Over mij

Mijn foto
Verre van slank maar lekker in mijn vel. Verre van het schoonheidideaal maar opmerkelijk vaak erg gelukkig. Verre van "normaal" and loving it. Wel een echte vrouw met alle bijbehorende "gebruiksaanwijzingen", een meisjes meisje in de zin van graag shoppen (liefst alleen), lekker tutten (maar wel effectief), en schoenen heb ik nooit te veel (vind ik). Mijn grootste uitdaging in dit leven tot nu toe is mezelf accepteren op allerlei vlakken en tegelijkertijd een zo gezond mogelijk gewicht te "vinden". En over die zoektocht gaat dit blog tegenwoordig.

vrijdag 13 juli 2012

Ik vind het gewoon lekker...

Ongelooflijke lieve mensen, wat zit ik ontzettend lekker in mijn vel!
Nu heb ik van nature al een redelijk zonnig gemoed, en zit ik al ettelijke maanden erg lekker in mijn vel, het lijkt wel of het steeds lekkerder en lekkerder gaat voelen! Ter illustratie hier nog een foto van het Duchenne concert 30 juni...


Vanmorgen werd ik alweer blij van de weegschaal. De vakantieweek heeft niet al te veel schade toegebracht, volgens de weegschaal ben ik weer 0,7 kg lichter dan tijdens het vorige weegmoment bij Dave. Vorige week was er wat bijgekomen mede door de heerlijke relaxte vakantieweek.
0,7 klinkt misschien als niet veel maar ik ben er hartstikke blij mee, iedere kilo is er een (minder) en het gaat dan misschien langzaam, er zit nog steeds beweging in.

Ook in mezelf zit er volop beweging! Gisteren hebben twee collega's en ik besloten dat een time management training gaan volgen met een ietwat spirituele inslag. Het gaat er met name om dat je wel allerlei " kunstjes" aan kunt leren, maar wil je echt een verandering, dan zul je ook eerlijk naar je eigen rol in het geheel moeten kijken. Ik heb er in elk geval al enorm veel zin in! Het zal ergens in het najaar ergens een keer gaan gebeuren.
Het was, ondanks dat het wat hectisch was, een heerlijke dag werken gisteren. Lekker opgeschoten en heel veel gelachen. Echt een heerlijke dag!

En 's avonds weer lekker sporten. Ik denk dat ik nu wel kan zeggen dat ik toch echt een tikje verslaafd ben geraakt aan dat stofje... je weet wel, endorfine.... :)
Afgelopen week heb ik o.l.v. Dave weer een flinke schep erbovenop gedaan. Mijn warming up blijft 25 min crosstrainer, helling. Alleen niet meer op niveau 5 maar inmiddels zelfs op 8 met minimaal 120 rotaties per minuut! En afgelopen week ook nog 2x (dinsdag en donderdag) een circuit.

Dinsdag kwam Dave er mee dat hij er een nieuwe variatie in wilde brengen. Dus niet 1 cardio apparaat maar 2. Dus eerst 2 min crosstrainer niveau 8, minimaal 120 rotaties. Daarna 2 min loopband, 5% helling, tempo 5,3 en daarna 1/2 - 1 minuut krachttraining. In totaal 5x het circuit. God was was ik nat van al het zweten maar wat voelde ik me lekker!
Woensdag als hersteldag alleen de crosstrainer en een paar eenvoudige oefeningen gedaan.
En toen was het weer donderdag. Mijn collega Rianne had op me gewacht dus samen togen we richting bedrijfsfitness. En.. ik ben hartstikke trots op haar, ze heeft een lijf wat niet altijd wil en toch zet ze door. Soms moet ze zelfs wat afgeremd worden terwijl ik af en toe wel een trap onder mijn kont kan hebben :)

En wat was het gezellig weer daar donderdag. Wat hebben we gelachen met elkaar!
Dave had weer een andere variatie bedacht. 2 min fietsen, een stuk uitlopen, dan een stuk met een heel pittig tempo, weer een stukje uitlopen en dan kracht. Het was heftig, ik was drijfnat aan het eind van de training, zeker omdat ik mezelf al helemaal gegeven had met de crosstrainer....
Ik geloof dat ik het circuit uiteindelijk 6x gedaan heb, telkens weer net een stukje verder gepusht door Dave (kom op nog 2! nog 1! Motiverende yels waar ik blijkbaar gevoelig voor ben :)

Ik vertelde hem dat ik bij het lopen de neiging kreeg om te gaan rennen. De laatste x liep hij met me mee en op het moment dat ik met mijn snelle looptempo moest beginnen begon Dave heel rustig te rennen. En ik ging automatisch mee en... het ging hartstikke lekker! Nu voelde ik pas echt wat voor winst ik behaald heb het afgelopen jaar. Ik vroeg hem of het geen kwaad kon voor bv mijn knieën en idd, om nu te gaan hardlopen is niet handig maar op deze manier, in het circuit is het wel te doen. Lekker!
Dave was ook erg complimenteus. Hij vertelde dat het steeds lastiger werd me te pushen, dat ik vanuit mezelf al steeds een stapje verder ga, dat hij van Ardie een stapje terug moest doen omdat hij me anders niet meer de baas kon kwam trouwens ook voorbij, tot grote hilariteit van ons allemaal. God wat hebben we gelachen met elkaar. Zeker als ik weer eens flink moest kreunen om de laatste paar x de gewichten omhoog te krijgen.... Onze buikspieren zijn in elk geval ook weer goed getraind!
Wat ben ik blij dat ik bij Dave uitgekomen ben om mij te begeleiden. Hij voelt me goed aan, kan goed luisteren, gaat respectvol met mensen op, heeft humor (en een hele grote smile), hij weet mij (en alle anders sporters) telkens weer te prikkelen waardoor het sporten ook leuk blijft. Ik moet zeggen, de bedrijfsfitness is er echt flink mee vooruit gegaan sinds hij er werkt.....
Ik heb trouwens ook besloten dat ik bij hem onder begeleiding blijf ook als de sponsoractie voorbij is. Ik merk dat ik er gewoon erg veel aan heb om om de zoveel weken naar hem toe te gaan, dus dat blijf ik er gewoon lekker in houden. Een cadeautje aan mezelf noem ik het dan maar :)

Dus deze week geen ellenlang verhaal, geen hele bijzondere dingen, maar gewoon lekker. I feel good!

Vandaag heb ik thuis gewerkt, met regelmatig een pauze en wat voor mezelf. Ik voelde me zo ontzettend lekker dat ik gewoon regelmatig even wat moest zingen. That reminds me... ik heb wel een nieuwtje!

Bij Happy Sound hebben we een prachtig nummer, Gabriella's sang, een Zweeds nummer uit de film as it is in heaven. Een film die we met een groot deel van het koor hebben gezien en die ons heeft geraakt.
Dit liedjes is in de film speciaal geschreven voor een lid van het koor wat mishandeld wordt door haar man. Het is een kippenvel nummer wat in ons koor door Therezi met ziel en zaligheid wordt gezongen.

http://www.youtube.com/watch?v=-Hs9ck1aal8&feature=player_embedded

Ik ben haar backup voor het geval ze tijdens een optreden onverwachts er niet kan zijn. En ook al zou ik het nummer ook heel graag een keer zingen, ik respecteer het dat ze dat liever niet heeft. Het is bij ons kaar echt en oprecht haar nummer en dat moet ook zo blijven.
Nu hoorde ik een tijd geleden dat het Venrays mannenkoor dit nummer ook brengt en tja, toen ging er iets broeien bij me.
Ik heb de stoute schoenen aangetrokken en het koor gemaild. Dat ik dit nummer zo ontzettend graag een keer zou willen zingen maar waarom dat niet mogelijk is bij mijn eigen koor. En toen de brutale vraag gesteld of ik tijdens een repetitie niet een keer het nummer met hun mag komen zingen!
En .... inmiddels heb ik reactie. Heel misschien gaat ze het nummer voor (ik geloof) het slotoptreden op de planning zetten en in dat geval mag ik in september/oktober komen auditeren!!!
Ik heb meteen terug gereageerd dat ik dan ga duimen dat ze het op het programma zetten! Als ik mag gaan auditeren zou mijn wens al uitkomen, als ik het nummer uiteindelijk ook met een uitvoering met ze zou mogen zingen zou een droom werkelijk laten worden..... dat zou helemaal fantastisch zijn.
Wat zou ik dat ontzettend, super-fantastisch-ongelooflijk-knetter-gaaf vinden!
Tja, het ergste wat me kan gebeuren is dat ze het niet op de planning gaan zetten. Echt een gevalletje nee heb je, ja kun je krijgen. Dus lieve mensen ... fingers crossed!

Voor nu sluit is af. Ik hoef ook niet iedere week zo'n ellenlang verhaal te maken nietwaar? hahahah.

Veel liefs,
Harriette

1 opmerking:

  1. Flink kreunen.. Monica Seles is er niets bij... Ik schreef het al ergens anders: Lachend fitnessen maakt het geheel een stuk leuker en lichter... En ik weet nu dat ik het gisteren goed heb gezien... Ik heb jullie zien rennen... Dat doe je goed meisje...

    Ik duim mee voor Gabrielle's Sang ...

    BeantwoordenVerwijderen