat boodschappen scoren en dan is de dag ook alweer voor een groot deel voorbij.

En zo gaan de dagen en weken als een razende. Maar jongens, wat gaat het lekker! Voel me zó ontzettend lekker! De lente is toch al echt mijn seizoen maar dit jaar begon de lente bij mij al hartje winter en als het zo door blijft gaan........hihi.

Ik hoop dat het verhaal niet te lang is geworden. Ik schrijf zoals ik praat, als een razende soms.....sorry.....

Veel liefs,
Harriëtte



Jet de bouwvakster

Zo, daar ben ik weer. Het is weer even geleden maar het waren dan ook een paar heftige weken.

Vorige week maandag hadden we een gesprek bij de gynaecologe van mijn moeder. Mam was een paar weken terug spontaan gaan vloeien. Tja, dat is niet bepaald normaal te noemen als je bijna 80 bent....
Eigenlijk voelde ik meteen wel dat het niet goed was. Even kwam dat heel heftig aan maar al snel voelde ik er rust in.
Alle tekenen van de onderzoeken waren niet goed en uiteindelijk heeft ze een curretage gehad.
Maandag moesten we komen voor de uitslag en zoals we al dachten, kwaadaardige cellen tussen de goede. Het was niet goed.
Even was het stil.
Toen vroeg de gynaecologe of mam nog wist wat ze gezegd had op de O.K. en ja, dat wist ze nog, ze wilde niet geopereerd worden. Toen werd ons gevraagd wat wij er van vonden en wij (mijn zus en ik) gaven aan dat we haar wens respecteren. Het is haar lijf, haar leven, ze is oud niet seniel, mam kan haar eigen beslissingen nemen. Ik begrijp het maar al te goed. Pap is 7 jaar dood. Mam ziet slecht, hoort slecht, loopt slecht. Ze vind het wel welletjes. Het komt zoals het komt is haar motto en als haar tijd daar is, dan is het goed.
We hebben nog vreselijk moeten lachen tijdens dat gesprek, ik geloof dat het het meest vrolijke slecht-nieuws gesprek was wat de arts ooit meegemaakt had. De co-assistent die erbij zat had 's avonds wat te vertellen tegen haar mede-studenten! :)

Op het werk was het ook razend druk. Een collega van me neemt binnenkort afscheid en tja, daar moet wel een voor geregeld worden. En ach.....ik hoefde me al niet te vervelen.....hihi.
Vorige week was een gekke week. Erg onrustig maar goed, dat kan natuurlijk wel met het gesprek maandag van doen hebben gehad, dat ik even een beetje in disbalans was....

Het sporten ging lekker. Voelde me goed. Ben met het nieuwe schema bezig en ik moet zeggen, voelt erg lekker. Voel me fit, voel spieren in mijn armen duidelijker, jaja, het wordt nog wat.

Die energie, dat is echt niet meer normaal. Ik bruis van het leven! Heb vaak korte nachtjes van een uur of zes en ga er dan weer vol tegenaan.

Zo ook dit weekend.
Zaterdag zocht ik iets leuks om aan te trekken. Na ongeveer een half uur alles uit de kast trekken kwam ik tot de conclusie dat ik nu een soort tussenmaat heb. Een maat kleiner heb ik genoeg leuke kleding over. De maat die ik nu heb, heb  ik grotendeels versleten en de rest.... daar verzuip ik in!
Inmiddels een maat of 3 te groot....
Dus, op naar het dorp om te kijken of ik iets leuks kon vinden voor een zacht prijsje. Ik wil er tenslotte niet te veel uitgeven omdat het waarschijnlijk maar een tussenstation zal zijn.
Bij Etam outlet vond ik een leuke broek, zo eentje met de rits op zij. eerst vond ik hem nog niet zo maar toen ik de pijpen omsloeg was het check!
Ook vond ik een leuk shirt, met zilveren letters wish er op (in het klein, one wish in a life time).
Zwarte pumps eronder, antraciet spijkerjasje er op wat ik laatst van Ardie's nichtje kreeg en voila, nieuwe look! Heb er inmiddels al aardig wat complimentjes mee gescoord.

Ook moest ik nog op zoek naar wat leuke knutselkadootjes voor Christy, het dochtertje van mijn vriendin Petra wat 7 geworden is. Ook dat was zo gepiept.
Nog samen met Ardie naar de bouwmarkt, materiaal gehaald voor een nieuw plafond onder de carport. Deze is nu eindelijk vakkundig gemaakt door de dakdekker dus nu kon het dichtgemaakt worden. Eindelijk!
Zondag zouden we er aan beginnen.

De verjaardag was gezellig, 's avonds nog wat gewerkt voor mijn werk en niet al te laat naar bed, de ogen vielen dicht en tja, de klok ging een uur vooruit!

Zondagmorgen 7.30 uur stipt vlogen mijn ogen open. Mijn hoofd was al plannen aan het maken wat ik allemaal aan grotere klussen wil gaan doen de komende tijd en toen ben ik maar opgestaan.

Om half tien had ik de vaatwasser uit en ingeruimd, een machine was gedroogd, een gewassen, opgeruimd, ontbeten, blogs bijgelezen, mail bekeken, adm bijgewerkt en koffie gedronken.
Tijd voor actie...! hahahah
Toen Ardie op kwam om de formule 1 te kijken ben ik met de laptop lekker buiten gaan zitten en heb ik een planning gemaakt van alle klussen die ik wil doen. De tuin mag wel flink aangepakt worden, de reikikamer is een soort stalling geworden om over de garage maar te zwijgen, de studeerkamer is ook al zo'n rommelhok en de logeerkamer....... daar is mijn kledingkast die NODIG nagekeken, uitgemest en opnieuw ingedeeld moet worden. En zo zijn er nog wel wat dingen. Zoals bv. ook onze nieuw loungehoek in de tuin helemaal afmaken/decoreren. Het wordt wel erg gezellig...

Rond de middag was ik helemaal klaar, van een lekkere lunch genoten, en na de F1 nog wat extra materiaal gehaald. Gelukkig wilde Ardie mijn idee verder uitwerken en een volledig nieuw plavond maken ipv verder borduren op het oud. 's Morgens was hem een idee binnen geschoten en daarvoor moesten we wat extra spullen halen.
Rond twee uur begon ik met het verwijderen van de restanten. Jeetje wat een bekijks trek je als vrouw met een accuboormachine in je hand, niet te filmen. Valt me nog mee dat er niemand tegen een geparkeerde auto is gefietst!
Ardie en ik kunnen heel goed samen werken, echt een geolied team. Ardie maakte de schrootjes vast en ik tekende alvast de nieuw af, hij zaagde, ik mee omhoog, vastklikken ik weer van de trap, nieuw aftekenen, etc etc. Om acht uur was de klus geklaard, kon het licht aangesloten worden en die deden het goddank ook! EINDELIJK hebben we weer een mooie, strakke en gezellige entree.

Ardie zei net al; we kunnen zondag wel weer een klus aanpakken... kijken of hij dat zondag nog steeds zo ziet :)

En weten jullie wat het lekkerste van alles was? Gisteravond was ik helemaal kapot, pijn, moe, maar ... erg voldaan. Lekker naar bed en wat denken jullie.... vanmorgen? Geen centje pijn. Nergens last van!

Dat is wel eens ooit anders geweest. Ik moest zeggen, die oefeningen van Dave hebben me al veel profijt gebracht. Trap op trap af, boven je macht werken, (steps en gewichten van de grond tot boven je hoofd), het staan de hele tijd (crosstrainer) etc etc. Thanks Dave, goed gedaan!

Vrijdag is het weer zover, de volgende weegronde. Ben erg benieuwd!

Liefs,

Harriëtte

Wat een hondeleven.....

Ardie's peettante Fonza en haar Paul hebben een hond. Een nogal eigenzinnige hond die zich eigenlijk nergens lekkerder voelt dan thuis. Dat kan soms een beetje lastig zijn aangezien Fonza en Paul met enige regelmaat graag een weekendje eruit gaan met de caravan, en Beau niet altijd mee kan.
Jarenlang is Beau tijdens vakantie's naar een pension gegaan maar de mensen daar werden een beetje gek van zijn gejank (gaat echt door merg en been).
Onze Paschya was destijds al van het antieke soort, ze zal rond de 17 zijn geweest, had al een herseninfarct gehad en we verwachtten dat we haar niet al te lang meer bij ons zouden hebben.
Daarom boden we destijds aan "als onze Paschya er niet meer is, en jullie willen er uit zonder Beau, dan komen wel wel op hem letten, gewoon in jullie huis".
Paschya hobbelde echter stug door en bereikte zelfs de gezegende leeftijd van 17,5 jaar. Toen was haar lijfje helemaal op, haar hoofd wilde nog wel, tot het laatst heeft ze geknokt om bij ons te blijven maar in de nacht van 31 oktober op 1 november 2010 hebben we haar in moeten laten slapen.
We hebben haar laten cremeren, een hond die zo lang lief en leed met ons heeft gedeeld konden we niet achterlaten. We konden 1 november meteen terecht bij het crematorium, en ik moet zeggen, mijn complimenten zoals ze het daar aanpakken. Later in de middag reden we met onze Paschya, "ingeblikt" en wel zoals ik het noemde weer naar huis. En nu staat ze op een mooi plekje in ons huis, en ontsteken we geregeld een lichtje bij haar foto.

Vorig jaar herinnerde ik me onze belofte toen Fonza en Paul vertelden dat ze op vakantie gingen. Ik vroeg ze wat ze met Beau gingen doen, die zou naar het pension gaan.
Ik herinnerde ze er aan wat Ardie en ik gezegd hadden destijds, en Fonza en Paul namen dankbaar aan. Het pension werd afgebeld en Ardie en ik verhuisden van de Blauwververstraat in Venray, naar de Blauwververstraat in Horst en trokken tijdelijk in bij Beau.
Het ging wonderwel goed. Op een paar onweersbuien na waar Beautje helemáál niet van houdt. Hij heeft ons 2 nachten wakker gehouden met z'n gejank (onder ons bed), en de tweede nacht heb ik hem daaronderuit gebonjourd en in de berging gezet waar hij lekker weg kan kruipen.
Wij moesten de dag erna gewoon werken, een béétje nachtrust was wel lekker ;)
Het oppassen beviel goed, de ochtend en avondwandelingen waren heerlijk en Beau was tevreden. Wat wil je nog meer.

Dus toen een paar weken terug gevraagd werd of we weer een weekend op wilden letten, hoefden we daar niet lang over na te denken. Vorig weekend was het zo ver.
Gepakt en bezakt vertrokken we naar ons logeeradres. Ardie kwam vanuit zijn werk, ik kwam van thuis met de bagage, ik had die dag nog thuis gewerkt.
We hadden een vol weekend. Die vrijdag waren we dus pas laat bij Beau, rond etenstijd, Ardie had Beau alvast uitgelaten zodat ik even uit kon puffen (had ook nog snel boodschappen gedaan).
Samen keken we nog even naar de Voice kids en al redelijk op tijd maakte ik de avondronde met Beau, een flinke zodat hij ons niet in alle vroegte weer wakker zou maken.
Als een blok vielen we in slaap en 's morgens op tijd was het weer rise &shine!
Ardie moest om half acht naar zijn werk, en ik als de sodemieter naar huis, de dakdekker zou komen.
Eerst natuurlijk weer een flinke ronde met Beau, het beviel mijnheertje wel.....hihi.
De hele dag lag hij verder alleen, waarschijnlijk in een in en in diepe slaap.
's Avonds ging Ardie aan het koken en gingen Beautje en ik weer op pad. Wat genoot ik intens van het buiten zijn, de lente die in de lucht hing, Beau zijn eigenwijze loopje, gewoon alles.
Ook die avond maakte we het niet erg laat, we waren allebei helemaal gaar.
Die zondag stond ik alweer vroeg naast mijn bed. Even heerlijk ontbeten en met Beau weer een fikse ronde gemaakt. En toen moest ik ook als een gek van huis. Ik had afgesproken met een vriendin en omdat het zo ontzettend lekker was besloten we ook nog even te gaan wandelen. Wat was het mooi!

Toen ik eenmaal thuis was, kakte ik een beetje in. Moe maar voldaan dook ik even heerlijk mijn bed in. God wat was dat heerlijk, eerst even lekker wandelen en daarna lekker voldaan nog even plat.
Rond zeven uur hadden we met een paar vrienden afgesproken om gezellig wat te gaan drinken bij Cambrinus in Horst. Eenmaal daar aangekomen bleek dat die middag een Afrikaanse groep had gespeeld! Ships! Had ik willen zien/horen!
Tja, toch maar eens vaker de site bekijken ;)
Het was ontzettend gezellig, we zaten aan de "familietafel" en langzaamaan werd het er steeds drukker aan. Ardie zei op een gegeven moment nog heel droog "ik geloof dat ik de enige "niet muzikant" hier aan tafel ben"!
Veel te snel was de avond voorbij, maar niet voordat ik een "wandeldate" met een van onze vrienden had gemaakt. Matieu is een echte natuurliefhebber, en we hadden het er al eens vaker over gehad om samen te gaan wandelen. Door die middag had ik de smaak te pakken dus meteen maar even de koe bij de horens. Morgen is het zo ver, we gaan naar Groesbeek. Ik vind het daar zó ontzettend mooi.....
Hopelijk speelt het weer een beetje mee....
Ik heb de jongens nog even thuis afgezet en toen snel naar huis want maandagochtend, stipt 6 uur zou de wekker weer gaan.....
Die ochtend ging het wat moeizaam, toch was ook die ochtendwandeling weer heerlijk. Voor zeven uur zat ik al op mijn werk....
's Middags snel naar huis want Fonza en Paul zouden ergens rond de middag thuis zijn en dan wilden wij natuurlijk alles aan kant hebben.
We hadden nog niet alles in de auto toen ze er al aan kwamen. Beau blij, Fonza en Paul blij, wij blij, iedereen bij :)
Ik maakte die ochtend nog snel een foto van Beau zodat ik hem hier kon posten....

Daarna was het tijd om afscheid te nemen, een extreem drukke week volgde....

Inmiddels is het weer weekend. En bewust besloot ik even een tandje rustiger aan te doen. Eigenlijk had ik heel veel plannen voor vandaag maar zojuist had ik zoiets van "en hoe erg is het als het even een weekje moet wachten?". Nou....niet dus.
Gisteren had ik alweer een volle dag. Eerst een paar uurtjes werken en nog wat boekhouding, toen op de fiets naar Venray en daarna door naar Merselo, mijn oude fiets naar mijn zus Marij brengen, ik heb de oude van mijn schoonmoeder en aangezien je toch maar op 1 tegelijk kunt fietsen.....
Het fietstochtje was lekker. Ik mis het sporten in het weekend nogal eens, en zeker nu ik net een verzwaard trainingsschema heb, was wat extra beweging lekker :)
Even koffie gedronken bij zus en door naar mijn moeder voor het wekelijkse schoonmaakrondje.
Weer snel door naar huis, daar was Ardie inmiddels ook al aangekomen.
Snel door naar de buren, die zouden vandaag een nieuw loungesetje krijgen, en wij kregen hun oude.
Deze ziet er nog prachtig uit, dus wij erg blij ;)
Via de schutting verhuisde het bankje, de twee luie stoelen, het tafeltje en de kussens naar onze tuin. En ik moet zeggen.... het ziet er geweldig uit. Nog een beetje aankleden en dan is het helemaal top.
Als het helemaal klaar is post ik wel een foto.
Boodschappen gedaan en lekkere speklapjes met Andijviestamp gegeten.
We moesten ook nog even naar mam, nieuw eten brengen. Mijn moeder had voorheen altijd eten van een tafeltje dekje, maar had erg veel last van haar darmen. Bovendien zat er altijd erg veel saus bij en daar houdt ze helemaal niet van.
Ardie bood spontaan aan om voortaan voor mam te koken, en dat doet hij nu alweer een hele tijd met veel plezier. Om de zoveel tijd gaat hij even bij mam aan tafel zitten om te vragen waar ze zin in heeft en dan gaat hij weer aan de slag.
We hadden nu nog vanalles in de diepvries zitten, dus deze keer was het een kwestie van bij ons uit de diepvries en bij haar er in....
Nog even gezellig gekletst en door naar huis. En toen EINDELIJK mijn zo lang verlangde, heerlijke warme bad. Zaaaaalig.
Toen ik beneden kwam lag Ardie al te slapen, dus die wakker gemaakt en lekker naar bed.

Vanmorgen was het weer redelijk op tijd dag. Ardie zou vandaag bij mij op het werk meehelpen met de open dag. Hem daar dus afgezet, lekker even ontbeten en toen ook even naar de open dag en vervolgens nog wat boodschappen gehaald.

Daarna nog even gezellig bij de buurtjes aan. Even de nieuwe tuinmeubeltjes bewonderen. Die waren vanmorgen nl gebracht. Meteen even lekker koffie gedronken en bijgepraat.

De nieuwe lounge set is prachtig, zit heerlijk en .... is volledig goedgekeurd.
Mede ook namens de buurhond Kai .....

Voor nu sluit ik af. Ik denk dat ik gewoon even lekker mijn ogen ga sluiten, even helemaal niets moeten....zalig!

Vanavond nog even naar Merselo. Kapelaan Crasborn neeft afscheid en we zijn gevraagd een paar nummers te komen zingen, en tja, dat doen we natuurlijk graag. :)

Jullie allemaal een heel fijn weekend. Geniet er nog even van, ga ik ook zeker doen!

liefs,

Harriëtte

"Ik voel een blog opkomen"

Bovenstaande zin wordt geregeld uitgesproken door mezelf of mijn collegiale vriendin Rianne.
Sommigen kennen haar wel van haar blog waar ik ook naar link.
Hoe dan ook, Rianne en ik delen meerdere liefhebberijen, waaronder het schrijven. Zij is enthousiast weer gaan bloggen geslagen nadat ik begon te bloggen voor deze actie, en andersom stimuleert zij mij door haar verhalen om ook vaker te schrijven.
Als we dan weer eens tegenover elkaar zitten (Rianne werkt nogal flexibel en heeft daardoor geregeld een andere werkplek), en we nemen even een adempauze, komt vaak bovenstaande zin boven.

En ja, vaak lees ik dan 's avonds iets terug op haar blog over mezelf, over onderwerpen waar we het over hadden of dingen waarover ze wat verteld had. En god, wat kan ze lekker schrijven!

Ook ik krijg geregeld het compliment van jullie dat ik zo lekker schrijf, dat het zo leuk is om te volgen, zo lekker om te lezen. En ja, zo'n compliment neem ik met volle teugen op, altijd lekker toch?
Ik ben nuchter genoeg om te weten dat er ook genoeg mensen zijn die er helemaal geen bal aan vinden, zich storen aan taalfouten, niet begrijpen dat ik de ether bevuil met mijn verhalen en weet ik wat nog meer. Maar ja, alleen denken......daar kan ik niets mee. Als iemand zijn/haar frustraties niet naar me uit wil spreken, tja, dan hoef ik er ook niets mee ....... en dat vind ik me toch een portie lekker!
Want ja, ik kan best goed kritiek verdragen, natuurlijk is het vaak niet leuk om te horen maar ik ben leergierig genoeg om ook dat in dank aan te kunnen nemen en er wat positiefs mee te doen.

Maar goed, ik dwaal af.... ;)

Afgelopen week was er weer een van "waarom heeft een etmaal maar 24 uur?". Het was lang geleden dat een week zo volgepropt zat bij me. En het was nog langer geleden dat ik zo intens moe was vrij in het begin van de week. Ik voelde gewoon dat mijn lijf zwaar in protest ging en besloot uiteindelijk om woensdagochtend vrij te nemen om even wat uit te slapen en bij te tanken.
"Vroeger" toen ik nog dacht dat mensen me alleen maar leuk vonden als ik alles deed wat ik dacht dat ik moest doen.... ja toen was ik doorgegaan, was ik ver over die denkbeeldige grens gegaan, had ik niet meer genoten van de leuke dingen die 's avonds in mijn agenda stonden omdat ik gewoon te moe was en was ik waarschijnlijk nu snipverkouden geweest of had ik minimaal een vette hoofdpijn te pakken.
Gelukkig heb ik ergens in al die jaren bijgeleerd en nu dus naar mijn lijf geluisterd. Heb ik dinsdagavond laat mijn leidinggevende nog een mail gestuurd dat ik woensdagochtend vrij nam en waarom, mijn afwezigheidswizzard aangepast en ben ik uiteindelijk heel tevreden in een diepe slaap weggezakt.
Woensdag laat in de ochtend stond ik als herboren naast mijn bed. Voelde ik de lentekriebels weer in alle hevigheid fladderen en kon ik er weer vol tegenaan. Wat kan een paar uur extra slaap veel doen!

Mijn week was zo vol met werk, leuke dingen, minder leuke dingen, en nog meer erg leuke dingen dat ik met enige regelmaat bovengenoemd zinnetje op voelde komen, en toch hebben jullie er niets van kunnen lezen. Waarom niet? Nou... heel simpel, omdat ik de tijd wil nemen voor een verhaal en het niet af wil raffelen, omdat ik eindelijk weer eens een warm bad wilde nemen, omdat ik al meer dan genoeg uurtjes achter die pc had gezeten en ... en zo ;)

Er zit nog een blog in de pen, een leuke, van vorig weekend. Die houden jullie te goed.

Voor nu sluit ik af met het weegresultaat van deze week. Welliswaar van mijn eigen weegschaal dus niet "officieel" voor de actie maar.... leuk om te vertellen.
Vanmorgen waren alle extra onsjes als sneeuw voor de zon verdwenen, sterker nog, mijn weegschaal gaf aan dat ik nu 23,7 kg minder weeg dan de allereerste keer dat ik in augustus vorig jaar op de weegschaal stond! Nou, dat resultaat maakte dat ik spontaan een rondedansje door de kamer maakte!
Enne... Dave...... bedankt nog voor je motiverende nieuwe trainingsschema, man.... je bent echt goed in wat je doet!

Fijn weekend allemaal, geniet van het zonnetje, van de vrije dagen, en van al het leuks en moois wat op jullie weg komt. Ga ik ook zeker doen!

Liefs,
Harriëtte

Weegresultaat na het Wicked Weekend :)

Hoi lieve mensen,

Vandaag was het weer zover, mijn afspraak bij Dave. Om de 3 weken ga ik naar hem toe om te kijken hoe het is gegaan, om te wegen maar vooral ook om te kijken hoe het gesteld is met de spiermassa en de vochtbalans.
Aangezien we vorig weekend een overheerlijk verwen-weekend hadden in Scheveningen, had ik mijn hoop er vooral op gevestigd dat ik op gewicht was gebleven.
En gelukkig had ik gelijk, 2 ons erbij, wat in feite betekend, op gewicht gebleven.
Ook het vochtgehalte was hetzelfde als de vorige keer, dus daar moet ik nog beter op letten.
En de spiermassa was ook hetzelfde gebleven. Een resultaat waar ik gezien het weekend ervoor dik tevreden ben!

Dave en ik hebben gekeken waar we nu op willen inzetten, of ik zo op deze manier en sportfrequentie verder wil gaan of iets op wil schroeven. Inmiddels doe ik thuis al vaker grondoefeningen en als het mooie weer een beetje door wil zetten kan ik binnenkort ook weer heerlijk buiten een setje tai chi draaien. Dave heeft voorgesteld het sportprogramma wat aan te passen, om het afwisselend te houden maar ook om m'n lijf allert te houden. Ipv continu 40 min achter elkaar op de crosstrainer te gaan en daarna oefeningen te doen gaan we dinsdag, als ik weer bij de bedrijfsfitness ben het programma omgooien.
Ik start straks met 25 min crosstraining met hellingen, dan de circuit training aan de wand met diverse spierversterkende oefeningen, armen en benen afgewisseld, en dan als afsluiter nog een keer 15 min op de crosstrainer en dan het oude ritme, stabiel op dezelfde weerstand en tempo.
Ik ben benieuwd hoe dat zal gaan, heb er in elk geval erg veel zin in.

En.... ook al is er qua kg nu even niets af, de complimenten vliegen me dagelijks om de oren. Mensen hebben het idee dat de kilo's er vanaf vliegen! Of dat komt omdat ik nu weer meer kleding in de juiste maat draag (inmiddels ruim 3 maten kleiner) of wat anders, maakt mij niet uit, is natuurlijk altijd heerlijk om te horen te krijgen!
Wat ik de vorige keer bij de obisitas kliniek ook vaker merkte, op de momenten dat ik niet afviel, was ineens vaak de omvang wel kleiner, net alsof het lichaam dan even de tijd neemt om strakker te trekken ;)    Vaak waren er dan ineens weer cm vanaf in de omvang!
Mmmm, misschien vanavond toch maar weer eens de cm tevoorschijn halen .......hahhaah.

Om jullie even een beeld te geven hierbij twee foto's. 1 gemaakt in Singapore, in september, toen ik nog maar net bezig was en een van afgelopen weekend.

Zoek de verschillen zou ik zeggen....

Zoals jullie kunnen lezen zit ik heerlijk in mijn vel. Even misschien geen succes mbt de sponsoractie, maar voor mij absoluut wel! Het stabiel blijven is in mijn ogen winst in dit geval en dat ik dat zo kan zien.... dat is pas echte winst. Dat ik juist het positieve erin kan zien en niet baal dat er geen gewicht af is, is voor mij een teken dat ik goed bezig ben.

Het hele verhaal moet geen obsessie worden maar "a way of life", en vandaag is voor mijn gevoel weer eens de bevestiging dat dat wel snor zit.

Over drie weken heb ik weer een afspraak bij Dave. Ik heb aangegeven dat ik voorlopig dit ritme van om de 3 weken aan wil houden. Ik heb er steun aan, het voelt goed dus waarom nu al veranderen?
Als we straks een eind verder zijn, en het afvallen gaat gestaag door kunnen we nog altijd zien of we de periode tussen de afspraken door ruimer nemen. Nu lijkt me dit geen goed plan en gelukkig kan Dave zich daar ook heel goed in vinden.

Grappig, zei ik vanmorgen nog tegen hem. In feite ben ik bij hem terecht gekomen voor de sponsoractie maar zoals je ziet.... is het vooral gewoon voor mezelf. IK heb er heel veel baat bij, de sponsoractie een een goede motivator maar is vanuit mij gezien niet het hoofddoel. Goed om te voelen dat het ook echt zo is. Het afvallen doe ik echt voor mezelf, en als extratje heb ik daar deze actie aan verbonden, gewoon omdat het verhaal van Tijs en al die andere jongens me zo ontzettend aan het hart gaat.
Een dikke vette win-win situatie dus :)

Ik hou jullie op te hoogte van mijn ervaringen met het nieuwe trainingsschema, hebben jullie misschien ook weer wat te lachen......... auw....

Fijn weekend allemaal lieve mensen, en tot gauw!
Harriëtte

Het was een "wicked" weekend

Lieve mensen,

Aangezien we een weekendje Scheveningen gepland hadden hierbij het verslag. Het heeft wel wat minder te maken met mijn sponsoractie maar ik denk toch leuk voor de volgers om te lezen.
Bovendien....ook tijdens zo'n weekend is het vaak een kwestie van keuzes maken met eten etc....

Een “Wicked” weekend!

Zaterdag 3 maart was het dan eindelijk zo ver. Ons weekendje naar Scheveningen met als hoofdattractie de musical Wicked. Samen met onze lieve buren Liesbeth en Bert hadden we maanden geleden al besloten dat we het maar gewoon moesten doen, even lekker er uit, even helemaal niets anders dan genieten.

Omdat Ardie nog moest werken konden we pas rond vijf uur vertrekken. An sich kwam het ook wel goed uit aangezien de dakdekker de hele dag druk bezig was ons dak (van de garage) te vernieuwen. Helaas bleek de onderlaag aan gort te zijn waardoor men er ’s morgens achter kwam dat alles er af moest en het volledig vernieuwd moest i.p.v. alleen een nieuwe laag.

Ach ja, dan ook maar meteen helemaal goed nietwaar? Geld moet rollen J, oh nee….in dit geval eerder waaien ….grijns.

Hoe dan ook, rond vijf uur stonden we met z’n allen in de startblokken, doken beide heren achterin de auto, Liesbeth achter het stuur en ik er gezellig naast.

De reis verliep voorspoedig (wat is de A12 toch een lang stuk), en rond zeven uur vielen we, na heel even zoeken, uit de auto bij ons hotel “Hotel Wilhelmina”, hartje Scheveningen.

We werden gastvrij ontvangen door de eigenaresse, het is een kleinschalig hotel met een hele vriendelijke en kordate eigenaresse die de zaken heel goed regelt.

De kamer en badkamer waren schoon, fris, en het bed was prima.
Het hotel ligt op loopafstand van het circus theater (straat oversteken links en je bent er al bijna) het “Kurhaus” ligt aan het einde van de straat en tja, daarachter ligt al de boulevard met de zee. Hoe gemakkelijk kun je het hebben he?!

Na de tassen uitgepakt te hebben en onszelf wat opgefrist zijn we Scheveningen in gelopen en hebben we op de boulevard bij Columbus gegeten. Een leuke zaak, superleuk personeel, warm, gezellig, en wat het allerbelangrijkste is: Het eten was heerlijk. Misschien geen sterrenkeuken maar onze hongerige magen vonden het geweldig! En dat voor een zacht prijsje.

We wilden wat gaan drinken en hadden als tip “crazy piano’s” meegekregen van een dakdekker (thanks nog Thijs) die in Scheveningen een vriendin had gehad. Toen we er echter zaterdag heen liepen wat het bommetje vol en Ardie en Liesbeth kunnen daar allebei niet goed tegen (en ik wordt daar ook niet echt blij van) dus toen zijn we uiteindelijk bij een Argentijns restaurant aan het plein van het Kurhaus op een super gezellig terras neergeploft. Heerlijk warm door de kachels, maar ook door het personeel. Een warm welkom in Scheveningen dus.

Rond half een of zo lagen we denk ik in bed, of wat het een uur? Geen idee. Ik was moe… J

Zaterdag om 8 uur ging de wekker, lekker op tijd ontbijten en hup Scheveningen in. Af en toe miezerde het wat maar dat mocht de pret niet drukken.

We zijn de boulevard opgelopen, hebben bij een gezellige Italiaan een cappuccino/koffie gedronken, natuurlijk de pier gezien, paar kleine souvenirtjes gescoord en nog even het winkelcentrum in. Arme Ardie.. shoppen!!! Heeft hij sinds China zo’n godsgruwelendige hekel aan ….

Heel Scheveningen doorgesjokt, een heerlijk drankje in het Kurhaus genoten (wat een prachtig momnument en wat jammer dat het zo weggepropt ligt tussen die lelijke gebouwen).

Bij een galerie kwamen we nog een prachtig portret van Herman Brood tegen en een mooi origineel Brood kunstwerkje. Dat portret was geschilderd door een vriend van de galerie eigenaar, echt bijzonder, als ik het geld op zak had gehad..... Nu hebben we er maar gewoon lekker van genoten en een leuk babbeltje met die man gemaakt, ook daar kun je van genieten nietwaar?

Later een late lunch genomen bij de Italiaan La Galleria. Het was oké, niet geweldig en mijn bordje was een grote teleurstelling. Het gerecht moest zijn “Torteline gevuld met Coquilles en garnalen” nou…. Een of andere gemalen visprut zat er in, iedere hap werd erger. De pasta was te eten dus uiteindelijk heb ik overal de vulling uit gehaald (boodschap lijkt me duidelijk aan de keuken) en de pasta heb ik opgegeten. Ardie z’n eten was niet warm en Liesbeth had er de rest van de avond last van door oprispingen. Bert heeft met smaak gegeten van z’n pasta maar al met al niet voor herhaling vatbaar dus.

Ach ja, de buik zat vol en het mocht de pret niet drukken. Ik sloot af met een heerlijk stuk, huisgemaakte chocoladetaart punt, en dat maakte het voor mij weer goed. Die was echt superlekker. Een terrasje pikken met een stuk gebak, dat is dus een aanrader J

Vervolgens was het tijd voor een gokje in het casino. Daar hebben we een paar leuke uurtjes gehad. Ardie had zijn 25 euro er zo doorheen, ik had binnen no time een eurotje of 15 gewonnen. Al met al kwamen we redelijk zonder kleerscheuren weer buiten…..hahahah.

Iedere keer dat ik in het casino ben merk ik het weer (is ook niet vaak dus), ik ben geen gokker. Een paar keer niets uit zo’n apparaat? Hup cashen en wegwezen. Heel gezond denk ik ook. De kans dat ik er een geweldig geldbedrag win is minimaal maar de kans dat ik op die manier te veel verlies is dus ook nihil……hahahha.

Inmiddels waren we het rondsjokken wel beu en zijn we naar het hotel gegaan om even wat te liggen en ons op te frissen en om 18.15 uur stond iedereen in de startblokken voor de musical.

Het verliep lekker vlot daar, we konden in de bar onze bestelling doorgeven voor de pauze zodat we in de pauze meteen aan konden vallen (bittergarnituur en omdat we in een feeststemming waren allemaal een glaasje prosecco). Daarna nog even wat drinken en lachen, komen we daar dus een stel uit Leunen tegen, sterker nog, de zus van een vriend van mijn buurvrouw! Ach ja, de wereld is klein.

Al vlot konden we door naar het theater.

Het was even een kleine teleurstelling wegslikken dat Chantal er niet was maar al snel werd ik helemaal het verhaal ingezogen. Ik heb (bijna) ademloos zitten kijken, luisteren, genieten. Voor ik het door had waren we anderhalf uur verder! Ik had het nog droog gehouden maar… met moeite. En wat speelt Renee van Wegberg geweldig! Ze komt oorspronkelijk uit Horst, nou, we voelden echt wel een stukje chauvinistische trots! Wat een prachtige stem en wat speelt ze leuk!

De pauze was in een vloek en een zucht voorbij en snel gingen we voor het tweede deel. En daar, ergens halverwege kwamen de tranen. Bij het liedje “hij is niet van mij” als ik me niet vergis. Waar Alfaba (de groene heks) bezingt dat de prins niet voor haar weggelegd is, dat hij van een ander houdt (Glinda). Het werd met zoveel gevoel gebracht, zó mooi, de tranen kwamen vanzelf en ik was hoorde ik niet de enige. De buurvrouw zat ook gezellig mee te doen en nog meer mensen hoorde ik sniffen.

Toen het nummer over vriendschap vervolgens kwam liep ik pas echt leeg…..hihi. Heerlijk!

Ik vind het een prachtig verhaal, met een mooie boodschap (niets is wat het lijkt). Waarin je eigenlijk denkt dat de mooie, blonde fee lief is terwijl het eigenlijk een verwend nest is wat gewend is om haar zin te krijgen, en de groene heks die overal aversie tegenkomt door haar uiterlijk terwijl het juist de goedheid zelve is. Het kwam in elk geval goed bij me binnen.

Dat ik niet de enige was die zo genoten had was duidelijk aan het eind. Wat een applaus!

Meteen een staande ovatie, veel geroep en fluiten, lijkt me heerlijk als je daar staat, zeker als zeg maar 2^e speelster, en je krijgt zo’n applaus. Maar echt, zo dik en dubbel verdiend!

Diep onder de indruk togen we daarna naar het Argentijnse restaurant om te kijken of we nog een hapje konden eten. En jeetje, het kon nog! Bijzonder hoor, om 10 uur ’s avonds en de kok die bereid is om toch nog wat te maken.

Ikzelf heb niets besteld, alleen wat meegepikt, ik had geen grote honger en tja, ik wil afvallen nietwaar?

Ardie en Liesbeth namen de spareribs schotel en Bert een echte goulash soep. Nou, complimenten, wat was het lekker! Moet nog even een referentie op internet plaatsen, hebben ze wel verdiend vonden we. Als we weer eens daar zijn gaan we zeker terug.

En toen wilden we lekker stappen, dus wij naar crazy piano’s. We werden al meteen enthousiast binnengehaald door een ober met de woorden “op jullie zaten we te wachten”! hahahahah. Wat een topmuzikanten daar!

Blijkbaar heeft van Velzen daar ook gewerkt en ik meende in een muzikant een jongen te herkennen die aan de Voice of Holland heeft meegedaan. Wat een stem!

Op een gegeven moment zijn Liesbeth en ik de dansvloer opgegaan en zijn we heerlijk uit ons dak gegaan. Een meisje wat al de hele avond stond te swingen aan tafel hebben we meegesleurd en wonderwel kwam haar vriend toen ook. En voor we het wisten stond de dansvloer vol, hoppa, feest! Wat was het lekker! Lekker veel latin invloeden, heerlijk met de heupen aan het werk, goede work-out ook! Volgens mij heb ik daar weer aardig wat calorietjes uitgezweet……hahahah.

Om half drie zijn we gegaan omdat Ardie het niet meer uithield met z’n rug. En tja, de rest had ook wel aardig wat achter de kiezen. Zelf had ik nog wel een paar uurtjes door willen gaan…hihi.

In bed heb ik nog zeker een half uur de avond doorgenomen, de musical en het feest bij crazy piano’s. Heerlijk.

Om 7 uur ging de wekker weer. Oh ja… ik wilde zo graag in alle rust aan zee een tai chi setje lopen. Zo gezegd zo gedaan, sportkleding aan, dikke trui en sjaal en hop op weg.

Kom ik op de boulevard en wat zie ik? Stuk of 20 vrachtwagens, stuk of 6 buldozers, verschillende kranen en ik weet niet hoeveel werkvolk! Tja, blijkbaar start van het seizoen… de strandtenten werden opgebouwd!

Ik moest zo vreselijk lachen, heb staan te schateren…. Tja, dacht ik, dat gaat hem dus niet worden. Dus heb ik maar wat fototjes geschoten van de werkzaamheden en mijn nu favoriete uitgaansplek in Scheveningen….. en heb ik een stuk gelopen. Om 8 uur was ik terug in het hotel, mezelf toonbaar gemaakt en daarna lekker aan het ontbijt. En daar was het verschil wel of geen alcohol even duidelijk te zien…..hihi.

De buurtjes hadden een tikkie een kater, Ardie had niet eens de moeite genomen om op te staan en ik zat er best fris en fruitig weer aan de ontbijttafel, ondanks weinig uurtjes slaap. J

Na het ontbijt alles gepakt, Ardie wakker gerommeld en op naar den Haag.

Eerst hebben we een deel samen bekeken, een rondleiding geregeld voor de 2^e kamer en het binnenhof en zijn we even naar het paleis geweest, en even ontbijt voor Ardie bij de McDonalds. Nog een (hoop ik) leuke foto gemaakt van Wilhelmina en mij (hoezo dik? Groot fors beeld…..grijns).

Ardie en Bert zijn toen rondgelopen om foto’s te maken en gewoon lekker wat te drinken. Liesbeth en ik zijn even lekker den Haag doorgesjokt, en eindelijk heb ik mezelf op een bedeltje getrakteerd (ik had er 2 tegoed voor 20 kg er af). Liesbeth trakteerde me op de andere… lief he!

Ook voor Ardie werd er iets leuks gekocht, een mooi shirt bij Mexx, zijn favoriete kledingzaak.

Om half twee hadden we de rondleiding. Echt hartstikke interessant! En de 2^e kamer vond ik weer bijzonder om te zien.. Wel moest ik mijn laarzen uit bij de beveiliging, zucht…. Lekker hoor, op mijn blote voeten door de controle……grijns. Eigenlijk moest ik een ketting van mijn broek ook los maken maar ik heb hem gezegd dat ik dan moest gaan strippen…. Dat hoefde toch niet…pfffff.

Als afsluiting zijn we nog bij de Surinamer gaan eten, heerlijk! En toen was het toch echt tijd om weer op huis aan te gaan. Inmiddels was het vier uur. Niet de handigste tijd maar ik moet zeggen, de terugreis ging erg voorspoedig al heb ik ook wel met de ogen dicht gezeten en wat gesoezeld.

Eenmaal in Venray aangekomen nog heel even samen wat gedronken, even lekker geknuffeld en toen naar huis.

Even nog een lekker bad genomen, nog iets kleins gegeten en rond half elf geloof ik lekker in bed neergevallen, moe maar heeeel voldaan van een fantastich en Wicked weekend!

Liefs,

Harriëtte

spierpijn :)

Zo, weer een week voorbij. Wat vliegt de tijd.
Afgelopen week heb ik wat meer behoefte gehad aan zoetigheid merk ik. Toch maar weer even pas op de plaats maken, zeker omdat we dit weekend ook nog een weekendje eruit gaan. Lekker naar de musical wicked en uitwaaien aan zee... zalig!

Het sporten ging super deze week, dinsdag gewoon lekker bezig geweest en woensdag weer de circuit training. Het ging echt veel en veel beter dan de eerste keer dat ik meedeed. Kon het eigenlijk redelijk goed bijbenen al had ik na de sessie geen droog meer aan mijn lijf.
Toen we gezellig uitgepuft waren met z'n allen, en de rest op huis aan ging ben ik nog ff 20 minuten de crosstrainer opgesprongen, gewoon om nog heel even de spieren bezig te houden.
Thuis werd ik meteen door Ardie in bad gestuurd, ter preventie van weer een gigantische spierkater zoals de allereerste keer.
En ik moet zeggen, het valt me niet tegen. Blijkbaar hadden mijn collega's die ook meegedaan hebben zelfs meer last dan ik! hihi.
Gisteren was het wel een tikkie vervelend maar niet super pijnlijk of zo en vandaar voel ik al amper nog wat. Gaat goed dus!

Ik moet wel nodig mijn kledingkast uitmesten. Inmiddels pas ik in kleding die 3 maten kleiner is dan toen ik begon. Sterker nog, ook die beginnen wat losjes te zitten. Ik moet dus nodig oud spul uit gaan sorteren en wegbonjouren. Ga het niet bewaren ook. Misschien 1 ding om nog eens een foto te kunnen maken als ik klaar ben :)

Veel nieuws heb ik verder nu niet te vertellen. Er is niets afgegaan afgelopen week zover ik kan zien (lang leve de chocolade......hahahha), volgende week pak ik het weer lekker op (en ja, ook dit weekend ga ik het natuurlijk niet te gek maken).

Fijn weekend allemaal en tot de volgende keer.

Liefs,
Harriëtte