"Ik voel een blog opkomen"

Bovenstaande zin wordt geregeld uitgesproken door mezelf of mijn collegiale vriendin Rianne.
Sommigen kennen haar wel van haar blog waar ik ook naar link.
Hoe dan ook, Rianne en ik delen meerdere liefhebberijen, waaronder het schrijven. Zij is enthousiast weer gaan bloggen geslagen nadat ik begon te bloggen voor deze actie, en andersom stimuleert zij mij door haar verhalen om ook vaker te schrijven.
Als we dan weer eens tegenover elkaar zitten (Rianne werkt nogal flexibel en heeft daardoor geregeld een andere werkplek), en we nemen even een adempauze, komt vaak bovenstaande zin boven.

En ja, vaak lees ik dan 's avonds iets terug op haar blog over mezelf, over onderwerpen waar we het over hadden of dingen waarover ze wat verteld had. En god, wat kan ze lekker schrijven!

Ook ik krijg geregeld het compliment van jullie dat ik zo lekker schrijf, dat het zo leuk is om te volgen, zo lekker om te lezen. En ja, zo'n compliment neem ik met volle teugen op, altijd lekker toch?
Ik ben nuchter genoeg om te weten dat er ook genoeg mensen zijn die er helemaal geen bal aan vinden, zich storen aan taalfouten, niet begrijpen dat ik de ether bevuil met mijn verhalen en weet ik wat nog meer. Maar ja, alleen denken......daar kan ik niets mee. Als iemand zijn/haar frustraties niet naar me uit wil spreken, tja, dan hoef ik er ook niets mee ....... en dat vind ik me toch een portie lekker!
Want ja, ik kan best goed kritiek verdragen, natuurlijk is het vaak niet leuk om te horen maar ik ben leergierig genoeg om ook dat in dank aan te kunnen nemen en er wat positiefs mee te doen.

Maar goed, ik dwaal af.... ;)

Afgelopen week was er weer een van "waarom heeft een etmaal maar 24 uur?". Het was lang geleden dat een week zo volgepropt zat bij me. En het was nog langer geleden dat ik zo intens moe was vrij in het begin van de week. Ik voelde gewoon dat mijn lijf zwaar in protest ging en besloot uiteindelijk om woensdagochtend vrij te nemen om even wat uit te slapen en bij te tanken.
"Vroeger" toen ik nog dacht dat mensen me alleen maar leuk vonden als ik alles deed wat ik dacht dat ik moest doen.... ja toen was ik doorgegaan, was ik ver over die denkbeeldige grens gegaan, had ik niet meer genoten van de leuke dingen die 's avonds in mijn agenda stonden omdat ik gewoon te moe was en was ik waarschijnlijk nu snipverkouden geweest of had ik minimaal een vette hoofdpijn te pakken.
Gelukkig heb ik ergens in al die jaren bijgeleerd en nu dus naar mijn lijf geluisterd. Heb ik dinsdagavond laat mijn leidinggevende nog een mail gestuurd dat ik woensdagochtend vrij nam en waarom, mijn afwezigheidswizzard aangepast en ben ik uiteindelijk heel tevreden in een diepe slaap weggezakt.
Woensdag laat in de ochtend stond ik als herboren naast mijn bed. Voelde ik de lentekriebels weer in alle hevigheid fladderen en kon ik er weer vol tegenaan. Wat kan een paar uur extra slaap veel doen!

Mijn week was zo vol met werk, leuke dingen, minder leuke dingen, en nog meer erg leuke dingen dat ik met enige regelmaat bovengenoemd zinnetje op voelde komen, en toch hebben jullie er niets van kunnen lezen. Waarom niet? Nou... heel simpel, omdat ik de tijd wil nemen voor een verhaal en het niet af wil raffelen, omdat ik eindelijk weer eens een warm bad wilde nemen, omdat ik al meer dan genoeg uurtjes achter die pc had gezeten en ... en zo ;)

Er zit nog een blog in de pen, een leuke, van vorig weekend. Die houden jullie te goed.

Voor nu sluit ik af met het weegresultaat van deze week. Welliswaar van mijn eigen weegschaal dus niet "officieel" voor de actie maar.... leuk om te vertellen.
Vanmorgen waren alle extra onsjes als sneeuw voor de zon verdwenen, sterker nog, mijn weegschaal gaf aan dat ik nu 23,7 kg minder weeg dan de allereerste keer dat ik in augustus vorig jaar op de weegschaal stond! Nou, dat resultaat maakte dat ik spontaan een rondedansje door de kamer maakte!
Enne... Dave...... bedankt nog voor je motiverende nieuwe trainingsschema, man.... je bent echt goed in wat je doet!

Fijn weekend allemaal, geniet van het zonnetje, van de vrije dagen, en van al het leuks en moois wat op jullie weg komt. Ga ik ook zeker doen!

Liefs,
Harriëtte