Over mij

Mijn foto
Verre van slank maar lekker in mijn vel. Verre van het schoonheidideaal maar opmerkelijk vaak erg gelukkig. Verre van "normaal" and loving it. Wel een echte vrouw met alle bijbehorende "gebruiksaanwijzingen", een meisjes meisje in de zin van graag shoppen (liefst alleen), lekker tutten (maar wel effectief), en schoenen heb ik nooit te veel (vind ik). Mijn grootste uitdaging in dit leven tot nu toe is mezelf accepteren op allerlei vlakken en tegelijkertijd een zo gezond mogelijk gewicht te "vinden". En over die zoektocht gaat dit blog tegenwoordig.

maandag 26 maart 2012

Jet de bouwvakster

Zo, daar ben ik weer. Het is weer even geleden maar het waren dan ook een paar heftige weken.

Vorige week maandag hadden we een gesprek bij de gynaecologe van mijn moeder. Mam was een paar weken terug spontaan gaan vloeien. Tja, dat is niet bepaald normaal te noemen als je bijna 80 bent....
Eigenlijk voelde ik meteen wel dat het niet goed was. Even kwam dat heel heftig aan maar al snel voelde ik er rust in.
Alle tekenen van de onderzoeken waren niet goed en uiteindelijk heeft ze een curretage gehad.
Maandag moesten we komen voor de uitslag en zoals we al dachten, kwaadaardige cellen tussen de goede. Het was niet goed.
Even was het stil.
Toen vroeg de gynaecologe of mam nog wist wat ze gezegd had op de O.K. en ja, dat wist ze nog, ze wilde niet geopereerd worden. Toen werd ons gevraagd wat wij er van vonden en wij (mijn zus en ik) gaven aan dat we haar wens respecteren. Het is haar lijf, haar leven, ze is oud niet seniel, mam kan haar eigen beslissingen nemen. Ik begrijp het maar al te goed. Pap is 7 jaar dood. Mam ziet slecht, hoort slecht, loopt slecht. Ze vind het wel welletjes. Het komt zoals het komt is haar motto en als haar tijd daar is, dan is het goed.
We hebben nog vreselijk moeten lachen tijdens dat gesprek, ik geloof dat het het meest vrolijke slecht-nieuws gesprek was wat de arts ooit meegemaakt had. De co-assistent die erbij zat had 's avonds wat te vertellen tegen haar mede-studenten! :)

Op het werk was het ook razend druk. Een collega van me neemt binnenkort afscheid en tja, daar moet wel een voor geregeld worden. En ach.....ik hoefde me al niet te vervelen.....hihi.
Vorige week was een gekke week. Erg onrustig maar goed, dat kan natuurlijk wel met het gesprek maandag van doen hebben gehad, dat ik even een beetje in disbalans was....

Het sporten ging lekker. Voelde me goed. Ben met het nieuwe schema bezig en ik moet zeggen, voelt erg lekker. Voel me fit, voel spieren in mijn armen duidelijker, jaja, het wordt nog wat.

Die energie, dat is echt niet meer normaal. Ik bruis van het leven! Heb vaak korte nachtjes van een uur of zes en ga er dan weer vol tegenaan.

Zo ook dit weekend.
Zaterdag zocht ik iets leuks om aan te trekken. Na ongeveer een half uur alles uit de kast trekken kwam ik tot de conclusie dat ik nu een soort tussenmaat heb. Een maat kleiner heb ik genoeg leuke kleding over. De maat die ik nu heb, heb  ik grotendeels versleten en de rest.... daar verzuip ik in!
Inmiddels een maat of 3 te groot....
Dus, op naar het dorp om te kijken of ik iets leuks kon vinden voor een zacht prijsje. Ik wil er tenslotte niet te veel uitgeven omdat het waarschijnlijk maar een tussenstation zal zijn.
Bij Etam outlet vond ik een leuke broek, zo eentje met de rits op zij. eerst vond ik hem nog niet zo maar toen ik de pijpen omsloeg was het check!
Ook vond ik een leuk shirt, met zilveren letters wish er op (in het klein, one wish in a life time).
Zwarte pumps eronder, antraciet spijkerjasje er op wat ik laatst van Ardie's nichtje kreeg en voila, nieuwe look! Heb er inmiddels al aardig wat complimentjes mee gescoord.

Ook moest ik nog op zoek naar wat leuke knutselkadootjes voor Christy, het dochtertje van mijn vriendin Petra wat 7 geworden is. Ook dat was zo gepiept.
Nog samen met Ardie naar de bouwmarkt, materiaal gehaald voor een nieuw plafond onder de carport. Deze is nu eindelijk vakkundig gemaakt door de dakdekker dus nu kon het dichtgemaakt worden. Eindelijk!
Zondag zouden we er aan beginnen.

De verjaardag was gezellig, 's avonds nog wat gewerkt voor mijn werk en niet al te laat naar bed, de ogen vielen dicht en tja, de klok ging een uur vooruit!

Zondagmorgen 7.30 uur stipt vlogen mijn ogen open. Mijn hoofd was al plannen aan het maken wat ik allemaal aan grotere klussen wil gaan doen de komende tijd en toen ben ik maar opgestaan.

Om half tien had ik de vaatwasser uit en ingeruimd, een machine was gedroogd, een gewassen, opgeruimd, ontbeten, blogs bijgelezen, mail bekeken, adm bijgewerkt en koffie gedronken.
Tijd voor actie...! hahahah
Toen Ardie op kwam om de formule 1 te kijken ben ik met de laptop lekker buiten gaan zitten en heb ik een planning gemaakt van alle klussen die ik wil doen. De tuin mag wel flink aangepakt worden, de reikikamer is een soort stalling geworden om over de garage maar te zwijgen, de studeerkamer is ook al zo'n rommelhok en de logeerkamer....... daar is mijn kledingkast die NODIG nagekeken, uitgemest en opnieuw ingedeeld moet worden. En zo zijn er nog wel wat dingen. Zoals bv. ook onze nieuw loungehoek in de tuin helemaal afmaken/decoreren. Het wordt wel erg gezellig...


Rond de middag was ik helemaal klaar, van een lekkere lunch genoten, en na de F1 nog wat extra materiaal gehaald. Gelukkig wilde Ardie mijn idee verder uitwerken en een volledig nieuw plavond maken ipv verder borduren op het oud. 's Morgens was hem een idee binnen geschoten en daarvoor moesten we wat extra spullen halen.
Rond twee uur begon ik met het verwijderen van de restanten. Jeetje wat een bekijks trek je als vrouw met een accuboormachine in je hand, niet te filmen. Valt me nog mee dat er niemand tegen een geparkeerde auto is gefietst!
Ardie en ik kunnen heel goed samen werken, echt een geolied team. Ardie maakte de schrootjes vast en ik tekende alvast de nieuw af, hij zaagde, ik mee omhoog, vastklikken ik weer van de trap, nieuw aftekenen, etc etc. Om acht uur was de klus geklaard, kon het licht aangesloten worden en die deden het goddank ook! EINDELIJK hebben we weer een mooie, strakke en gezellige entree.



Ardie zei net al; we kunnen zondag wel weer een klus aanpakken... kijken of hij dat zondag nog steeds zo ziet :)

En weten jullie wat het lekkerste van alles was? Gisteravond was ik helemaal kapot, pijn, moe, maar ... erg voldaan. Lekker naar bed en wat denken jullie.... vanmorgen? Geen centje pijn. Nergens last van!
Dat is wel eens ooit anders geweest. Ik moest zeggen, die oefeningen van Dave hebben me al veel profijt gebracht. Trap op trap af, boven je macht werken, (steps en gewichten van de grond tot boven je hoofd), het staan de hele tijd (crosstrainer) etc etc. Thanks Dave, goed gedaan!


Vrijdag is het weer zover, de volgende weegronde. Ben erg benieuwd!

Liefs,
Harriëtte

1 opmerking:

  1. Wat een mooi loungeset hebben jullie zeg en de carport is nu ook af. Goed van jullie.
    BertW.

    BeantwoordenVerwijderen