Het was een "wicked" weekend

Lieve mensen,

Aangezien we een weekendje Scheveningen gepland hadden hierbij het verslag. Het heeft wel wat minder te maken met mijn sponsoractie maar ik denk toch leuk voor de volgers om te lezen.
Bovendien....ook tijdens zo'n weekend is het vaak een kwestie van keuzes maken met eten etc....

Een “Wicked” weekend!

Zaterdag 3 maart was het dan eindelijk zo ver. Ons weekendje naar Scheveningen met als hoofdattractie de musical Wicked. Samen met onze lieve buren Liesbeth en Bert hadden we maanden geleden al besloten dat we het maar gewoon moesten doen, even lekker er uit, even helemaal niets anders dan genieten.

Omdat Ardie nog moest werken konden we pas rond vijf uur vertrekken. An sich kwam het ook wel goed uit aangezien de dakdekker de hele dag druk bezig was ons dak (van de garage) te vernieuwen. Helaas bleek de onderlaag aan gort te zijn waardoor men er ’s morgens achter kwam dat alles er af moest en het volledig vernieuwd moest i.p.v. alleen een nieuwe laag.

Ach ja, dan ook maar meteen helemaal goed nietwaar? Geld moet rollen J, oh nee….in dit geval eerder waaien ….grijns.

Hoe dan ook, rond vijf uur stonden we met z’n allen in de startblokken, doken beide heren achterin de auto, Liesbeth achter het stuur en ik er gezellig naast.

De reis verliep voorspoedig (wat is de A12 toch een lang stuk), en rond zeven uur vielen we, na heel even zoeken, uit de auto bij ons hotel “Hotel Wilhelmina”, hartje Scheveningen.

We werden gastvrij ontvangen door de eigenaresse, het is een kleinschalig hotel met een hele vriendelijke en kordate eigenaresse die de zaken heel goed regelt.

De kamer en badkamer waren schoon, fris, en het bed was prima.
Het hotel ligt op loopafstand van het circus theater (straat oversteken links en je bent er al bijna) het “Kurhaus” ligt aan het einde van de straat en tja, daarachter ligt al de boulevard met de zee. Hoe gemakkelijk kun je het hebben he?!

Na de tassen uitgepakt te hebben en onszelf wat opgefrist zijn we Scheveningen in gelopen en hebben we op de boulevard bij Columbus gegeten. Een leuke zaak, superleuk personeel, warm, gezellig, en wat het allerbelangrijkste is: Het eten was heerlijk. Misschien geen sterrenkeuken maar onze hongerige magen vonden het geweldig! En dat voor een zacht prijsje.

We wilden wat gaan drinken en hadden als tip “crazy piano’s” meegekregen van een dakdekker (thanks nog Thijs) die in Scheveningen een vriendin had gehad. Toen we er echter zaterdag heen liepen wat het bommetje vol en Ardie en Liesbeth kunnen daar allebei niet goed tegen (en ik wordt daar ook niet echt blij van) dus toen zijn we uiteindelijk bij een Argentijns restaurant aan het plein van het Kurhaus op een super gezellig terras neergeploft. Heerlijk warm door de kachels, maar ook door het personeel. Een warm welkom in Scheveningen dus.

Rond half een of zo lagen we denk ik in bed, of wat het een uur? Geen idee. Ik was moe… J

Zaterdag om 8 uur ging de wekker, lekker op tijd ontbijten en hup Scheveningen in. Af en toe miezerde het wat maar dat mocht de pret niet drukken.

We zijn de boulevard opgelopen, hebben bij een gezellige Italiaan een cappuccino/koffie gedronken, natuurlijk de pier gezien, paar kleine souvenirtjes gescoord en nog even het winkelcentrum in. Arme Ardie.. shoppen!!! Heeft hij sinds China zo’n godsgruwelendige hekel aan ….

Heel Scheveningen doorgesjokt, een heerlijk drankje in het Kurhaus genoten (wat een prachtig momnument en wat jammer dat het zo weggepropt ligt tussen die lelijke gebouwen).

Bij een galerie kwamen we nog een prachtig portret van Herman Brood tegen en een mooi origineel Brood kunstwerkje. Dat portret was geschilderd door een vriend van de galerie eigenaar, echt bijzonder, als ik het geld op zak had gehad..... Nu hebben we er maar gewoon lekker van genoten en een leuk babbeltje met die man gemaakt, ook daar kun je van genieten nietwaar?

Later een late lunch genomen bij de Italiaan La Galleria. Het was oké, niet geweldig en mijn bordje was een grote teleurstelling. Het gerecht moest zijn “Torteline gevuld met Coquilles en garnalen” nou…. Een of andere gemalen visprut zat er in, iedere hap werd erger. De pasta was te eten dus uiteindelijk heb ik overal de vulling uit gehaald (boodschap lijkt me duidelijk aan de keuken) en de pasta heb ik opgegeten. Ardie z’n eten was niet warm en Liesbeth had er de rest van de avond last van door oprispingen. Bert heeft met smaak gegeten van z’n pasta maar al met al niet voor herhaling vatbaar dus.

Ach ja, de buik zat vol en het mocht de pret niet drukken. Ik sloot af met een heerlijk stuk, huisgemaakte chocoladetaart punt, en dat maakte het voor mij weer goed. Die was echt superlekker. Een terrasje pikken met een stuk gebak, dat is dus een aanrader J

Vervolgens was het tijd voor een gokje in het casino. Daar hebben we een paar leuke uurtjes gehad. Ardie had zijn 25 euro er zo doorheen, ik had binnen no time een eurotje of 15 gewonnen. Al met al kwamen we redelijk zonder kleerscheuren weer buiten…..hahahah.

Iedere keer dat ik in het casino ben merk ik het weer (is ook niet vaak dus), ik ben geen gokker. Een paar keer niets uit zo’n apparaat? Hup cashen en wegwezen. Heel gezond denk ik ook. De kans dat ik er een geweldig geldbedrag win is minimaal maar de kans dat ik op die manier te veel verlies is dus ook nihil……hahahha.

Inmiddels waren we het rondsjokken wel beu en zijn we naar het hotel gegaan om even wat te liggen en ons op te frissen en om 18.15 uur stond iedereen in de startblokken voor de musical.

Het verliep lekker vlot daar, we konden in de bar onze bestelling doorgeven voor de pauze zodat we in de pauze meteen aan konden vallen (bittergarnituur en omdat we in een feeststemming waren allemaal een glaasje prosecco). Daarna nog even wat drinken en lachen, komen we daar dus een stel uit Leunen tegen, sterker nog, de zus van een vriend van mijn buurvrouw! Ach ja, de wereld is klein.

Al vlot konden we door naar het theater.

Het was even een kleine teleurstelling wegslikken dat Chantal er niet was maar al snel werd ik helemaal het verhaal ingezogen. Ik heb (bijna) ademloos zitten kijken, luisteren, genieten. Voor ik het door had waren we anderhalf uur verder! Ik had het nog droog gehouden maar… met moeite. En wat speelt Renee van Wegberg geweldig! Ze komt oorspronkelijk uit Horst, nou, we voelden echt wel een stukje chauvinistische trots! Wat een prachtige stem en wat speelt ze leuk!

De pauze was in een vloek en een zucht voorbij en snel gingen we voor het tweede deel. En daar, ergens halverwege kwamen de tranen. Bij het liedje “hij is niet van mij” als ik me niet vergis. Waar Alfaba (de groene heks) bezingt dat de prins niet voor haar weggelegd is, dat hij van een ander houdt (Glinda). Het werd met zoveel gevoel gebracht, zó mooi, de tranen kwamen vanzelf en ik was hoorde ik niet de enige. De buurvrouw zat ook gezellig mee te doen en nog meer mensen hoorde ik sniffen.

Toen het nummer over vriendschap vervolgens kwam liep ik pas echt leeg…..hihi. Heerlijk!

Ik vind het een prachtig verhaal, met een mooie boodschap (niets is wat het lijkt). Waarin je eigenlijk denkt dat de mooie, blonde fee lief is terwijl het eigenlijk een verwend nest is wat gewend is om haar zin te krijgen, en de groene heks die overal aversie tegenkomt door haar uiterlijk terwijl het juist de goedheid zelve is. Het kwam in elk geval goed bij me binnen.

Dat ik niet de enige was die zo genoten had was duidelijk aan het eind. Wat een applaus!

Meteen een staande ovatie, veel geroep en fluiten, lijkt me heerlijk als je daar staat, zeker als zeg maar 2^e speelster, en je krijgt zo’n applaus. Maar echt, zo dik en dubbel verdiend!

Diep onder de indruk togen we daarna naar het Argentijnse restaurant om te kijken of we nog een hapje konden eten. En jeetje, het kon nog! Bijzonder hoor, om 10 uur ’s avonds en de kok die bereid is om toch nog wat te maken.

Ikzelf heb niets besteld, alleen wat meegepikt, ik had geen grote honger en tja, ik wil afvallen nietwaar?

Ardie en Liesbeth namen de spareribs schotel en Bert een echte goulash soep. Nou, complimenten, wat was het lekker! Moet nog even een referentie op internet plaatsen, hebben ze wel verdiend vonden we. Als we weer eens daar zijn gaan we zeker terug.

En toen wilden we lekker stappen, dus wij naar crazy piano’s. We werden al meteen enthousiast binnengehaald door een ober met de woorden “op jullie zaten we te wachten”! hahahahah. Wat een topmuzikanten daar!

Blijkbaar heeft van Velzen daar ook gewerkt en ik meende in een muzikant een jongen te herkennen die aan de Voice of Holland heeft meegedaan. Wat een stem!

Op een gegeven moment zijn Liesbeth en ik de dansvloer opgegaan en zijn we heerlijk uit ons dak gegaan. Een meisje wat al de hele avond stond te swingen aan tafel hebben we meegesleurd en wonderwel kwam haar vriend toen ook. En voor we het wisten stond de dansvloer vol, hoppa, feest! Wat was het lekker! Lekker veel latin invloeden, heerlijk met de heupen aan het werk, goede work-out ook! Volgens mij heb ik daar weer aardig wat calorietjes uitgezweet……hahahah.

Om half drie zijn we gegaan omdat Ardie het niet meer uithield met z’n rug. En tja, de rest had ook wel aardig wat achter de kiezen. Zelf had ik nog wel een paar uurtjes door willen gaan…hihi.

In bed heb ik nog zeker een half uur de avond doorgenomen, de musical en het feest bij crazy piano’s. Heerlijk.

Om 7 uur ging de wekker weer. Oh ja… ik wilde zo graag in alle rust aan zee een tai chi setje lopen. Zo gezegd zo gedaan, sportkleding aan, dikke trui en sjaal en hop op weg.

Kom ik op de boulevard en wat zie ik? Stuk of 20 vrachtwagens, stuk of 6 buldozers, verschillende kranen en ik weet niet hoeveel werkvolk! Tja, blijkbaar start van het seizoen… de strandtenten werden opgebouwd!

Ik moest zo vreselijk lachen, heb staan te schateren…. Tja, dacht ik, dat gaat hem dus niet worden. Dus heb ik maar wat fototjes geschoten van de werkzaamheden en mijn nu favoriete uitgaansplek in Scheveningen….. en heb ik een stuk gelopen. Om 8 uur was ik terug in het hotel, mezelf toonbaar gemaakt en daarna lekker aan het ontbijt. En daar was het verschil wel of geen alcohol even duidelijk te zien…..hihi.

De buurtjes hadden een tikkie een kater, Ardie had niet eens de moeite genomen om op te staan en ik zat er best fris en fruitig weer aan de ontbijttafel, ondanks weinig uurtjes slaap. J

Na het ontbijt alles gepakt, Ardie wakker gerommeld en op naar den Haag.

Eerst hebben we een deel samen bekeken, een rondleiding geregeld voor de 2^e kamer en het binnenhof en zijn we even naar het paleis geweest, en even ontbijt voor Ardie bij de McDonalds. Nog een (hoop ik) leuke foto gemaakt van Wilhelmina en mij (hoezo dik? Groot fors beeld…..grijns).

Ardie en Bert zijn toen rondgelopen om foto’s te maken en gewoon lekker wat te drinken. Liesbeth en ik zijn even lekker den Haag doorgesjokt, en eindelijk heb ik mezelf op een bedeltje getrakteerd (ik had er 2 tegoed voor 20 kg er af). Liesbeth trakteerde me op de andere… lief he!

Ook voor Ardie werd er iets leuks gekocht, een mooi shirt bij Mexx, zijn favoriete kledingzaak.

Om half twee hadden we de rondleiding. Echt hartstikke interessant! En de 2^e kamer vond ik weer bijzonder om te zien.. Wel moest ik mijn laarzen uit bij de beveiliging, zucht…. Lekker hoor, op mijn blote voeten door de controle……grijns. Eigenlijk moest ik een ketting van mijn broek ook los maken maar ik heb hem gezegd dat ik dan moest gaan strippen…. Dat hoefde toch niet…pfffff.

Als afsluiting zijn we nog bij de Surinamer gaan eten, heerlijk! En toen was het toch echt tijd om weer op huis aan te gaan. Inmiddels was het vier uur. Niet de handigste tijd maar ik moet zeggen, de terugreis ging erg voorspoedig al heb ik ook wel met de ogen dicht gezeten en wat gesoezeld.

Eenmaal in Venray aangekomen nog heel even samen wat gedronken, even lekker geknuffeld en toen naar huis.

Even nog een lekker bad genomen, nog iets kleins gegeten en rond half elf geloof ik lekker in bed neergevallen, moe maar heeeel voldaan van een fantastich en Wicked weekend!

Liefs,

Harriëtte